Breivik, de nuttige idioot

(Door: Fjordman)

Sommige lezers, zowel van ‘Gates of Vienna’ als van het Deense blog ‘Snaphanen’, beweren dat we Breivik gewoon moeten vergeten en hem negeren. Zij gaan voorbij aan de kern van de zaak. Het gaat minder over de gestoorde terrorist dan dat het gaat over hoe hij is gebruikt door de massamedia en de politieke elites. Zijn gruweldaden zijn op cynische wijze uitgebuit om mensen die kritiek hebben op de islam en op de ongecontroleerde massa-immigratie te treiteren, te intimideren en te stigmatiseren. Breivik kan vanuit zijn gevangeniscel niemand meer kwetsen – afgezien van de tientallen families die hij in juli 2011 al kapot maakte. Maar hij kan door anderen nog steeds als een instrument worden gebruikt.

Het is gemakkelijk en verleidelijk om te zeggen dat Anders Behring Breivik nu in de gevangenis zit en dus ongevaarlijk is. Waarom niet gewoon de sleutel weggooien, hem laten wegrotten en nooit weer over hem spreken? Waarom moet hij die aandacht krijgen waar hij zo wanhopig naar verlangt?

Ik begrijp dergelijke bezwaren. Ik ben minstens zo moe van Breivik als iedereen dat is, hoewel niet altijd om dezelfde redenen. Maar terwijl Breivik zelf  niet interessant of relevant is, zijn de manier waarop men hem gebruikt (of misbruikt) en zijn misdaden dat wel.

Allereerst ben ik een Noor. In Noorwegen zal over deze zaak nog jaren worden gesproken. Ten tweede is Breivik, zelfs internationaal, nog niet volledig vergeten. Hij wordt nog steeds genoemd en gebruikt door mensen met aanmerkelijke macht en invloed. Zo hebben vertegenwoordigers van de Europese Unie Breivik genoemd als een voorbeeld van ‘rechts-extremisme’, waartegen zij meer moeten doen om dat te bestrijden. Zolang de westerse massamedia op een bedrieglijke manier naar hem blijven wijzen als een islamofobe terrorist of een anti-islamist moeten deze valse beweringen worden tegengegaan.

Nog kort geleden, in januari 2014 – de maand waarin ik deze woorden schrijf – werd zijn naam binnen een paar dagen genoemd in gebieden die ver bij Noorwegen vandaan liggen, zoals Duitsland en de VS. Helaas voor ons allemaal  is hij niet irrelevant.

Begin 2014 werd beweerd dat Breivik onlangs nog, in aanvulling op zijn eerder manifest, een boek van meer dan 1.000 pagina’s had geschreven. Toch blijft hij in zijn schrijven inconsistent en grotendeels onsamenhangend. Het lijkt meer en meer waarschijnlijk dat Anders Behring Breivik eigenlijk lijdt aan paranoïde schizofrenie, wat de eerste forensische psychiaters al hadden aangegeven. Zoals een aantal waarnemers terecht heeft opgemerkt, komt het schrijven van lange, onsamenhangende dagboeken, die voor anderen niet logisch zijn, relatief vaak voor bij psychiatrische patiënten. Dat geldt ook voor een aantal van degenen die lijden aan paranoïde schizofrenie.

Dit kan merkwaardige aspecten in bepaalde onderdelen van het zogenaamde manifest verklaren. Het is bijvoorbeeld helemaal niet gebruikelijk om in een politieke publicatie, waarvan wordt verondersteld dat die belangrijk is en serieus bedoeld, gedetailleerd wordt geschreven over de vermeende geslachtsziekten van je zuster. Toch deed Breivik precies dat en hij deed veel andere bizarre dingen. Hij heeft ook pagina na pagina gewijd aan het beschrijven van door hem bedachte medailles, schouder epauletten en andere militaire insignes, die de leden van de denkbeeldige tempelier ridders zouden moeten krijgen voor hun massamoorden.

Lenin sprak van nuttige idioten. Voor degenen die de kritiek op de islam en op de moslim-immigratie zouden willen beperken was Breivik een nuttige idioot.

In november 2013 sprak mijn vermeende biograaf, Simen Sætre, met ‘Sunnmørsposten’, het toonaangevende dagblad in mijn kleine woonplaats. Mijn grootvader, die aan kanker is geopereerd en die dezelfde maand 84 jaar werd, leest deze krant. Daarin verkondigde Sætre dat het een ‘grijs gebied’ is of ik medeverantwoordelijk ben voor 77 moorden. Verder zei hij dat ik er in de Noorse pers veel te makkelijk afkwam. En toch werd ik, slechts een paar maanden eerder, vergeleken met Adolf Hitler!

