De grote “globale opwarming” zwendel

(Door: “Malpaso”)

De voormalige Amerikaanse vicepresident Al Gore kwam in 2006 met ‘An Inconvenient Truth’, een dramatische film met beelden van smeltende ijskappen. Deze ging de wereld over en werd besproken in álle media. Wat bleek echter: zijn ‘documentaire’ zat vol met fictieve beelden. Er werden dramatische scènes van smeltend antarctisch ijs gebruikt… uit de speelfilm ‘The Day After Tomorrow’. Dit om opwarming van de Aarde ‘aan te tonen’. Dit was ook in die speelfilm al sciencefiction, het waren digitale special effects. Ook de ‘hockeystick’ was zo’n drama-queen gebruik: in de bovenstaande titel-afbeelding met het temperatuurverloop van de afgelopen 1000 jaar werd alleen het laatste stukje gebruikt, dat alleen maar een opgaande lijn laat zien… Wat later kwam een documentaire, waarin wetenschappers aan het woord kwamen als tegengeluid: ‘The Great Global Warming Swindle’ (video!). Hierover zwegen de mainstream media in alle talen, men kan het alleen op internet terugvinden.

Al Gore’s film kan men als het begin beschouwen van de klimaatveranderingsindustrie, de lawine van grote verschuivingen in de politiek en de industrie. Het gaat erom de totale infrastructuur van de wereld opnieuw te bouwen om ‘groene’ energie te distribueren, op te slaan en te gebruiken. Al die plannen gaan over immense veranderingen in: energieopwekking, energie-infrastructuur, gebouwen, industriële infrastructuur, transport; aangejaagd door
’s werelds miljardairs, die opeens filantropen en weldoeners zijn geworden… en daar vele duizenden miljarden aan willen gaan verdienen, maar dat is natuurlijk bijzaak… puur toeval.

The ‘Great Global Warming Swindle’ is een documentaire die, in tegenstelling tot Al Gore’s film vol digitale trucjes en drama-queen gedoe, aangeeft dat de wetenschappelijke mening over klimaatverandering wordt beïnvloed door grote financiers en de politiek, en vraagt zich af of er überhaupt wel een wetenschappelijke consensus bestaat over de opwarming van de Aarde dóór de mens. De documentaire laat vele wetenschappers, economen, politici en anderen aan het woord die de wetenschappelijke consensus over een opwarming van de Aarde door de mens betwisten.

De documentaire laat prominente wetenschappers aan het woord, o.a. van wereldwijd gerenommeerde instellingen als het Massachusetts Institute of Technology en andere échte deskundigen (behoorlijk wat dr.’s en prof.’s) die het als een hype omschrijven of zelfs een vorm van hysterie, waarin gefocust wordt op kooldioxide en álle andere mogelijke oorzaken volledig buiten spel laten. Een prof maakt het vergelijk met als je auto stotterend loopt en dat je dan niet gaat kijken naar de motor of de brandstofverdeler, maar je alleen maar fixeert op het rechterwiel. Dát niveau heeft de IPCC-wetenschap zegt hij vervolgens. Allemaal zeggen ze dat het een miljarden-business is.

Er komen wetenschappers aan het woord die klip en klaar zeggen dat er bij de VN-organisatie het IPCC ( Intergovernmental Panel on Climate Change) deskundigen op hun lijst van experts blíjven staan die er al lang mee gestopt zijn, omdat ze het níet eens waren met hun rapporten. Wetenschappers die vertellen dat ze zelfs rechtszaken tégen deze VN-organisatie moesten voeren om van die lijst áfgehaald te worden. Verder geven ze aan dat veel ‘experts’ geen deskundigen, maar politici of ambtenaren zijn. Er wordt aangegeven dat het IPCC vooral met computermodellen werkt. Een NASA-geleerde geeft aan dat die zo goed zijn als wat je erin stopt en dat dat ook werkelijk gebeurt. En als je die modellen stiekem ook maar een fractie wijzigt je altijd de gewenste resultaten krijgt.

Alle geleerden in deze documentaire geven duidelijk aan dat wat dit IPCC doet beslist geen wetenschap is, maar puur politiek. Interessant is ook hoe ze de verbanden leggen tussen wetenschappers die aan onderzoek fondsen moeten zien te komen. Een ervan geeft een helder voorbeeld: als je bijvoorbeeld fondsen wil krijgen voor onderzoek naar inktvissen, dan kun je het beste ergens het woord ‘klimaatverandering’ laten vallen, dan weet je zeker dat je daar onderzoeksgeld voor krijgt.

Anderen gaan in op de rol van de media. Ze vertellen hoe alle media intussen massa’s ‘klimaatjournalisten’ hebben die geen baan meer zouden hebben als het opeens geen nieuws meer zou zijn. En als ze juist smeuïge en spannende verhalen vertellen ze meer verkopen en dus meer werk hebben. Dit werkt een proces in de hand van het steeds meer dramatiseren van ‘klimaatrampen’, het steeds moeten overbieden en alles ‘klimaat’ moeten maken. Het voorspellen van allerlei klimaatrampen die nóóit uitkomen, is daarbij geen probleem, mensen zijn dat na een jaar of vijf toch helemaal vergeten.

Interessant is ook aan het einde van de documentaire het stuk over Afrika en hoe ook daar Westerse klimaatfiguren straatarme mensen willen afhouden van fossiele brandstoffen. Terwijl het continent veel olie en vooral kolen heeft, zouden ze dat niet mogen gebruiken, maar moeten ze voor hen onbetaalbare en omslachtigere ‘groene’ energie gaan gebruiken. Een Afrikaanse geleerde zegt dat het Westen daarmee de ‘Afrikaanse Droom’, het zich willen ontwikkelen, onmogelijk maakt en daarmee de ontwikkelingswereld arm houdt. Het woord ‘groen kolonialisme’ laat hij nog net niet vallen.

Wetenschappers in het programma beweren dat door de mens veroorzaakte opwarming van de Aarde “een leugen” en “de grootste zwendel van de moderne tijd” is.

Lees over het waarom hiervan ook: De Groene Goldrush, het ultieme liberale verdienmodel

Door:
“Malpaso”
(voor www.ejbron.wordpress.com)