Nationalisten aan de leiding bij regionale verkiezingen op Corsica

(Door: Martin Müller-Mertens – Vertaling: E.J. Bron)

Jubelstemming bij de patriotten – lange gezichten bij het establishment: bij de eerste ronde van de parlementsverkiezingen op Corsica is het bondgenootschap “Pè a Corsica” (Voor Corsica) regelrecht door gemarcheerd. De nieuwe ster aan het firmament van het globalisme, de lijst “Republiek in beweging” van de Franse staatspresident Emmanuel Macron daarentegen moest een zware nederlaag accepteren.

Weliswaar staat de zetelverdeling van het Corsicaanse parlement pas na de tweede verkiezingsronde vast, de overwinning van “Pè a Corsica” geldt echter als zeker. In de eerste ronde kreeg het bondgenootschap al 45,36% van de stemmen. In de hoofdstad Ajaccio liet topkandidaat Gilles Simeoni zich als winnaar bejubelen – met in zijn hand de Corsicaanse vlag met een Morenkop op een witte achtergrond.

De overige partijen bleven ver achter. Regionalistisch Rechts kwam op 14,97%, de Republikeinen (voormalige UMP) op 12,77%. De beweging van Macron moest zich met 11,26% en daarmee de vierde plaats tevredenstellen. De linkse lijst La France Insoumise (LFI) haalde 5,68% van de stemmen. LFI is de Corsicaanse tak van de gelijknamige beweging van de links-populistische presidentschapskandidaat Jean-Luc Mélenchon en van de communisten – zij was tegen de wil van Mélenchon op het eiland aangetreden.

Voor de voormalige Rothschild-bankier en huidige toeverlaat van de EU-elites Emmanuel Macron betekent de verkiezing de eerste grote nederlaag sinds zijn triomfantelijke dubbele overwinning bij de presidentsverkiezingen en de parlementsverkiezingen in het voorjaar. Weliswaar hadden zowel Macron als de Republiek in beweging ook destijds gemiddeld gepresteerd op Corsica – bij de strijd om het presidentschap stond Macron in de eerste ronde achter op de kandidate van het Front National, Marine Le Pen, in de tweede verkiezingsronde won hij nipt met 51,1% van de stemmen. Maar ook in vergelijking met die resultaten zijn de huidige verkiezingen voor hem een op een aardverschuiving lijkend verlies.

Onduidelijk is welke politiek “Pè a Corse” in het Corsicaanse parlement vertegenwoordigt, dat voor het eerst de twee departementsvertegenwoordigingen aflost. “Pè a Corse” is een bondgenootschap van autonomisten rondom Simeoni en de voorstanders van onafhankelijkheid rondom Jean-Guy Talamoni. De laatste streeft naar een zelfstandige staat op het Middellandse Zee-eiland, terwijl de eerste binnen tien jaar via onderhandelingen een status met een eigen wetgeving wil bereiken. Bij de verkiezingen in 2015, toen beide vleugels gescheiden aantraden, deden de autonomisten het met 17,62% duidelijk beter dan de voorstanders van onafhankelijkheid met 7,73%. De vertegenwoordigers van een zelfstandige regering binnen Frankrijk vinden vooral gehoor bij de armere bevolkingslagen, terwijl Talamoni krachtiger op de jonge generatie kan bouwen.

De overwinning van “Pè de Corse” komt niet als een volslagen verrassing. Sinds het einde van de gewapende onafhankelijkheidsstrijd door de nog steeds bestaande ondergrondse beweging FLNC in 2014 konden de legale nationalisten constant winnen bij verkiezingen. Simeoni werd in 2014 burgemeester van Bastia en doorbrak daarmee de in Corsica tot nu toe alom aanwezige heerschappij van enkele familieclans. “We willen vrede, we willen democratie en we willen een geëmancipeerd eiland”, zei hij na de verkiezingen – een “geëmancipeerd eiland” was de formule waarover de autonomisten en de voorstanders van onafhankelijkheid het voor de vorming van een eenheidslijst eens waren geworden.

Het 8.600 km² grote Corsica heeft ongeveer 324.000 inwoners en behoort tot de armste regio´s van Frankrijk.

Bron:
www.compact-online.de
Auteur: Martin Müller-Mertens

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)