1. De vertalingen/artikelen op deze site geven niet per se de mening van de vertaler/webmaster weer.
2. De eigenaar van deze site is niet verantwoordelijk voor de inhoud van reacties op artikelen.
3. Antisemitische, anti-Joodse, anti-Israëlische, antizionistische en racistische comments worden op deze site niet getolereerd!
4. Op deze site wordt met open vizier gediscussieerd en er wordt NIET op de man/vrouw gespeeld! Dat recht heeft alleen de webmaster.
5. Appeasement van en propaganda voor de islam is ongewenst, evenals het PVV- en Wilders-bashen!
6. De webmaster behoudt zich het recht voor om zonder opgave van redenen comments te verwijderen en/of reageerders een ban te geven.
Indien u “E.J. Bron”, dat bij WordPress is ondergebracht, leest en reageert op de “E.J. Bron”- artikelen, doet u dat vrijwillig en is uw IP-adres en emailadres – indien u dat vermeldt – bekend en wordt opgeslagen. Ook de (nick) naam waaronder uw post wordt opgeslagen. “E.J. Bron” zal uw gegevens nooit aan derden doorgeven, tenzij op uw eigen nadrukkelijke verzoek. Indien u zich opgeeft voor het ontvangen van de nieuwe artikelen per email, zal “E.J. Bron” ook die gegevens nooit aan derden geven. We houden uw gegevens privé, tenzij de wet of rechterlijke macht ons dwingt uw gegevens aan hen te verstrekken. Datalekken in het systeem vallen onder de verantwoordelijkheid van WordPress.
De commentaren op “E. J. Bron” worden gemodereerd. Webmaster E. J. Bron heeft andere verplichtingen naast het beheer van zijn weblog. Als er dus eens een commentaar doorheen glipt dat op enige manier niet door de beugel kan, dan betekent dat niet dat het commentaar de goedkeuring van de webmaster heeft
Sympathisanten van de website "E.J. Bron" kunnen doneren via een bankoverschrijving. Mail naar bron.contact@gmail.com voor het rekeningnummer.
Bij voorbaat dank!
Webmaster E.J.
E.J. Bron 
https://meervrijheid.nl/?pagina=1199
LikeLike
Ach, dat is een praatje, dat Links na de oorlog zèlf de wereld in geholpen heeft!
(Ze konden toch moeilijk gaan toegeven, dat de zo sterk aansprekende sociale hervormingen van Drees rechtstreeks waren overgenomen van plannen, die oorspronkelijk wel degelijk waren ontworpen door de nazi-top.)
Veel te gecompliceerd om al die nuances te gaan weergeven. Nee, dan kon je maar beter de massa laten denken, dat het nationaal-socialisme niet extreem-links, maar juist extreem-rèchts was!
LikeGeliked door 4 people
Jammer dat die mensen van toen er nu niet meer zijn… want dan hadden die kunnen vertellen over hun echte intentie en datgene dat er werkelijk aan de hand was.
LikeLike
Inderdaad Marcel Roele heeft dat treffend beschreven (helaas is Marcel Roele jong overleden). Steeds opnieuw probeert hedendaags links in de media, onderwijs en alle andere culturele instellingen Hitler als rechts te framen.
Opvallend is steeds dat ze hierbij het woord nazi gebruiken in plaats van de dubbel aanduiding nationaal socialisme. Dit doen ze (de naoorlogse socialisten) om te versluieren. Nationaal socialisme verschilt in de uitvoering weinig tot niets van internationaal socialisme.
Hitler zelf zei het al. iedere communist die over wil lopen naar het nationaal socialisme is van harte welkom omdat de communist de ideale socialistische geest bezit.
https://mises.org/library/why-nazism-was-socialism-and-why-socialism-totalitarian
LikeGeliked door 1 persoon
Nazi-wetten die na de oorlog in Nederland gehandhaafd bleven.
LikeGeliked door 1 persoon
Ook de huurwet die de positie van de huurder sterk maakt is van oorsprong nationaal socialistisch
Dan hebben we ook nog de wet op de ondernemingsraden die zijn roots heeft in de nationaal socialistische betriebsraden
Veel wetten op natuurbeschermings gebied werden ook ingevoerd door de nazi’s.
LikeLike
LikeGeliked door 2 people
De enige waarheid, Hitler was een Nationaal Socialist, dus LINKS !!
53 jaar na de 2e wereld oorlog proberen de linkse (jammer genoeg met succes)
via indoctrinatie op scholen, universiteiten en de media de domme massa te laten geloven dat Hitler en zijn fascisten recht waren !
Trap er niet in, ze waren links !
