De “slager van Teheran”: Wie was Ebrahim Raisi?

(Door: Max Roland – Vertaling: E.J. Bron)

“Slager van Teheran” en fundamentalistisch dictator: de Iraanse president Raisa is dood. Wie de man was – en waarom zijn dood waarschijnlijk geen bijzonder grote rouw zal oproepen.

De president van Iran, Ebrahim Raisi, is dood, nadat zijn helikopter was neergestort. De 63-jarige was in 2021 president van de theocratische dictatuur geworden. Raisi stond altijd bekend als hardliner – het is deze fundamentalistische houding, die er überhaupt voor zorgde dat hij president werd. Hij gold als pleegzoon van ayatollah Ali Khamenei, de hoogste leider van de islamitische dictatuur Iran.

Raisi was afkomstig uit een familie van geestelijken en groeide op in de aartsconservatieve stad Mashhad, een van de beide religieuze centra van Iran. Als student islamitisch recht nam hij in 1979 in Qom, net zoals veel van zijn medestudenten, deel aan de islamitische revolutie, in de staat waarvan hij later carrière maakte.

Hoe kwam Raisi aan zijn bijnaam?

Critici in Iran noemen Raisi ook de “slager van Teheran”. Deze niet echt vleiende bijnaam heeft een reden: in de jaren ´80 maakte Raisi deel uit van een zogenaamde “doodcommissie”, een inquisitoir gerecht, dat en masse doodvonnissen uitsprak. De processen van deze doodcommissie duurden vaak maar enkele minuten en waren slechts willekeurige executies. Door zulke vonnissen stierven meer dan 5000 mensen. Raisi was in de hoofdstad Teheran voor deze vonnissen verantwoordelijk. In 2021 zei hij over de kritiek op zijn toenmalige rol: “Wanneer een rechter, een officier van justitie de veiligheid van het volk verdedigd heeft, zou hij geprezen moeten worden.”

Ebrahim Raisi was tien jaar lang hoofd van justitie in Teheran, in 2014 werd hij procureur-generaal. Onder zijn toezicht en op zijn initiatie werden in deze tijd duizenden doodvonnissen voltrokken. Alleen al in zijn tijd als procureur-generaal was hij verantwoordelijk voor in totaal 2.839 executies.

“Raisi is een pilaar van een systeem, dat mensen opsluit, foltert en doodt, omdat zij de politiek van de staat durven bekritiseren”, zei Hadi Ghaemi, secretaris van de in New York gevestigde belangengroep “Center for Human Rights in Iran” (CHRI). Zijn rol als “pilaar” was zeer dragend voor de Iraanse staat – Raisi gold vanwege zijn extreem fundamentalistische houding als gedoodverfd opvolger van de oude ayatollah Khamenei.

Raisi scherpte zedenwetten aan – en ontbond demonstraties met brute kracht

Qua buitenlandse politiek stond Raisi voor een koers van escalatie: hij was het, die als verantwoordelijk Iraans politicus ook de Hamas-terreuroorlog tegen Israël inclusief de bloedbaden van 7 oktober goedkeurde en zijn zegen gaf. Hij is ook direct verantwoordelijk voor de grootscheeps opgezette drone- en raketaanval op Israël in april van dit jaar. Raisi zocht steeds sterker contact met China en na de Russische aanvalsoorlog op de Oekraïne ook met Rusland. Iran ondersteunde onder zijn leiding de oorlog tegen de Oekraïne, bijvoorbeeld met de levering van kamikaze drones en ook andere wapens.

Maar ook binnenlandspolitiek speelde president Raisi bij elke schanddaad van de moellah-dictatuur een centrale rol. Hij was het, die na zijn installatie in 2021 de fundamentalistische zedenwet in Iran evenals diens omzetting aanscherpte. Op grond van zijn aanwijzingen stierf de jonge Iraanse Mahsa Amini, die de hoofddoekregels van de zedenwet had overtreden, in de folter gevangenschap. Haar dood veroorzaakte de grootste antiregime protesten sinds 1979, waarop Raisi eveneens met bruut geweld reageerde.

Geen wonder dat de mensen in Iran feestvieren: Raisi was een hardliner, die het leven van de Iraniërs moeilijk gemaakt heeft. Niet alleen vanwege zijn reactionair-islamistische politiek: ook economisch ging het de Iraniërs onder Raisi steeds slechter. Het lukte hem niet om de hoge inflatie en de economische crisis onder controle te krijgen, zodat zijn regering ook in conservatieve kringen niet populair is.

Bron:
apollo-news.net
Door: Max Roland

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)