Duitse belasting-miljoenen voor “sekse gerechtigheid in Afrika”

(Door: Daniel Matissek – Vertaling: E.J. Bron)

Aan het Duitse gender-wezen moet de wereld genezen: om het even hoe verwoestend de situatie in het eigen land en hoe precair de begrotingssituatie ook is, de Duitse regering staan schijnbaar grenzeloze hoeveelheden geld ter beschikking om ze te verkwisten aan globale nonsensprojecten zelfs in het ver verwijderde buitenland: na sociale en “klimaat”-gerechtigheid moet nu de “sekse gerechtigheid” financieel bevorderd worden – in zwart Afrika.

De Duitse minister van Ontwikkelingssamenwerking, Svenja Schulze (SPD), wil nu ook nog het Afrikaanse continent met haar “feministische ontwikkelingspolitiek”, de tegenhanger van Baerbock´s desbetreffende buitenlandse politiek, verblijden. Het kerndoel zou zijn om “algemene voorwaarden voor nieuwe banen te creëren met een sociaal en economisch effect en die vrouwen sterker maken”, liet ze dinsdag verluiden. Tot 2025 moet het deel van de financiële middelen, dat een bijdrage levert aan de sekse gerechtigheid, “substantieel van 64% naar 93%” verhoogd worden.

Duitsland wil vrouwenrechten voor Afrika

Hoe deze absurde cijfers tot stand komen, werd niet meegedeeld. Natuurlijk is een ander doel “het te boven komen van de oorzaken voor ongelijke behandeling en discriminatie van vrouwen en meisjes evenals de verbetering van hun rechten.” Want: inzetten op vrouwen zou “een belangrijke hefboom voor goede ontwikkeling en nieuwe banen zijn”. Hoe zich dat verdraagt met de er in Duitsland doorgejaagde regeringsdoctrine dat het geslacht een vrij verkiesbare sociale constructie en zodoende irrelevant is, werd eveneens niet meegedeeld.

Natuurlijk mag ook de klimaathysterie niet ontbreken: in typische Duitse neokoloniale bureaucraten-grootheidswaanzin zegt men: “Met deze vrijwillige verplichting wordt gestreefd naar een veranderend effect dwars door alle sectoren, van aanpassing aan de klimaatverandering tot aan samenwerking met de economie”. In de hele Bondsrepubliek is behalve de opleiding en verdere ontwikkeling ook voorzien in het advies van “onderneemsters in het bijzonder over economische manieren van werken, die duurzaam zijn en zich goed verdragen met het klimaat en de natuur.” Een heel continent moet dus in de links-groen-woke zin “getransformeerd” worden.

Tot de concrete zwaartepunten van de Duitse Afrika-strategie behoren energietransitie partnerschappen, projecten voor duurzame infrastructuur, de opbouw van een nieuwe groene waterstofindustrie, lokale verwerking van levensmiddelen, digitalisering, meer binnenlandse Afrikaanse handel en een betere toegang tot kredieten voor vrouwen. Maar of dat nog niet genoeg is, moeten ook tegelijk de landbouw- en levensmiddelensystemen veranderd worden “om de voedselzekerheid op de lange termijn te vergroten”, sociale vangnetten uit te breiden, de “opbouw van robuuste basis gezondheidssystemen” te ondersteunen, conflictoorzaken af te bouwen en vluchtelingen te verzorgen. Aan ambitie ontbreekt het echt niet, om het even hoe groot het gevaar is dat de financiële middelen direct in corrupte kanalen wegsijpelen. Het is immers maar Duits belastinggeld.

Linkse wereldredders willen Afrika veranderend

Bij dit alles beloofde Schulze ook om er uiteraard op te letten “racistische structuren en postkoloniale continuïteiten” te vermijden en zich voor “gemarginaliseerde groepen zoals mensen met een handicap, autochtonen of LGBTQI* en hun rechten” in te zetten. Het zou echter natuurlijk niet om betutteling gaan, benadrukte ze op groteske wijze.

Linkse wereldredders, die in Berlijnse ministeries hele delen van de wereld veranderen, terwijl ze het eigen land te gronde richten, willen landen met een compleet andere cultuur de oplossing opdringen van problemen, die vaak alleen maar in hun verbeelding bestaan. De parlementariër van de AfD, Markus Frohnmaier, bekritiseerde: “De nieuwe Afrika-strategie van de Duitse regering zet in op nog meer feminisme, op nog meer gender en op nog meer herverdeling in naam van antikoloniale blanke zelfkastijding. Mevrouw Schulze heeft daarmee weliswaar het eindniveau van woke zwakzinnigheid bereikt, lost echter met haar strategie geen enkel probleem van de Duitse ontwikkelingssamenwerking op”. Beter kun je het waarschijnlijk nauwelijks samenvatten.

Bron:
auf1.info
Door: Daniel Matissek

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)