LikeGeliked door 1 persoon
De Linksche Looney Brigade moet volgens de regeringsleiders een alternatief blijven vormen voor extremistische groepen, om te voorkomen dat de gematigde oppositie zal marginaliseren en het nationalisme en populisme onbedreigd maar welig kan tieren. The useful idiots van antifa, die zich laten betalen door multinationals om te strijden tegen het kapitalisme, hebben geen idee dat zij de geschiedenis zullen herhalen,(genauso wie damals) hun nieuwe bruine hemden hebben zij al gestreken, de vlaggen liggen al gereed…
LikeGeliked door 1 persoon
Socialisten. Links dus. Hitler begon zijn strijd tegen het kapitalisme, de adel en de grootgrondbezitters en de rijke handelaren. Sleepte god en recht erbij en jodenhaat. Wie weet wat er gebeurt als Wouter Bos uit de kast komt? Die is ook zo links.
LikeGeliked door 2 people
Nazi’s waren barbaren en niet populistisch -of extreem rechts. Dat is regelrechte onzin…
LikeGeliked door 1 persoon
..
In ieder geval had hij meer gemeen met het totalitarisme van Stalin in zijn tijd dan het fascisme van Mussolini. In Italië van de jaren twintig en dertig waren er nog steeds de conventionele klassenonderscheidingen, terwijl Hitler, in tegenstelling tot de verscheidene socialisten de sociale gelijkheid bevorderde.
…
Hitler verving Marx’ concept van een klasseloze samenleving met die van de’ Volksgemeinschaft …
..
Hij socialiseerde, in zijn eigen woorden, “niet de ondernemingen, maar de mensen”. Op deze manier heeft hij veel bewondering gekregen voor politieke, economische en sociale prestaties. In ieder geval was hij geen woordvoerder van het kapitalisme in de traditionele zin. Menigeen verlangde naar een antikapitalistisch tijd mensen was het tijdperk vol van een ‘anti-kapitalistische periode’. een begrip van Gregor Strasser.
..
Toen in het voorjaar van 1933 hele communistische gevechtsformaties naar de SA overliepen, beschouwden de rode Partijsoldaten soldaten van de Rode Partij dit niet als een breuk….. Ze wisselden, om zo te zeggen, alleen de leider en de vlag, niet de stamkroeg. In het hart bleef men socialistisch, alleen dat men vanaf nu nationaal zou kunnen zijn, geen “verraders van het vaderland” van de Komintern.
Beide tegenstanders, die zo bitter tegen elkaar vochten, droomden de droom van de “Nieuwe Mens”, die met hen de mogelijkheid krijgt om zich op aarde te realiseren; beide gingen, zij het met schijnbaar tegenstrijdige leuzen, op zoek naar het paradijs, dat verloren was gegaan. En beiden haatten de bourgeoiswereld meer dan wat dan ook.
…
Het meest opvallende verschil blijft dat het nationaal-socialisme al inhumaan was wat programma betreft, terwijl het socialisme verschillende gedaanten had/heeft die een humanitair masker dragen terwijl het doel hetzelfde is.
War Adolf Hitler ein Linker?
von JOACHIM FEST
http://www.taz.de/!703669/
Het ‘democratisch’ socialisme van de PvdA is ook een masker, er achter grijnst het communisme
LikeGeliked door 2 people
Het linkse nageboorte bestaat uit,nazi,s (socialisten) facisten (afa) racisten (antiblank) landverraders.
LikeLike
Dat voor WO II talloze Amerikanen, Engelsen e.v.a. de nazi’s ook een warm hart toedroegen en overwegend antisemitisch waren bewijst een bepaald artikel over Hollywood:
Hoe Hollywood goede zaken deed met de nazi’s
Hollywood ziet zichzelf graag als een frontstrijder tegen Hitler en de nazi’s. Maar dat geldt slecht voor de laatste jaren van het nazi-regime. Zolang de filmstudio’s in het Derde Rijk geld konden verdienen, was er geen sprake van oppositie. Integendeel.
Toen op 19 augustus 1933 de film “Captured!” de Amerikaanse bioscopen binnenkwam, leek het alsof Hollywood de oorlog had verklaard aan de nieuwe machthebber in Duitsland, Adolf Hitler. De film speelt zich af in de Eerste Wereldoorlog en portretteerde de Duitsers op zo’n manier dat de nazi’s in Duitsland zich vernederd voelden. Dus werd Gyssling op pad gestuurd.
Gyssling, een medewerker van het ministerie van Buitenlandse Zaken in Berlijn en sinds 1931 lid van de NSDAP, werd onmiddellijk na de “machtsovername” van Hitler naar het consulaat in Los Angeles gestuurd. Zijn missie was duidelijk omschreven: Hij moest voorkomen dat films zoals “Captured”, geproduceerd door de firma Warner Brothers, in bioscopen werden vertoond of, beter nog, in het geheel niet werden geproduceerd. En als dit niet mogelijk zou zijn, dan zou hij op zijn minst de Hollywoodstudio’s moeten beïnvloeden, zodat zij de films zouden veranderen die de nazi’s afkeurden.