Sætre beweerde verder dat een van de doelen van Breivik’s terroristische aanslagen was om bepaalde islamkritische schrijvers, waarvan ik de belangrijkste was, te promoten. Hij suggereerde in wezen dat een van de secundaire doelstellingen voor de moord op 77 mensen was, dat ik meer lezers zou krijgen. Dat is een gruwelijke en gluiperige manier om iemand medeverantwoordelijkheid voor massamoord ten laste te leggen. Het enige wat er aan deze theorie mankeert is dat de inzichten van Simen Sætre een feitelijke grondslag missen.

Tijdens het proces werd geconcludeerd dat Breivik  een geestelijk gezonde en redelijk denkende anti-islamist is. Deze bewering is op zijn best zeer dubieus, en misschien zelfs volledig fout. Het is heel goed mogelijk dat de man gewoon krankzinnig is. Voor zover hij blijk gaf van rationeel denkvermogen over wat dan ook, kan het doel zijn geweest om vreedzame mensen op politiek rechts in het algemeen te beschadigen en niet-gewelddadige anti-islamisten in het bijzonder.

Zijn er in de eerste helft van Breivik ’s compendium of manifest nogal wat islamcritici genoemd of geciteerd? “Ja”. De vraag is: “Waarom”?

De westerse massamedia hebben bijna overal de uitleg overgenomen dat de mensen die in het manifest werden vermeld op de een of andere manier medeplichtigen van Breivik waren, die hem indirect aanmoedigden tot het plegen van terrorisme. De ernstige fout in deze verklaring is dat niet een van deze niet-criminele schrijvers ooit heeft opgeroepen tot ook maar iets wat in de verste verte op terrorisme lijkt.

Een andere volstrekt aannemelijke verklaring is dat deze schrijvers door Breivik werden genoemd, omdat hij hen wilde beschadigen. Immers, dit was het uiteindelijke resultaat. ABB had in zijn manifest van 2011 al aangegeven dat hij dacht dat de rechtse Vooruitgangspartij na zijn aanvallen zou worden beschadigd. Hij was daar volkomen tevreden mee. Bovendien verklaarde hij tijdens het proces in 2012 herhaaldelijk in duidelijke bewoordingen dat hij een ‘heksenjacht’ tegen niet-gewelddadige anti-islamisten en conservatieven wilde veroorzaken.

Toen het begin 2014 bekend werd dat Breivik uitdrukkelijk verklaarde dat hij anti-islamisten aanhaalde om hen te beschadigen, was deze alternatieve verklaring niet langer alleen een theoretische mogelijkheid: het is nu de meest waarschijnlijke verklaring.

Deze verdere ontwikkeling is uiteraard enorm gênant voor grote delen van de westerse massamedia. Allereerst impliceert die dat zij systematisch de wensen van een gestoorde massamoordenaar hebben uitgevoerd. Ten tweede houdt die in dat zij verschillende groepen en individuen verscheidene jaren onterecht hebben besmeurd.

Dientengevolge verdienen veel van deze gedemoniseerde individuen, waaronder ikzelf, een publieke verontschuldiging. In Noorwegen alleen al zijn er tientallen prominenten, journalisten, hoogleraren en politici die er goed aan zouden doen om in het openbaar hun diepe berouw te uiten. Ze hebben allemaal bijgedragen aan een van de ergste gevallen van karaktermoord tegen een niet-criminele persoon in de recente geschiedenis van de natie. Zullen zij zich verontschuldigen? Hebben ze het fatsoen om dat te doen? We kunnen allemaal van tijd tot tijd wel een aangename verrassing gebruiken … Ik reken daar echter niet op. Deze zaak heeft al verscheidene jaren van mijn leven gestolen, ook al waren er misdaden bij betrokken waar ik niets mee te maken had, gepleegd door een man die ik nog nooit heb ontmoet. Na mijn boek ‘Witness to Madness’ dat later in 2014 wordt gepubliceerd, zal ik, de komende tien jaar of zo, zo weinig mogelijk over de zaak zeggen.

Misschien zullen de mensen tien of twintig jaar vanaf nu met andere ogen naar deze gebeurtenissen kijken – niet naar de gruwelijke misdaden van Breivik, maar naar de cynische manier waarop deze politiek werden uitgebuit om anderen aan te vallen, die niets anders gedaan hebben dan de waarheid spreken over wat er gebeurt met het Westen.

Bron:
http://gatesofvienna.net
Auteur: Fjordman

Vertaald uit het Engels door:
Wachteres
(voor www.ejbron.wordpress.com)