Experts zien het somber in: Duitsland dreigt wegtrekken van bedrijven en de-industrialisatie

(Vertaling: E.J. Bron)

De Duitse minister van Economische Zaken, Robert Habeck (Groenen), is optimistisch: op de Industrieconferentie 2022 in Berlijn sprak hij nadrukkelijk pessimistische prognoses, volgens welke Duitsland vanwege de exploderende energieprijzen de-industrialisatie en het vertrek van ondernemingen naar het buitenland zou moeten vrezen, tegen. “Er lijkt een trend te zijn om te spreken van de ondergang, die fout is”, zei Habeck. “Maar we zullen het voor elkaar krijgen, we zullen een industrieland blijven.”

Dat klinkt opvallend als de beroemde leuze “Wir schaffen das” van de voormalige bondskanselier Angela Merkel, die daarmee bezwoer de (door haarzelf veroorzaakte) asielramp van 2015/2016 aan te kunnen.

Ook het demonstratieve vertrouwen van Habeck is in eclatante tegenspraak met de actuele cijfers en een toenemend aantal prognoses van experts. Dientengevolge staat de economische vestigingsplaats Duitsland voor ingrijpende veranderingen. Er spreekt veel voor dat er niet alleen een recessie ophanden is, maar veelmeer een structurele omwenteling van het decennia lange succesvolle Duitse economische landschap. Het is niet eens meer zeker dat Duitsland ook in de toekomst een industrienatie zal zijn.

Want al lang blijkt: de Bondsrepubliek betaalt een hoge prijs voor haar dubbele falen wat betreft energiepolitiek. Al in de afgelopen jaren werden daarvoor successievelijk de voorwaarden gecreëerd, het laatst met de in 2021 in werking getreden CO2-heffing. Terwijl het daarbij gaat om pure fictie, waaraan een volledig uit de lucht gegrepen geldwaarde voor vermeende milieu-beschadigingen aan ten grondslag ligt, die veroorzaakt worden door autorijden, vliegen en elke soort industriële productie. De som, die daarvoor aan de staat betaald moet worden, stijgt ieder jaar – en maakt zodoende de energieprijzen in Duitsland compleet willekeurig duurder. Al geruime tijd geleden beoordeelde daarom de “Wall Street Journal” de Duitse energiepolitiek als de “domste energiepolitiek van de wereld”.

De genadeklap voor de Duitse industrie komt nu van de suïcidale sanctiepolitiek van de Duitse regering – tegen beter weten in ziet Duitsland vanwege de Russische invasie in de Oekraïne nu af van voordelig Russisch gas en vanaf begin 2023 ook nog van Russische olie. Het is de vrijwillige weg in de economische instorting, waar binnen- en buitenlandse vakmensen sprakeloos naar staan te kijken.

Een feit is: veel bedrijven kunnen twee jaar van economische nekslagen door de corona-maatregelen en de consequenties van de rood-groene sanctiepolitiek niet meer bekostigen. De neergang van Duitsland als wereldkampioen export naar de “zieke man van Europa” is in volle gang.

“De hoge energieprijzen en de kwakkelende conjunctuur raken de Duitse economie met volle kracht en belasten onze ondernemingen in vergelijking met andere internationale vestigingsplaatsen enorm”, liet Tanja Gönner, hoofd van de Federatie van de Duitse Industrie, onlangs aan de “Welt am Sonntag” weten. Eén op de vier (!) Duitse ondernemingen zou overwegen om haar productie naar het buitenland te verplaatsen.

Al in oktober deden economen van de Deutsche Bank in een onderzoek een duistere prognose: “Wanneer we over ongeveer tien jaar op de huidige energiecrisis zullen terugkijken, dan zouden we deze tijd als uitgangspunt voor de versnelde de-industrialisatie in Duitsland kunnen beschouwen”, luidde een van de centrale uitspraken.

Tot een soortgelijke inschatting kwam nu de dochtermaatschappij “Strategy” van de economische controleur Pricewaterhouse Coopers. Volgens haar analyse onder de titel “Business Impact Energy Prices” zou de energiecrisis “enorme verschuivingen van de Europese economische structuur tot aan de-industrialisatie toe kunnen veroorzaken”. In Duitsland eisen dientengevolge vooral de duidelijk gestegen energieprijzen hun tol en zetten behalve de bijzonder zwaar getroffen metaalindustrie ook andere sleutelsectoren zoals de autobranche of de chemiesector onder aanzienlijke druk.

“Hoewel de Duitse industrie in de meeste branches nog steeds voordeliger dan het EU-gemiddelde produceert, zouden ondernemingen uit de zwaarst getroffen sectoren hun productie naar andere regio´s buiten Europa kunnen verplaatsen”, staat in de analyse. De situatie voor de energie-intensieve industrieën blijft volgens “Strategy” ook volgend jaar gespannen.

Het niet opvallende vertrek van Duitse industrieondernemingen naar het buitenland is al langer waar te nemen – maar nu begint de ontwikkeling vaart te krijgen. Al voor de actuele explosie van de energiekosten had bijvoorbeeld één op de zestig Duitse bedrijven al economische activiteiten naar het buitenland verplaatst. Zoals het Duitse Bureau voor de Statistiek onlangs meedeelde, heeft 1,6% van de tussen 2018 en 2020 deze stap gezet – vooral vanwege kostenvoordelen. “Ons businessmodel staat onder enorme stress”, waarschuwde industriepresident Siegfried Russwurm op de Berlijnse Industrieconferentie: “Het gevaar van het vertrekken van bedrijven is reëel.”

Maar dat is een puur understatement. De waarheid is, dat dit al lang begonnen is.

Bron:
zuerst.de

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)