Adolf Hitler bleek niettemin toch ook wel heel erg gek te zijn geweest op bepaalde tekenfilms van Walt Disney waaronder mickey mouse en sneeuwwitje (1937).
Gyssling interfereerde krachtig tegen “Captured!” en dreigde de studio’s in Hollywood dat ze geen films meer zouden mogen vertonen in Duitsland als de veranderingen niet zouden plaatsvinden. Onder deze druk toonde Warner Brothers zich in januari 1934 bereid om de bij de nazi’s ongewenste beelden eruit te knippen. Het was de eerste keer dat Hollywood zich met de nazi’s arrangeerde – maar lang niet de laatste keer.
Leni Riefenstahl (1902-2003), die allerlei films voor hitler maakte, was zelfs na de Kristalnacht op bezoek geweest in de VS waar zij Hall Roach, de baas van Stan Laurel en Oliver Hardy, bezocht!
Vrijwel alle Hollywood-studio’s werden bestuurd door joden
Hollywood had één doel en dat was ver boven alle andere: Het wilde geld verdienen. Hoewel Duitsland niet de belangrijkste buitenlandse markt was, had het wel enige betekenis, wie daar met welke middelen regeerde en of een bevolkingsgroep zoals de Joden onderdrukt, gediscrimineerd en vermoord werd, interesseerde de studiobazen niet.
Toen Charlie Chaplin in 1940 ‘The Great dictator” uitbracht als protest tegen Hitler was de laatste toch erg in zijn nopjes nadat hijzelf de film had gezien! Hij lag in een deuk nadat hitler aanschouwde hoe Chaplin zichzelf ophoogde in een kappersstoel!
Wat aanmerkelijk verrassend is, want bijna alle filmstudio’s waren opgericht door Joodse emigranten en werden gerund door Joden. Onder deze mannen waren William Fox (oprichter van de Fox Studios), Louis B. Mayer, die MGM leidde en de machtigste man in de filmstad was; Adolph Zukor, het hoofd van Paramount; Harry Cohn, die Columbia Pictures leidde; Carl Laemmle, die leiding gaf aan Universal Pictures; en Jack en Harry Warner, die Warner Brothers leidde. Volgens een studie uit die tijd waren er in totaal 53 van de 85 vooraanstaande filmmensen joden.
Hollywood’s huiveringwekkende verhaal
Maar deze Joodse studiobazen gaven voor een groot deel toe aan de censuur van de nazi’s wanneer het om inkomsten en zakendoen ging. Ze hebben afstand gedaan van films die voor de nazi’s niet aangenaam waren en de films verwijderd waarmee de nazi’s zich aangevallen voelden.
Was Charlie Chaplin overigens een jood?
De Amerikaanse historicus Ben Urwand schrijft in zijn boek “The Collaboration: Hollywood’s Pact with Hitler” nauwelijks een greintje goeds over deze kwestie. En terecht – want wat Urwand van vooral de jaren 1933 tot 1939 heeft verzameld, is huiveringwekkend en heeft niets te maken met het zelfportret dat Hollywood graag van zichzelf schildert.
Hollywood gaf aan alle nazi-eisen toe
Toen de nazi’s eisten dat de filmstudio’s hun joodse werknemers in Duitsland moesten ontslaan, voldeden ze grotendeels aan deze eis. Toen vanaf 1 januari 1936 de Joden geen Amerikaanse films meer in Duitsland mochten distribueren, bleven de filmstudio’s passief en stil..
Daarbij wilden veel Amerikanen niet eens de gevluchte Duitse joden in de VS hebben omdat ze daar toen ook al de pest kregen aan vluchtelingen en de joden voor geen cent vertrouwden!
Toen in 1935 een nazi-kritische film genaamd “The Mad Dog of Europe” werd gepland, slaagde de Duitse afgezant in Hollywood erin deze film volledig te voorkomen. Ook bij andere gelegenheden slaagde hij er steeds weer in om veranderingen in filmproducties af te dwingen. De druk van de Duitsers nam voortdurend toe, Hollywood bewoog steeds verder terug.
60 Joodse namen uit Hollywood op de zwarte lijst van Goebbels
In 1936 werden in Duitsland tientallen Hollywood-films verboden. De kleinere filmstudio’s verlieten uiteindelijk het land – maar niet uit protest tegen Hitler, maar omdat het voor hen financieel niet meer de moeite waard was om aan de nationaalsocialisten toe te geven. Het enige wat overbleef waren de drie grote: MGM, Paramount en Twentieth Century Fox.
