Honderdduizenden geschoolde arbeidskrachten keren Duitsland de rug toe

(Door: Daniel Matissek – Vertaling: E.J. Bron)

Bijna net zo dramatisch als de massa-immigratie van probleemmigranten is het omgekeerde proces van de aanhoudende emigratie van autochtonen: per jaar verlaten netto ongeveer 200.000 – over het algemeen goed opgeleide – Duitsers hun vaderland, vooral, omdat zij in het buitenland betere levensomstandigheden voor zichzelf verwachten. In 2021 waren het er zelfs ruim 250.000.

Internationaal staat het emigratiepercentage van Duitsland met 5,1% op de derde plaats – na Groot-Brittannië en Polen. Inmiddels leven er ongeveer 4 miljoen Duitsers in het buitenland, waarbij zich onder deze emigranten een duidelijk groter aandeel autochtone Duitsers zonder migratieachtergrond bevindt dan bij de “Duitsers” in Duitsland zelf. Een duidelijke tendens dus, die er op duidt dat het niet gewoon alleen maar om arbeidsmigratie gaat, maar dat steeds meer Duitsers zich gewoon vreemden in eigen land beginne te voelen.

Toenemend onaantrekkelijk

De emigratielanden van voorkeur zijn in de eerste plaats de Duitstalige buurlanden Oostenrijk en Zwitserland, daarna volgen Groot-Brittannië en de VS. Deze trend houdt al jarenlang aan, heeft met het begin van de “stoplicht”-regering een nieuwe duw gekregen.

De energiecrisis door het krankzinnige stoppen met kernenergie, de constant stijgende onveiligheid door miljoenen immigranten in de instortende sociale stelsels, een catastrofaal onderwijssysteem, dat eveneens onder de last van de migratie in elkaar stort, evenals vooral nieuwe politieke betuttelingen, waarmee de burger zelfs nog voorgeschreven wordt hoe ze hebben te spreken, maar ook de geplande ruïneuze warmtepompdwang en andere klimaatwaanzin, om maar helemaal te zwijgen van de gigantische belasting- en heffingsdruk en een verstikkende bureaucratie: dat alles maakt Duitsland voor diegenen die zorgeloos, vrij en in zelfbeschikking willen leven en vooral willen presteren om hogerop te komen in toenemende mate onaantrekkelijk.

Toenemende wanhoop

Daarbij komt nog de steeds meer toenemende frustratie en wanhoop van diegenen die de stap van emigratie niet durven zetten, maar desondanks geen perspectief meer in dit land en ook geen reden of mogelijkheid meer zien om hier nog iets in te brengen. Velen doen dienst volgens de voorschriften in hun beroepen, trekken zich anders echter berustend in hun privéleven en de innerlijke emigratie terug.

Ze zien dat hun land onherstelbaar en voorgoed verandert en niet meer te redden is, dat ze echter machteloos zijn om hier iets tegen te doen. Vlucht en emigratie zijn dan vroeger of later de enige uitweg.

Pijnlijk verlies

Politiek wordt natuurlijk geprobeerd om de ontwikkeling er officieel mee mooi te praten dat er op een bepaald moment ook honderdduizenden naar Duitsland terugkeren; het netto saldo van diegenen die voorgoed in het buitenland blijven, is echter nog altijd enorm. En dat het daarbij bijna uitsluitend om hooggekwalificeerde mensen gaat, is dit verlies met het oog op een verwoestende demografische ontwikkeling des te pijnlijker.

En terwijl er topmensen emigreren, komen armoedemigranten met scharen het land binnen: in 2022 waren in het jaargemiddelde slechts 489.454 immigranten uit de acht landen waaruit de meeste asielzoekers afkomstig zijn (Afghanistan, Eritrea, Irak, Iran, Nigeria, Pakistan, Somalië en Syrië) verzekeringsplichtig; 75.692 hadden een onbeduidend baantje.

Er dreigen massale opstanden

Bovendien leefden er eind 2021 ongeveer 3,5 miljoen armoedemigranten in Duitsland. Slechts een te verwaarlozen gering deel van deze volledig onvoldoende gekwalificeerde immigranten, waarvan een groot deel zelfs gewoon analfabeet is, zal ooit een vast baan krijgen – en al helemaal niet meer in tijden van de snel vorderingen makende kunstmatige intelligentie, die op de middellange termijn zelfs miljoenen arbeidsplaatsen voor geschoolde arbeidskrachten zal vernietigen.

Deze immigratie van de onderklasse en haar nagereisde grote families brengen hun hele leven in het Duitse sociale stelsel door – en als dit in afzienbare tijd niet meer in staat zal zijn ze te financieren, dreigen er massale opstanden en onlusten van deze groepen.

Dramatische versnelling van een onstuitbaar proces

Daarbij komt dat hun aandeel aan de constant stijgende criminaliteit sowieso al exorbitant hoog is. In haar volledige weigering van de realiteit verbreidt de regering desondanks de leugen van de “immigratie van geschoolde arbeidskrachten”, hoewel het exacte tegendeel plaatsvindt.

Zo ontstaat het fatale beeld dat de ware sterke schouders overhaast en massaal het land verlaten (en velen van hen voorgoed), terwijl er in hun plaats miljoenen sociale migranten komen, die het algemene maatschappelijke niveau steeds verder verlagen. Juist daarom maken hooggekwalificeerde mensen uit het buitenland een grote boog om Duitsland heen. Met het oog op de actuele ontwikkelingen zal zich dit proces naar alle waarschijnlijkheid in de komende jaren nogmaals dramatisch versnellen. Ook daarom is de verdere neergang van Duitsland niet meer tegen te houden.

Bron:
auf1.info
Door: Daniel Matissek

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)