Is het waardenwesten bang voor de vrede?

(Door: “Franz Ferdinand” – Vertaling: E.J. Bron)

Naar het verloop van de oorlog in de Oekraïne te oordelen, zou het nu de hoogste tijd zijn om vrede te sluiten! De Oekraïne is ondanks de Westerse ondersteuning verslagen. Bij een voortzetting van de oorlog is een capitulatie van de Oekraïne onvermijdelijk, verbonden met meer gebiedsverlies.

Het waardenwesten houdt echter aan het waanzinnige paradigma om Rusland een nederlaag te bezorgen. Ook wordt over het hoofd gezien dat met elke dag oorlog de as Rusland-China en ook Iran sterker wordt, zoals juist weer het staatsbezoek van Poetin aan Xi Jinping heeft aangetoond. Tegen deze drie landen kan het waardenwesten gewoon niet winnen. Van deze Westerse overmoed zullen nog honderdduizenden Oekraïners en ook Russen het slachtoffer worden.

De door de Zwitserse autoriteiten geplande “vredesconferentie” op 15 en 16 juni is een farce. Daar zullen alleen maar heerszuchtige lieden en lakeien van het Westen komen, die achter de absurde vredesformule van Zelensky staan. Rusland als speler is niet uitgenodigd en China als zijn grootste ondersteuner zal zelfs helemaal niet deelnemen. Ook Brazilië en Zuid-Afrika hebben zojuist afgezegd! Dit theater herinnert aan de vredesonderhandelingen na de Eerste Wereldoorlog in de buitenwijken van Parijs, waar door de Entente de “vrede” werd opgedrongen aan de Asmogendheden. Het verschil is alleen, dat het in deze oorlog zwakkere Westen aan de waarschijnlijke winnaar de vrede wil opdringen. Dit toont eens temeer een al pijnlijk verlies van realiteitszin van het Westen aan! Nou ja, hoogmoed komt voor de val!

Dit soort “vredesinspanningen” zijn blijkbaar alleen maar gericht aan de bevolking van vooral de EU om voor nog meer ondersteuning voor deze zinloze oorlog te werven. De oorlog mag niet eindigen, want het einde zou voor het waardenwesten nu al vreselijk zijn. Een vrede zonder nederlaag van Rusland zou een nederlaag van het waardenwesten zijn en daarmee het definitieve einde van zijn ingebeelde globale dominantie. Het concept van de multipolariteit zou op het slagveld gewonnen hebben tegen de unipolariteit.

Maar wat is er zo erg aan een multipolaire wereldorde?

Het Westen zou alle voordelen kwijtraken die het nu nog heeft. Een wezenlijk voordeel bijvoorbeeld van de VS in de huidige wereldorde is de dominantie van de dollar. Het is een verklaard doel van Rusland en China om voorgoed een einde te maken aan de dominantie van de dollar. Door deze dollardominantie was het voor de VS mogelijk om een tekort op de buitenlandse handel van ongeveer $ 30 biljoen (= $ 30.000 miljard) op te hopen, omdat de groeiende wereldeconomie constant meer dollars nodig had. Je zou ook kunnen zeggen dat de wereldgemeenschap de bewapening en de oorlogen van de VS in het verleden had gefinancierd. De dollar dient dus door een andere (pf meerdere) op goud gebaseerde munten vervangen te worden, die niet gewoon geïnflationeerd kunnen worden.

Over de gevolgen van op goud gebaseerde handelsmunten zou je nu boeken kunnen schrijven. Wat zou dit bijvoorbeeld bijvoorbeeld voor de EU betekenen:

Zodra er een of meerdere waardevaste op goud gebaseerde munten zijn ingevoerd, zal de handel, die in oud fiatgeld wordt afgewikkeld, langzamerhand verdwijnen. Voor de euro in zijn huidige vorm zal men buiten de EU niets meer krijgen. De handelsbalans van de met elkaar handel drijvende naties moet dwingend in evenwicht zijn. Er kan noch van een overschot noch van een tekort sprake zijn, omdat goud niet vermeerderd kan worden. Ook een devaluatiewedstrijd ter vermindering van eenzijdige voordelen zou onmogelijk zijn. Dit concept was de grondgedachte van het Bretton Wood-systeem, dat in 1944 door de overwinningsmachten werd overeengekomen. $ 35,- waren destijds het equivalent voor een ounce fin goud. Omdat de VS de dollar desondanks inflationeerden, moest dit systeem in 1971 opgegeven worden. Op dit moment is het equivalent van een ons fijn goud $ 2400,-

De oplossing voor de EU zou daarom zijn om eveneens een op goud gebaseerde munt in te voeren om met de rest van de wereld handel te drijven. Als alternatief zou men natuurlijk andere op goud gebaseerde munten kunnen gebruiken. Stel je echter eens de blamage voor de EU voor wanneer de EU plotseling haar handel in gouden roebels of gouden yuan zou moeten afwikkelen! Alleen al uit puur zelfbehoud zou er geen weg voorbij voeren aan een eigen op goud gebaseerde euro! Maar hoe moet zo´n munt geconstrueerd zijn? Duidelijk is dat een dergelijke munt niet identiek kan zijn aan aan het knopengeld waarmee we op dit moment nu allemaal op zak lopen. Deze oude euro zou nog steeds inflationeren, omdat de EU-staten nooit evenwichtige begrotingstekorten tot stand zullen brengen. Als handelsmunt binnen de EU zou hij verder geschikt, of beter gezegd net zo ongeschikt zijn als hij altijd al was. Er zou dus een nieuwe “goud-euro” gecreëerd moeten worden, die met de oude euro co-existeert. De oude euro zou weliswaar voor de nieuwe euro geruild kunnen worden, maar tegen een constant stijgende koers. De koers van de “goud-euro” zou net zo stijgen als op dit moment de goudprijs stijgt. Men kan zich goed voorstellen dat de EU er jaren voor nodig zou hebben om zo´n op goud gebaseerde euro in te voeren, omdat er rekening gehouden moet worden met de vele verschillende belangen.

Daarom is het veel waarschijnlijker dat er in ieder geval tijdelijk nationale gouden munten worden gecreëerd, dus weer een gouden Duitse mark of een gouden Nederlandse gulden. De vraag is echter of de EU niet uiteenvalt door deze nationale gouden munten.

Ook binnenlandspolitiek brengt een parallelle gouden munt enorme springstof met zich mee. Door de constante sterke afwijking van de gouden munt van de oude fiatmunt zou het inflatiebegrip nieuw gedefinieerd worden. Iedereen zou de zwendel met de prijsindex voor consumenten direct merken!

Bron:
unser-mitteleuropa.com
Door: “Franz Ferdinand”

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)