Europa – de ware vijand van de Palestijnen (+ update)

(Door: Bassam Tawil – Duitse vertaling: Lizas Welt)

Als je de jongste toespraken van de president van de Palestijnse Autoriteit (PA), Mahmoud Abbas, en andere leden van het centralecomité van Fatah beluistert – zowel die in het Engels als in het Arabisch – dan besluipt je het onaangename gevoel dat de Palestijnse staat, waarvoor op dit moment in Europa geworven wordt, niet alleen een gevaar voor de stabiliteit van de hele regio zou zijn, maar ook voor ons, die erin zouden moeten leven, evenals voor die Europese landen die zich voor deze staat inzetten.

In de discussies tussen de Palestijnen onderling – ver weg van de diplomaten in hun vijfsterrenhotels – gaan er dan ook steeds meer stemmen op van diegenen die geen andere mogelijkheid meer zien dan een revolutie, een “Palestijnse Lente”. Ze willen het “geschenk”, dat Europa blijkbaar per se aan ons wil opdringen, niet aannemen.

Daarbij gaat het deze Palestijnen, zoals je misschien zou kunnen denken, er niet om zich van Israël te bevrijden. Ze willen ons veelmeer eindelijk verlossen van onze ellendige leiding en het corrupte regeringssysteem – en de Europese landen stoppen, die ons dit wrede systeem opdringen door het te financieren.

Wij verkeren in de gelukkige situatie aan het Israëlische voorbeeld te kunnen zien hoe een democratie functioneert. Hoewel een revolutie, een “Palestijnse Lente”, een tijdje chaos in de regio en daarbuiten zou kunnen veroorzaken, zouden de kansen op succes voor een democratie veel beter dan elders in het Midden-Oosten zijn, waar ze werd uitgeprobeerd, maar niet altijd succesvol was.

Dat is natuurlijk niet de weg waaraan wij de voorkeur geven. Maar als Europa ons deze “Palestina” genoemde corrupte dictatuur zou opdringen, zou de “Westelijke Jordaanoever” binnen een week door terroristische groeperingen zoals Hamas, Al-Qaida, de Islamitische Jihad en ISIS overspoeld worden, en zou ons leven nog slechter zijn dan nu. We weten gewoon geen andere mogelijkheid om ons tegen Europa´s “weldoeners” te verzetten.

De Palestijnse leiding – die er meer mee bezig is de bevolking te onderdrukken dan met haar te overleggen – zou dit tegenover Europese diplomaten uiteraard allemaal betwisten. Dat het geld blijft stromen en zij hun baantjes behouden, is het enige dat deze mensen willen. En vanzelfsprekend spreken de Europese afgezanten niet met ons, met de mensen in de straat, de gefrustreerde rest. Ze praten alleen onderling, met hun “ambtscollega´s”, zoals zij het noemen, in conferentieruimtes en hotel met airconditioning. In duidelijke taal: de Europeanen en hun diplomaten betalen onze leiders ervoor de Joden te doden. Zo wordt de zaak voor hen opgelost, met Europees geld en Palestijnse mensenlevens. De Europeanen hoeven hun handen niet vuil te maken en kunnen zich zelfs nog steeds goed blijven voelen. Blijkbaar denken ze dat wij dit plan niet doorzien. En om ons te bedanken, lokken ze ons in de val van nog een corrupte Arabische dictatuur?

Het is in ieder geval niet de schuld van de Israëli´s. Op bizarre wijze zijn zij alleen maar de andere slachtoffers, tegen wie de Europeanen ons opzetten om hen te haten. Ze betalen onze leiders om datgene te vormen wat wij denken. Het is een hersenspoeling die nooit ophoudt. De Europeanen zetten eigen burgers, die niets anders hebben gedaan dan de waarheid zeggen, wegens “volksophitsing” voor de rechter, anderzijds steken ze miljoenen in de nooit eindigende propaganda en de bloeddorstige hetze van de door onze regering gecontroleerde tv-zenders – de enigen die wij hebben. Ze financieren alle onhoudbare troep die onze machthebbers bedenken.

