
(Door: M. Sattler – Vertaling: E.J. Bron)
Zoals iedere eerste zondag in oktober herdenken we ook vandaag weer de door immigranten gedode, verkrachte, mishandelde autochtone Duitsers. De “Bonte Republiek Duitsland” is een bloederig land: immigrantengeweld tegen autochtonen behoort tot de maatschappelijke kenmerken van het reëel bestaande “Bontisme”. Wie zich in detail wil bezighouden met de schrikbarende data, kan ik de jaarlijkse situatierapporten van het BKA (Bundeskriminalamt, de Duitse federale recherchedienst) aanbevelen.

“Geweld begint met woorden”: deze oude wijsheid is ook van toepassing op immigrantengeweld. Wie autochtone Duitsers uitscheldt als “aardappels”, stapt daarmee direct over de eerste drempel naar het geweld: hij wil mensen vernederen, het menselijke van hen afpakken, want het menselijke werkt belemmerend. Als “aardappel” echter wordt de mens een ding, een aardknol, die men met messen kan bewerken, waarop men kan in rammen, totdat hij tot moes geslagen is. Wie het zichzelf eigen maakt om Duitse autochtonen “aardappels” te noemen, ziet daarom in het lijk in de sloot aan de kant van de weg, de door “jonge mannen met immigratieachtergrond” doodgestoken of doodgeslagen autochtonen uiteindelijk geen gelijkwaardige mensen, maar slechts een niet-menselijk wezen, een ding, een “aardappel”. Zo wordt het doden van dit mens gebagatelliseerd, verkleind: een “aardappel” doodslaan, dat geeft toch niks.
Wie zulke woorden voor mensen gebruikt, zal ook in de talloze verkrachte Duitse autochtone vrouwen alleen maar “aardappels” zien. Net zoals bij het immigrantengeweld tegen autochtone Duitse jongens en mannen vertoont het seksuele immigrantengeweld tegen autochtone Duitse vrouwen duidelijke kenmerken van etnisch-politieke systematiek. Om autochtone Duitse vrouwen seksueel te misbruiken, onder omstandigheden ook met geweld, geldt vooral in islamitische immigrantenfamilies als maatschappelijk getolereerd en toegestaan bestanddeel van het mannelijke rijpingsproces: de jonge man moet zijn ervaringen opdoen met de waardeloze autochtonen, die “aardappel” in zijn bed, voordat hij trouwt met de maagd uit zijn thuisland.
Zo´n houding is uiteindelijk puur seksueel fascisme, waarbij de vrouw van de eigen natie en religie als beschermwaardig en onaantastbaar geldt, de autochtone Duitse echter als waardeloze hoer. Om een mens op grond van diens etnische afstamming seksueel uit te buiten en daarna, zoals vanaf het begin gepland, na gebruik weg te gooien, een vrouw op grond van haar afstamming onbeschoft te behandelen, te betasten, haar seksueel geweld aan te doen – in de zienswijze van de dader worden al deze seksueel fascistische afschuwelijkheden door het woord “aardappel” simpele overtredingen: het vrouwelijke slachtoffer was immers maar een autochtone Duitse, een bruikbaar voorwerp, een stuk “aardappel”.
Vandaag op de “Dag van de slachtoffers van de Bonte Republiek” zouden we daarom niet alleen de slachtoffers moeten herdenken, maar ook een woord tot de daders moeten richten – en wel tot de hele kring van de daders. Want daders zijn immers niet alleen maar die immigranten die uiteindelijk getrapt, gestoken of een autochtone Duitse vrouw mishandeld hebben. Het zijn al diegenen die zulke vernederende, ontmenselijkende woorden zoals “aardappel” als naam voor autochtone Duitsers in de wereld brengen, gebruiken of zonder verzet tolereren. En deze mededaders, mede-verkrachters bevinden zich zoals bekend niet alleen maar helemaal beneden in de goot, in schemerige gokhallen en shisha-bars, maar deze daders achter de daders bevinden zich in alle niveaus van staat en maatschappij.
Daartoe behoren leraren, die opzettelijk niets horen wanneer een autochtoon Duits kind weer eens als “aardappel” wordt uitgescholden, daartoe behoren rechters, die zulke beledigingen niet bestraffen, daartoe behoren journalisten, die zulke vormen van dagelijkse hatespeech niet openlijk aan de kaak durven stellen, daartoe behoren al die leden van de Duitse Bondsdag wanneer zij verbale ophitsers, die woorden zoals “aardappels” voor autochtone Duitsers gebruiken, quasi als teken van nadrukkelijke instemming zelfs bevorderen in de hoogste functies van de staat. Al deze mensen hebben bloed aan hun handen.
Laten we daarom vandaag op de “Dag van de slachtoffers van de Bonte Republiek” de talloze autochtone Duitse slachtoffers van een met bloed besmeurde immigratiepolitiek herdenken – en laten we met de vinger wijzen naar de daders. Alle daders.
Bron:
pi-news.net
Door: M. Sattler
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)
Verkrachting is een heel oud wapen dat bij etnische conflicten binnen islamitisch gebied in het algemeen, en in zwart Afrika in het bijzonder, nog altijd veelvuldig gebruikt wordt.
Dit is dus veel meer dan een ontmenselijking van blanke westerse vrouwen met het doel primitieve lusten bot te kunnen vieren, dit is onderdeel van een etnische oorlog die tegen de autochtone bevolking van Europa gevoerd wordt.
De mannen worden gedood, en de vrouwen worden verkracht, om zowel de gevechtskracht als het moreel van de “vijandige stam” te vernietigen.
Dat, en niets anders, is de essentie van het verhaal hier.
Dit is dus een enorm existentieel gevaar, dat toeneemt met elke zogenaamde “vluchteling” die op het Europese grondgebied toegelaten wordt.
En daarom kunnen we ook niet volstaan met de toevloed te stoppen, maar moeten we al deze ons vijandige lieden definitief van ons grondgebied verwijderen.
LikeGeliked door 2 people
Juist Ravian, maar waar, wanneer en hoe organiseren we dit?
LikeLike