Jörg Meuthen (AfD): Weet de SPD voor wie ze in het parlement zit?

(Door: Prof. dr. Jörg Meuthen – Vertaling: E.J. Bron)

Beste lezers, er is iets, waarin de politiek links georiënteerde krachten in dit land – inmiddels behalve de SPD, de Groenen en de opvolgster van de SED, Die Linke, ook niet onaanzienlijke delen van de CDU – heel goed zijn: namelijk in het bedenken van opsmukkende begrippen voor ontwikkelingen die de doorsnee burger rood van woede laten worden wanneer hij ze ongeschminkt te horen krijgt.

Zo´n behoorlijk nieuw begrip is nu “verandering van rijbaan” – echter niet op de autosnelweg.

De voorzitster van de SPD, Andrea Nahles, eiste nu voor afgewezen asielzoekers zo´n vermeende “verandering van rijbaan” in het (overigens af en toe zeer mild gevoerde, maar dit terzijde) ZDF-zomerinterview, dat deze keer zelfs vrij van storingen opgenomen en daarna uitgezonden kon worden:

“Ik ben nadrukkelijk van mening dat op dit moment de verkeerde mensen worden uitgezet, namelijk goed geïntegreerde mensen die een baan hebben of een opleiding doen.”

Mevrouw Nahles schetst zodoende een verdraaid beeld van de realiteit, want als je bijvoorbeeld kijkt naar de uitzettingsvluchten naar Afghanistan, dan is er bij diegenen die uitgezet worden toch een heel ander beeld te zien dan dat van de “goed geïntegreerde mens die hier een baan heeft”.

Vertaald in politieke duidelijke taal betekent de eis van mevrouw Nahles: afgewezen asielzoekers moeten niet meer uitgezet worden, maar in feite als immigranten opeens hier mogen blijven als ze kunnen aantonen dat ze hier een bezigheid hebben – ook al is het maar een met onzekere afloop zojuist begonnen opleiding.

Dat, beste SPD, is helaas geen “verandering van rijbaan”, maar de capitulatie van de staat met betrekking tot het uitvoeren van geldend recht om diegenen het land uit te zetten die hier na een afgewezen asielaanvraag gewoon geen verblijfsrecht hebben. Bovendien zou dit uiteraard nog meer als een magneet gaan werken, die Duitsland voor armoedemigranten uit de hele wereld sowieso al is.

Een ander, in de afgelopen jaren in verband met Griekenland al drastisch al te zeer op de proef gesteld, begrip is dat van het “hulppakket” als alternatief voor “financiële hulp”. Dit bedachte begrip probeert te versluieren wat dit alles in werkelijkheid betekent voor de Duitse belastingbetaler, namelijk een gulle miljardenschenking aan Griekenland.

Uiteindelijk zal namelijk blijken dat de al naar achteren geschoven aflossingsbetalingen niet zoals gepland zullen plaatsvinden, maar tot Sint Juttemis zullen worden uitgesteld. Van dat besef zullen de op dit moment daarvoor verantwoordelijke politici geen last meer hebben – die zullen dan al lang met pensioen zijn.

Omdat de SPD de Griekenland-miljarden blijkbaar echter nog niet genoeg vond, overweegt ze volgens de woorden van haar voorzitter nu ook om Duits belastinggeld voor Turkije los te peuteren. In een kranteninterview zei ze:

“De situatie kan ontstaan, waarin Duitsland Turkije moet helpen – onafhankelijk van de onenigheden met president Erdoğan.”

Laten we vasthouden: de voorzitter van de voormalige arbeiderspartij van Duitsland speelt nu met de gedachte om belastinggeld, waarvoor hard gewerkt is, in een land te pompen dat door een autocraat genaamd Erdoğan economisch in de afgrond werd geleid.

De vraag moet gesteld mogen worden: weet de SPD eigenlijk nog wie zij in het Duitse parlement vertegenwoordigt? De burgers in ieder geval wijzen volgens een actuele peiling van de “Welt” zulke betalingen met een overweldigende meerderheid van 71% af.

Tijd voor een partij die weet wiens belangen hij moet vertegenwoordigen. Tijd voor de AfD.

Bron:
https://politikstube.com
Door: Prof. Dr. Jörg Meuthen

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)