Meestal gaat het daarbij om de “bezetting”. Maar de Israëli´s houden de “Westelijke Jordaanoever” alleen maar “bezet”, omdat wij – nauwkeuriger gezegd: Jordanië – land, dat aan hen was beloofd, bezet en hen daarna herhaaldelijk aangevallen hebben. Een jongere beschuldiging betreft de “nederzettingen”. De Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) werd echter al in 1964 opgericht, voordat er sprake was van “nederzettingen”. Wat wil ze dus eigenlijk precies “bevrijden”? Als je de een of andere actuele Palestijnse landkaart bekijkt, dan omvat die altijd de volledige staat Israël. Voor de Palestijnse Autoriteit en veel Arabieren en moslims is heel Israël één grote “nederzetting”. Verleden week zei Tawfiq Tirawi, een lid van het centralecomité van Fatah: “Haifa, Jaffa, Akko en Nazareth zijn Palestijns, wat de Amerikanen en Israëli´s ook zeggen.” De week daarna zal er dan een andere beschuldiging in het middelpunt staan.   

Het wordt steeds duidelijker dat voor bijna alles wat er in deze regio verkeerd gaat Europa verantwoordelijk kan worden gemaakt, beter gezegd: die Europese staatsbestuurders, die de corruptie en wetteloosheid hier financieren en bejubelen. Iets, dat zij in hun eigen land geen minuut zouden dulden, van ons echter verwachten.

Palestina is hier, precies daar waar het altijd was. Het wordt sinds 4000 jaar bewoond door Arabieren, christenen, Joden en alle andere volkeren die hier opdoken. De Romeinse keizer augustus noemde het Judea. In het jaar 135 na Chr. veranderden de Romeinen de naam in Syrië Palestina, waarmee ze de poging ondernamen iedere verbinding van de Joden met dit land af te kappen. Later maakte het deel uit van het Ottomaanse rijk, tot diens ontbinding in het jaar 1918. Daarna werd het onder het Britse Mandaat weer Palestina genoemd. En sinds de Israëlische onafhankelijkheidsoorlog in 1948 heet het Israël. Er heeft nooit een Palestijnse staat bestaan. Nooit. De “Westelijke Jordaanoever” was Jordaans, de Golanhoogten waren Syrisch en de Gazastrook was Egyptisch.

De waarheid is dat Mahmoud Abbas heeft geprobeerd de staat Israël in een staat Palestina te veranderen. Hij heeft geprobeerd in Europa en bij de VN verwarring te stichten, blijkbaar helaas met enig succes. Hij heeft Israël in strijd met de waarheid beschuldigd van een genocide in de Gazastrook. Meer dan de helft van de 2000 bewoners van Gaza die in de zomer werden gedood, waren strijders van Hamas en de Islamitische Jihad en geen “onschuldige burgers” zoals Hamas beweert, die hierover gefingeerde cijfers heeft gepubliceerd. Het was Hamas dat haar eigen mensen op de daken van wooneenheden in Gaza neerzette, terwijl Gazanen raketten en mortiergranaten op Israël afvuurden. Het was Hamas dat haar eigen mensen als menselijke schilden gebruikte om Israël eraan te hinderen zich te verdedigen, of, mocht het dat alsnog doen, ervoor te zorgen dat er meer “gedode Palestijnse baby´s” zouden zijn die men aan de geïntimideerde televisieteams kon laten zien om de Israëlisch als de boosdoeners neer te zetten.

Het is Hamas dat zowel in haar Handvest als in haar dagelijkse toespraken haar bedoeling verkondigt een genocide op de joden te plegen – niet op de Israëli´s, maar op de Joden. Artikel 7 van het Handvest van Hamas verlangt heel openlijk een massamoord op de Joden, een daad, die de islam in de mondeling overgeleverde religieuze erfenis van Mohammed (de Hadith) zou “legitimeren”. Mahmoud Abbas op zijn beurt roept op tot een “vreedzaam volksverzet”tegen de Israëli´s, waarbij gebruik gemaakt dient te worden “van alle beschikbare middelen” van het “volkerenrecht” – met vriendelijke toestemming van Europa.

“Verzet” – bij dit begrip denk je eerder aan Fransen, die het destijds gewaagd hebben de nazi´s aan te vallen, dan aan Palestijnse terroristen, die met auto´s op mensenmenigtes inrijden of uit tunnels opduiken om te doden en kleuters te ontvoeren of oude mannen af te slachten, terwijl deze aan het bidden zijn.

