WE MOETEN NIET OM ONZE DODEN HUILEN, WE MOETEN ZE WREKEN!

“Het lot van een radicale islamiet. Snel, efficiënt en zonder kans om in herhaling te vallen.”

(Door: Marc Noé – Vertaling: “delamontagne”)

Je huilt niet om je doden, je  wreekt ze! Dit is het heel normale principe bij de paratroepen en de soldaten van het Vreemdelingenlegioen. En het is in ieder geval de normale reactie die een reguliere staat zou moeten hebben met betrekking tot aanslagen zoals Frankrijk en België die meemaakten. In plaats daarvan houden degenen die de leiding hebben in zowel Frankrijk als België verzachtende en vooral kalmerende toespraken voor de Europese bevolkingen.

En men ziet het resultaat: vooral als men duidelijk de pijn van de slachtoffers en hun naasten begrijpt, is het toch ontstellend om te zien hoe grote menigten zich overgeven aan demonstraties van sentimentaliteit en misplaatste huilpartijen. Erger dan schapen die naar de slachtbank worden geleid. Men steekt kaarsjes aan, tekent kleine hartjes op het wegdek, legt bloemen neer en doet  betraande “knuffels”. En het vuil van de Islamitische Staat piest zich in de broek van het lachen.

In alle officiële voorstellen is geen sprake van het arresteren van terroristen of van geregistreerde islamisten of Jihadisten en hen voor de rechtbank te slepen. Maar waarom zouden we dat doen?……. hen berechten…..? Na die  “vriendelijke” ondervragingen waarbij zij niet de geringste angst of lichamelijke pijn ondervinden en waarbij zij worden aangesproken met: “Mijnheer Mohammad B.” in afwachting van hun volgende maaltijd die de onderdanige verdedigende advocaten van verdediging niet willen verstoren, want zij doen hun best de regels te handhaven……in naam van een vermeende “beroepsethiek”.

NIET dus! Het is de hoogste tijd op te houden met dit soort achterlijkheid. Men moet ophouden met dit soort valse humaniteit die eruit bestaat om de rechten van hen te erkennen die zelf de onze verkrachten: wat ons betreft; ZIJ HEBBEN GEEN RECHTEN. Geen enkel?   Natuurlijk wel, die van alles opbiechten en te praten. Een paar harde noten kraken………..ongeacht hoe we dat zullen doen. Want in zulke gevallen is het niet belangrijk om de rechten en de lichamelijke  integriteit van de gearresteerde radicale islamiet te beschermen, maar om alle noodzakelijke inlichtingen uit hem te krijgen om een volgende aanslag te kunnen verijdelen.

Ik schrijf dit natuurlijk, omdat ik tegelijkertijd denk aan die vuile schoft Abdeslam die zich momenteel in handen in van Belgische Justitie bevindt en ongetwijfeld door haar “vertroeteld” wordt ! Dit sujet heeft nu het verzoek ingediend om naar Frankrijk te worden uitgewezen, want hij weet dat hij hoe dan ook niet veel risico loopt. En bovendien geeft deze procedure hem het voordeel van het tijd winnen.

In een normaal land zou voorrang moeten worden gegeven aan de bescherming van de bevolking. Deze schoft moet niet met zachte handjes worden aangepakt, maar alle noodzakelijke informatie moet uit hem worden getrokken. En als men alle informatie heeft, moeten er  korte metten met hem worden gemaakt door hem te executeren. Simpel zat….

Maar dat kan toch allemaal niet zult u zeggen! Dacht u dan  dat het verzet in de Tweede Wereldoorlog de zaken met fluwelen handschoentjes aanpakte? En  bovendien, de hele wereld weet hoe  de Jihadisten  handelen: We  zijn  in  oorlog. En een oorlog is nooit zuiver. Wij moeten alle middelen gebruiken om die te winnen. ALLE  MIDDELEN.

Bron:
www.francepresseinfos.com
Auteur: Marc Noé

Vertaald uit het Frans door:
“delamontagne”
(voor www.ejbron.wordpress.com)