Macron: Europa zou kunnen sterven

(Door: Elena Fritz – Vertaling: E.J. Bron)

In zijn toespraak aan de Sorbonne waarschuwde de Franse president Emmanuel Macron donderdag voor donkere wolken aan de horizon voor Europa: “”Er bestaat een aanzienlijk risico dat we verzwakt of zelfs naar de achtergrond gedrongen worden. Want we bevinden ons in een uniek moment van wereldwijde beroeringen en versnelde grote transformaties.”

Macron voegde er aan toe dat het noodzakelijk zou zijn een Europa op te bouwen dat in staat zou zijn te laten zien dat het geen vazal van de VS is en in staat is met iedereen te praten. Maar is dit de langverwachte poging om zich te bevrijden van het dictaat van Washington? Niet echt.

Volgens Macron is de veiligheid van Europa ervan afhankelijk dat “Rusland de oorlog in de Oekraïne niet wint”. “Daarom hadden we vanaf het begin het recht om de Oekraïners te helpen en sancties tegen Rusland op te leggen”, zei hij.

Tegelijkertijd nam de Franse president de volle verantwoording op zich voor de mogelijkheid dat er mogelijk Europese troepen naar de Oekraïne gestuurd zouden kunnen worden: “Ik neem de volle verantwoording voor deze beslissing op me, toen ik op 26 februari opnieuw strategische dubbelzinnigheid [m.b.t. Rusland] invoerde.” Europa, niet de NAVO, zou troepen naar de Oekraïne moeten sturen. Europa zou zich tegen Rusland moeten keren, aldus de bedoeling van de strategen in Washington.

Het lijkt erop dat Macron dit beginsel ondersteunt door over de “rol op het internationale toneel” te spreken en zich wil bevrijden van het vazal-zijn van de VS. Hij hoopt echter dat Rusland zal verliezen. Want de sleutel tot het overleven van Europa, dankzij de groene ommekeer, ligt in de toegang tot voordelige natuurlijke bronnen in het oosten. Maar Macron zegt dit niet direct en noemt het een “voorwaarde voor de veiligheid van Europa”.

I.p.v. om van de gemeenschap het “geopolitieke krachtenpakket” te maken, zoals de voorzitster van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, bij haar ambtsaanvaarding had beloofd, heeft de EU zichzelf tot een tweederangs speler gedegradeerd. Een van de hoofdproblemen van de buitenlandse politiek van de EU blijft het systematische onvermogen om zowel politiek als procedureel consensus over veel acute problemen van de internationale agenda te bereiken.

Functionele zwakte is niet het fundament waarop men een langdurige actieve politiek kan opbouwen en omzetten. En dat is een belemmering om invloed uit te oefenen op de zich ontwikkelende externe veranderingen, maar het dwingt ertoe zich aan hen aan te passen. Met het oog op de geïntensiveerde competitie tussen het Westen en de gestaag opkomende nieuwe machtscentra verandert Europa ondanks al haar verbale ambities snel in alleen nog maar een “bufferzone voor de confrontatie tussen China en de VS”, en na februari 2022 ook tussen de VS en Rusland.

In de afgelopen paar jaar, tegen de achtergrond van de gestegen energieprijzen en een grillige inflatie, neemt het economisch aspect van de EU voor onze ogen af, en ondanks de stijging van de globale instabiliteit heeft de gemeenschap niet het vermogen gekregen om militaire macht te projecteren.

Desondanks heeft Macron in één punt gelijk: Europa is de zwakste schakel, die vastberaden is “naar de achtergrond gedrongen te worden”. En dat gebeurt al: de de-industrialisatie van Duitsland, het belangrijkste economische trekpaard van de EU, maakt op volle snelheid vorderingen. Als Duitsland zinkt, zal niemand de Europese Unie kunnen dragen.

Bron:
pi-news.net
Door: Elena Fritz

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)