Dus wij beschuldigen de Joden van een “genocide”, terwijl we eigenlijk zelf proberen hen allemaal “de zee in te drijven”en te doden? En de Europeanen geloven deze onzin van ons? Laten we ons allemaal afvragen: als de Europeanen zichzelf dus zo rechtvaardig vinden, waarom handelen ze dan als handlangers en hulpjes van criminelen? Maakt dat van hen niet eveneens criminelen?

In plaats van zich te distantiëren van de, aan ISIS gelijke, dromen van Hamas om op de ruïnes van Israël een islamitisch emiraat te stichten, heeft Abbas zelf gezorgd voor deze terroristische radicaalislamitische ideologie. Hij en zijn naaste medewerkers proberen niet alleen de onderhandelingen te omzeilen, waartoe beide partijen zich in 1995 in de Oslo-Akkoorden II hebben verplicht, maar ze wakkeren dagelijks het geweld aan. Abbas blijkt er eveneens op te hopen dat Europa en de VN Palestina als staat erkennen, zonder dat hij hoeft te beloven een einde te maken aan het dagelijks gewelddadigheden die nu, dankzij de jongste toenadering tot de terreur-sponsoren Qatar en Iran, nog royaler gefinancierd worden.

Het is duidelijk dat Abbas – ondanks voortdurende spanningen – aan de kant van Hamas gaat staan in plaats van een bondgenootschap te sluiten met die moslims die echt vrede willen en terreurorganisaties zoals Hamas en ISIS veroordelen. Hamas vormt samen met de Palestijnse Autoriteit de “eenheidsregering”. Beide begaan oorlogsmisdaden en verdraaien de ware betekenis van de islam. De door de regering gecontroleerde televisie van de Palestijnse Autoriteit roept ertoe op Israëli´s aan te vallen, eert dagelijks terroristen en stimuleert het hun families financiële ondersteuning te doen toekomen.

Een groot deel van dit geld wordt door de Europese Unie ter beschikking gesteld, zonder transparantie en zonder hiervoor rekenschap te hoeven afleggen, ondanks jarenlange inspanningen om deze geldstromen openbaar te maken, zoals dit door de EU zelf geschreven wet wordt geëist. We komen er daarom niet omheen om tot de droevige vaststelling te komen dat de EU net zo cynisch en corrupt is als de dictatuur waaraan ze ons probeert uit te leveren.

Mahmoud Abbas en zijn medewerkers in het centralecomité van Fatah hebben hun anti-Israëlische retoriek voortdurend verscherpt – het resultaat van hun onderwerping onder de macht van Hamas in de Gazastrook en de “Westelijke Jordaanoever”. In plaats van te proberen Hamas te overwinnen, wat vermoedelijk buiten zijn mogelijkheden ligt, heeft Abbas zich bij haar aangesloten. Dat is van oudsher de uitweg van de lafaard, sinds Hamas hem in 2007 schandelijk uit de Gazastrook heeft verdreven. Destijds kon hij ternauwernood zijn leven redden; Hamas heeft herhaaldelijk geprobeerd Abbas te vermoorden, zoals hij afgelopen zomer tot zijn grote schrik moest ervaren. Maar ogenschijnlijk klampt Abbas zich desondanks nog steeds vast aan hoop, hoewel een spreekwoord zegt: een moslim laat zich nooit tweemaal door dezelfde slang bijten.

Hamas volgt de moorddadige ideologie van de Moslimbroederschap, een ideologie die zich aan de hele wereld wil opdringen. Een directe overtreding van de koran, die zegt dat mensen niet door dwang tot de islam bekeerd mogen worden (soera 2, vers 256). Zelfs de Jordaanse koning Abdullah II, zei tijdens een toespraak voor de VN op 24 september 2014 dat er in de islamitische wereld een burgeroorlog zou heersen tussen terroristische extremisten en gewone moslims.

