Islamitische Jodenhaat: het brevet van onvermogen van de Bondsrepubliek Duitsland

(Door: C. Jahn – Vertaling: E.J. Bron)

De Centrale Raad van de Joden in Duitsland waarschuwt voor het dragen van het keppeltje in grote Duitse steden. Nu is het officieel: Joden zijn niet meer veilig in Duitsland. Deze vaststelling is tegelijkertijd een politieke overlijdensverklaring voor een staat, waarvoor de sinds zijn oprichting de speciale verplichting tegenover de Joden in Duitsland altijd een centraal leidmotief van politiek handelen was.

De islamitische Jodenhaat is niks nieuws in tijden van de totale gekleurde republiek. Dit probleem is al jarenlang bekend, en al jarenlang wordt het door de politieke elite onder het tapijt geveegd. Ook de Centrale Raad van de Joden heeft steeds weggekeken. Deze zou duidelijk vroeger het woord hebben kunnen en moeten nemen. Maar de islamitische Jodenhaat in de Gekleurde Republiek is een uitermate heikel onderwerp, omdat hij onafscheidelijk is verbonden met het lievelingsproject van de politieke elite: het gekleurd maken van Duitsland door de massale vestiging van moslims. Elke kritiek op de islamitische Jodenhaat zou tegelijkertijd als kritiek op de door de staat georganiseerde import van deze islamitische Jodenhaat opgevat worden en zou voor de Centrale Raad van de Joden onherroepelijk tot een conflict met de hele politieke elite hebben geleid: met de Merkels, de Steinmeiers en al die andere types van wie men op de herdenkingsdag voor Auschwitz zo graag hand in hand staat en geschoktheid veinst.

Hand in hand met de belangrijkste daders, appeasement en geflikflooi tegenover de politieke hoofdverantwoordelijken voor de hernieuwde inburgering van Jodenhaat in Duitsland. Men kan de Centrale Raad van de Joden helemaal niet genoeg verwijten maken dat hij er pas in het jaar 2018 aarzelend mee begint om openlijk de aandacht te vestigen op toestanden en verbanden, die hij al minstens 20 jaar, hoewel niet in de huidige omvang, heel goed kent.

De vaststelling dat Joden niet meer veilig zijn in Duitsland, is echter meer dan een verlate veiligheidswaarschuwing van een vereniging die het ontbreekt aan moed en politieke ruggengraat. Dat Joden niet meer veilig zijn in Duitsland, zou de hele politieke elite van de Bondsrepubliek als een stomp in het gezicht moeten treffen. Want deze vaststelling sluit de cirkel naar de toestanden in het Derde Rijk. Erger nog: men zou zelfs de vraag moeten stellen of tijdens het Derde Rijk Joden in Berlijn door eenvoudige voorbijgangers op straat met een riem werden geslagen. Wellicht is deze vorm van civiele straatterreur tegen Joden namelijk een speciaal historisch kenmerk van onze Gekleurde Republiek, het “nieuwe Duitsland”, het internationale, tolerante paradijs op Aarde.

Dat een vervolging van Joden in Duitsland zich niet meer mag herhalen, behoort tot het centrale oprichtingsidee van de Bondsrepubliek. Meer nog: dit idee was een tientallen jaren lang in bloemrijke toespraken steeds opnieuw bezworen leidmotief voor het totale politieke handelen van de politiek verantwoordelijken. Dat Duitse politici uitgerekend dit leidmotief misbruikten om onder verwijzing naar Auschwitz onder het trefwoord van de “tolerantie” hier miljoenen Joden hatende Arabieren te vestigen, was en is een bijna walgelijke bespotting van de slachtoffers van de Jodenvervolging in het Derde Rijk: om de dood van deze mensen er schaamteloos voor te gebruiken om in grote stijl nieuw Jodenhaat naar Duitsland te importeren – dat beneemt je de adem.

Joden zijn niet meer veilig in Duitsland – deze zin is de lijkwade over de hele geschiedenis van de Bondsrepubliek Duitsland. Hoon en schande voor deze staat!

Bron:
www.pi-news.net
Auteur: C. Jahn

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)