SCHIJNVLUCHTELINGEN ZIJN GEEN GOEDE MENSEN

(Door: Petra Raab – Vertaling: Theresa Geissler)

Door voortdurende propaganda in de mainstream media moeten de Duitsers bezworen worden  de vluchtelingen met open armen te ontvangen. Dat lukt tenminste in zoverre goed, dat daartegen tot nu toe nog geen al te grote weerstand in de Duitse straten te bespeuren is. Wat dat betreft heeft de propaganda tot nu toe heel goed gefunctionerd. Helaas wordt door deze propaganda het Duitse volk niet alleen om de tuin geleid, maar wordt hethierdoor ook nog het eigen land afgenomen. De mensen die thans als zogenaamde vluchtelingen naar Duitsland komen, willen blijven. Voor altijd.
Maar hoeveel van hen keken werkelijk dusdanig de dood in de ogen om op de vlucht te slaan? Eén, twee of honderd?

Nog groter is de vraag waarom deze mensen niet in de buurt van hun eigen land blijven om daar, of minstens bij hun broeders en zusters, de moslims, hun land weer op te bouwen ? Waarom verlaten zij hun land en vanwaar de drang om zich voor altijd in Duitsland te willen vestigen? Alleen daaraan valt toch al te zien dat deze mensen geen echte vluchtelingen zijn, want echte vluchtelingen wíllen niet in een ander land blijven, maar terugkeren naar hun eigen land, wat de meeste zogenaamde vluchtelingen ook zonder problemen zouden kunnen. Deze mensen hebben echter niet het minste of geringste fatsoen en moraal. Mensen met fatsoen en moraal zouden namelijk nóóit zo handelen. Zij zouden niet simpelweg de inzet van een volk voor altijd voor zichzelf opeisen. Mensen met fatsoen en moraal zouden beseffen dat zij andere naties op die manier hun land zouden afnemen. Dat zij in het gebouwde nest gaan zitten, dat anderen door hun harde arbeid, hun vreedzaamheid, hun moraal en hun inzet voor hun kinderen hebben opgebouwd.

Ze zouden heel goed weten dat ze daardoor de oorspronkelijke bewoners hun land en hun verworvenheden afnemen ten gunste van hun bovenmatig grote ego, dat het totaal onverschillig is dat andere mensen daardoor benadeeld en uitgebuit worden. Al kan de schijnvluchteling dan nog zo naar de camera lachen. Wat iemand zo in het leven aangeboden wordt, kan men niet allemaal zomaar aannemen, als het niet eerzaam is. Daarmee heeft de mens uiteindelijk alleen zichzelf. In plaats van blij te zijn eenvoudigweg te hebben overlééfd om dan weer zo snel mogelijk naar het eigen land terug te gaan zodat men althans niet hun land, hun huizen of woningen afneemt, worden deze vluchtelingen integendeel thans zo snel mogelijk als “Duitsers” in Duitsland ingeburgerd. Binnen de kortste keren hebben we Irakezen, Afghanen, Syriërs, Libanezen, zwarte Afrikanen, Kosovaarse Albanezen enz., enz. die plotseling allemaal Duitsers zijn. Duitsland en de verworvenheden van de Duitsers worden zo onder verschillende islamitische landen verdeeld.

Zodra er in Duitsland nog hoofdzakelijk moslims wonen, is Duitsland voor altijd verwoest. Van Duitsland blijft, behalve een islamitisch land, niets meer over. Precies zo zal Duitsland er spoedig uitzien. Precies zo gedegenereerd en gewelddadig als de landen  waar de overwegende meerderheid der schijnvluchtelingen vandaan gekomen is. Alleen al dat zij met geweld tot aan Duitsland voorgedrongen zijn, laat hun schuld en hun ware intenties zien. Ze hebben geen genoegen genomen met overleven en in verband daarmee een zekere nederigheid aan de dag gelegd, maar willen meeprofiteren van de inzet van de vlijtigsten, zich in het kant en klare nest installeren dat vreedzamen zonder hun profiterende geweld konden opbouwen. Daarom waren zij ook niet tevreden met datgene wat de armere landen hen geboden hebben om te overleven, om van daaruit weer naar hun eigen land terug te keren. Ze zijn niet dankbaar te hebben overleefd, ze willen de inzet van een vreedzaam, krachtig volk voor zichzelf opeisen en wel voor altijd.

Ware vluchtelingen zouden nooit zo handelen. Zij zouden fatsoen, achting en respect voor de inzet van anderen hebben en nooit op het idee komen om zich zo in het kant en klare nest te installeren als ze de mogelijkheden zouden hebben om naar hun eigen land terug te keren. Mensen met fatsoen en moraal willen hun land zelf opbouwen, zoals de Duitsers. Mensen met fatsoen en moraal willen aan het einde van de oorlog naar hun land terugkeren om daar met hún arbeidsinzet van hún land hetzelfde te maken als de Duitsers van hun land. Hadden de Duitsers niet zoveel fatsoen en moraal bezeten, dan zou Duitsland er niet geweest zijn. Deze mensen zijn echter geen Duitsers en ze zullen het nooit zijn óók, dat is te zien aan hun intrede in Duitsland onder deze omstandigheden. Ook al maakt de Duitse politiek nog zo gauw even “Duitsers” van ze. Door ze zó over het land te verdelen dat ze verder niet meer opvallen.

Ze zullen altijd blijven wat ze zijn: Schijnasielzoekers, die zich Duitsland door het verraad van de Duitse Bondsregering hebben toegeëigend. Mensen, die het rijkste land hebben uitgekozen om daar voor altijd te blijven en zich door de oorspronkelijke bevolking volledig te laten verzorgen. Mensen echter, die door hun gebrekkige moraal Duitsland te gronde zullen richten. Dienovereenkomstig slecht gaat het dan de rest van de Duitsers die zo ongeveer eindigen als vluchtelingen, behalve dat zij dan echte vluchtelingen zijn en geen schijnasielzoekers, die openlijk en hondsbrutaal een land binnenkomen dat door anderen door hun vlijt en tijd van leven tot zo’n juweel gemaakt is, en dan tegelijkertijd ook nog een profeet volgen die dit volk zou hebben afgeslacht en uit het land verjaagd. Zulke mensen hebben geen enkel stukje van Duitsland verdiend. Gisteren niet, vandaag niet en morgen ook niet. Die moeten maar bij hun geestelijke broeders en zusters blijven, die er al waren vóór hun gang naar Duitsland.

Bron:
http://petraraab.blogspot.nl
Auteur: Petra Raab

Vertaald uit het Duits door:
Theresa Geissler
(voor www.ejbron.wordpress.com)