Als Europese machthebbers zich werkelijk voor ons zouden interesseren, dan zouden ze – in plaats van geld te sturen, zodat wij hen helpen de Joden kwijt te raken – ons moeten steunen een betere regering te vinden – eentje die zich bezighoudt met het dagelijks leven en het welzijn van haar burgers in plaats van te proberen aan steeds meer geld uit Europa te komen. Dat is nu big business voor de Palestijnse leiders. Hieraan zijn geen condities verbonden, dus waarom zouden ze ermee stoppen? Zelfs nu, na de vernietigende nederlaag van Hamas, heeft niemand in Europa ook maar voorgesteld dat de ontwapening van Hamas en de demilitarisering van de Gazastrook tot voorwaarde gemaakt zouden moeten worden voor middelen om de Gazastrook weer op te bouwen.

Denken de Europeanen serieus dat wij, eenvoudige burgerbevolking, in een “Palestijnse staat” een beter leven zullen hebben? Op dit moment kan Hamas in ieder geval nog niet meer territoria bezetten. Dat betekent dat we weliswaar haar mishandelingen moeten dulden, maar ze kon ons in ieder geval nog niet uitleveren aan de terreur van religieuze fanatici, die nog erger zou zijn. als we eerlijk tegenover onszelf zijn, dan zien we, hier ter plaatse, iedere dag, dat Israël nooit de uitroeiing van de Palestijnen heeft gewild; en onderzoek toont duidelijk aan dat het nooit ook maar geprobeerd heeft “de Palestijnen te vernietigen”, laat staan een andere etnische groepering – noch christenen noch moslims, Koerden, Jesiden of Kopten.

Israël heeft nooit iets gezegd of gedaan dat op zo´n plan geduid zou hebben. Integendeel: terwijl Israël zich heeft verdedigd, heeft men daarbij desondanks de grootst mogelijke inspanningen ondernomen om geen Palestijnse burgers te verwonden, hoewel het Israëlische leger in staat zou zijn onbeschrijflijke verwoesting te veroorzaken als het dit zou willen. We maken er grapjes over hoe gelukkig we zijn om Israël als onze “vijand” te hebben en dat iedereen zo´n vijand zou moeten hebben. Kun je je de slachting op de joden – en christenen en anderen – voorstellen als Iran of ISIS de wapens zou hebben waarover Israël de beschikking heeft? Het is precies andersom. Wij, de Palestijnen, zijn degenen die al tientallen jaren lang de vernietiging van de “zionistische entiteit” eisen en erom roepen de Joden de zee in te drijven. Enkelen van ons richten hun handelwijze er nog steeds op dit doel te bereiken.

Zoals gebruikelijk probeert de huidige leiding hier om de toenemende woede en frustratie van de bevolking tegen Israël te richten. Maar steeds meer doorzien de mensen dat en hebben het over de letterlijk honderden miljoenen euro´s die de Europeanen ieder jaar aan de Palestijnse leiding en gepolitiseerde “mensenrechtenorganisaties” geven, opdat alles zo blijft zoals het is. De mensen hier zeggen dat het eigenlijke probleem niet Israël is en zeer zeker niet het gebrek aan vredesverdragen (die de Amerikanen misschien graag zouden zien om daarmee, net zoals Neville Chamberlain in 1938, lichtgelovige toeschouwers te lokken).

Israël is taai, ja, maar het was altijd fair – dat is meer dan men van de andere landen in de regio kan zeggen. Zolang het niet geprovoceerd wordt, is Israël een opmerkelijk fatsoenlijke buurman. Lang niet alles is perfect, er zijn problemen, en er was hier en daar sprake van enorm wrede wraakacties door enkele Israëli´s. Maar dat waren altijd uitzonderingen, en ze werden door de Israëli´s zelf altijd scherp veroordeeld en bestraft, niet bejubeld en verheerlijkt, zoals de Palestijnse leiding dat met haar daders doet. En aan deze Palestijnse leiding willen de Europese staatshoofden ons graag uitleveren: een regering, waaronder geen van hen ook maar een dag zou willen leven.

Strijders van ISIS bevinden zich al op het Sinaï-schiereiland en bedenken hoe ze Egypte zullen overnemen, ook Libië hebben ze al in het vizier. Is dat werkelijk hetgeen de Europeanen willen?

Update: Het Gatestone Institute heeft deze vertaling op zijn eigen site geplaatst:

http://nl.gatestoneinstitute.org/5185/europa-vijand-palestijnen

Bron:
http://lizaswelt.net
Vertaling: Lizas Welt

Bron oorspronkelijk artikel:
www.gatestoneinstitute.org
Auteur: Bassam Tawil

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)