Na de Kristalnacht op 9 november 1938 trok minister van propaganda Joseph Goebbels de teugels opnieuw strakker aan. Op een “zwarte lijst” noemde hij 60 joodse namen uit Hollywood die niet meer aan films mochten meewerken, als men een kans op toelating in Duitsland wilde hebben.
Hitler was zelf Ewen begaafd kunstenaar geweest die geweldig goed kon schilderen en een groot liefhebber van allerlei speelfilms
Goebbels zag in Hollywoodfilms de nationaalsocialistische geest ademen
De vraag is of Hollywood überhaupt had moeten toegeven. Want in Duitsland zelf kwam de filmproductie in de problemen, juist omdat alle joodse regisseurs, scenarioschrijvers en acteurs in Duitsland werden ontslagen. Goebbels was overigens een groot bewonderaar van Hollywood. Hij vond de Amerikaanse films technisch superieur en professioneler dan de Duitse.
In sommige films zag hij zelfs de nationaalsocialistische geest ademen, bijvoorbeeld in de film “Our Daily Bread” (Ons dagelijks brood). In deze film maken de arbeiders van een boerderij een man tot hun baas en doen vrijwillig afstand van democratische rechten.
Veel anti-nazifilms werden zelfs al verboden in Engeland en de VS om de nazi’s niet boos te maken, gelijk aan de moslims hier!
Dit was een succesvolle presentatie van het “Führer-principe” – dat in Duitsland de boventoon voerde – juichten de NS-kranten. De film ontving de prijs “bijzonder waardevol”. “Bengali” met Gary Cooper, werd zelfs de meest succesvolle film in Duitsland in 1935. De film, die werd geclassificeerd als “volk lerend”, gaat over Britse soldaten in India en vertelt hoe een officier het welzijn van zijn land boven alles stelt. Dus precies wat de nazi’s aan de jeugd predikten. Hitler en Goebbels waren zo enthousiast over de film dat deze werd vertoond voor duizenden Hitlerjugend jongens. Volgens de historicus Urwand was “Bengali” bijna de meest succesvolle Nazi propagandafilm ooit.
Joden verdwenen volledig van het scherm
De filmstudio’s van de Joden lieten al snel de joodse personages of thema’s achterwege. Tussen 1900 en 1929 zijn er echter in totaal 230 films over joden gemaakt. Deze verzaakten zowel positieve als negatieve voorstellingen van Joden en was vooral tot stand gekomen op aandringen van de American Anti Defamation League (ADL) – een joodse organisatie voor de bevordering van het imago van de joden. De achtergrond was de film “The House of Rothschild”, die Warner Brothers in 1934 in de bioscopen had gebracht.
Het ging over de beroemde familie Rothschild. Het ADL, waar het Amerikaans-Joodse Congres zich tegen verzette, vreesde dat de film, die op zich bedoeld was als een positief portret van de Joden, een averechtse uitwerking zou kunnen hebben. Zeven jaar later mocht ze zichzelf op een verrassende manier bevestigd zien, want in 1940 kwam de meest weerzinwekkende antisemitische film ooit in Duitsland op het scherm: “Der ewige Jude”. En het bevatte scènes uit “The House of Rothschild”.
Begin 1939 werden de maatregelen van Goebbels tegen Amerikaanse films steeds strenger. Maar ook na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog zagen de grote Holywood filmstudio’s geen reden om Duitsland te verlaten. Hier kon nog steeds geld verdiend worden en zo applaudisseerde het publiek in Berlijn, München, Hamburg en elders voor Clark Gable in “Too hot to handle”, terwijl de Wehrmacht Polen binnenviel.
In oktober 1940 kwam Charlie Chaplin’s “The Great Dictator” in de bioscopen – een grappige en duidelijke persiflage over Hitler. De nazi’s begrepen de humor echter niet. Kort daarvoor had Hollywood eindelijk zijn vlag uit Duitsland teruggetrokken.
“Casablanca” werd de beroemdste anti-nazi film
Met Hitlers oorlogsverklaring aan de VS in december 1941 veranderde het beeld volledig. Nu hoefde Hollywood geen rekening meer te houden met de nazi’s, omdat er in Duitsland geen geld meer verdiend kon worden. Nu – pas nu – verklaart ook Hollywood de oorlog aan het Derde Rijk. Van de 1500 films die tussen 1942 en 1945 zijn opgenomen, hadden er 800 betrekking op de Tweede Wereldoorlog, 242 expliciet op de nazi’s.
Onder hen waren beroemde werken zoals “Casablanca” met Ingrid Bergman en Humphrey Bogart. Maar de droomfabriek Hollywood verloor de interesse in de Duitse markt niet: al in de zomer van 1945, een paar weken na de capitulatie van Duitsland, reisde een groep filmbazen naar Duitsland om het verwoeste land te bekijken en af te wegen welke zakelijke kansen er in de nabije toekomst weer zouden zijn.
LikeLike