LONGREAD: “Deze onderzoekers hebben een politieke agenda”

(Door: Alex Reichmuth – Vertaling: E.J. Bron)

De oceanograaf Nils-Axel Mörner verzet zich tegen de Wereldklimaatraad en de waarschuwing voor zinkende eilanden.

Meneer Mörner, u was de afgelopen tijd  meerdere keren op de Fiji-eilanden in de Stille Oceaan om daar onderzoek te doen naar de veranderingen van de kusten en van de zeespiegel. Waarom de Fiji-eilanden?

Nils-Axel Mörner: Ik wist dat er in juni 2017 in New York een wetenschappelijke conferentie plaatsvond die zich met veranderingen van de zeespiegel op de Fiji-eilanden bezighield. En het was bekend dat de eilandenstaat het voorzitterschap zou hebben van de 23^e Wereldklimaatconferentie die november vorig jaar in Bonn plaatsvond. Fiji kwam dus in het middelpunt van de belangstelling te staan. Men hoorde dat de stijgende zeespiegel daar al veel schade aangericht zou hebben. Ik wilde met eigen ogen zien of dat klopt.

Wat maakte u sceptisch?

Ik heb mijn hele leven lang onderzoek gedaan naar de veranderingen van de zeespiegel en ben daarvoor in 59 landen geweest. Nauwelijks een andere onderzoeker heeft zoveel ervaring op dit gebied. De Wereldklimaatraad (IPCC) echter heeft de feiten over dit thema altijd al verkeerd voorgesteld. Hij overdrijft de risico´s van een stijging van de zeespiegel enorm. De IPCC is vooral gebaseerd op twijfelachtige computermodellen in plaats van op veldonderzoek. Ik echter wil altijd weten hoe de vork in de steel zit. Daarom ging ik naar Fiji.

Volgens ProClim, het Zwitserse platform voor klimaatonderzoek, bestaan er op Fiji echter series metingen, die een sterke stijging van de zeespiegel in de afgelopen decennia aantonen. Concreet zou de zeespiegel sinds 1990 jaarlijks met 5,4 millimeter gestegen zijn, wat tweemaal zoveel zou zijn als het gemiddelde in de rest van de wereld.

 Ja, ik ken deze metingen. Het gaat om twee series metingen van de getijdenhoogtes, dus van waterstanden bij eb en vloed. We hebben deze data gecontroleerd – met het resultaat dat ze van zeer slechte kwaliteit zijn. De ene serie is erdoor beïnvloed dat in de buurt van het meetstation haveninstallaties op losse sedimentgrond werden gebouwd, was de hoogten van de getijden veranderd zou kunnen hebben. Bij de andere serie werd het meetstation zelfs verplaatst. De onderzoekers, die zulke data vertrouwen, zijn bureaudaders. Ze zijn niet gespecialiseerd in kust-dynamische processen en veranderingen van de hoogten van de zeeën. Velen van hen hebben geen idee van de reële omstandigheden.

Hoe bent u te werk gegaan om betere data te krijgen?

We zijn enerzijds de opgevoerde voorbeelden nagegaan waar de verhoging van de zeespiegel tot kusterosie geleid zou hebben. Het resultaat was dat de erosie door ingrepen van de mens werd veroorzaakt – bijvoorbeeld door nieuwe bouwwerken aan de kust, die de waterstromingen veranderden, of de grotere oogst van zeekomkommer, wat de zeebodem gedestabiliseerd zou kunnen hebben. Om veranderingen van de zeespiegel in de afgelopen 500 jaar te bewijzen, hebben we zandlagen gedateerd om te zien wanneer ze ontstaan zijn. Bovendien hebben we de uitbreiding van koralen in de afgelopen eeuwen onderzocht. Koraalriffen groeien de hoogte in als de zeespiegel stijgt, en in de breedte wanneer deze constant blijft. Als de zeespiegel daalt, sterven koralen af. Koralen liegen niet, ze zijn een betrouwbare indicator – veel betrouwbaarder dan getijdenmetingen.

Wat was het resultaat?

We konden bewijzen dat de zeespiegel op Fiji vanaf 1550 tot ongeveer 1700 ongeveer 70 centimeter hoger lag dan nu. Daarna daalde hij weer en was in de 18^e eeuw ongeveer 50 centimeter lager dan nu. Daarna steeg hij naar ongeveer het huidige niveau. In de afgelopen 200 jaar is de zeespiegel niet wezenlijk gewijzigd. Gedurende de afgelopen 50 tot 70 jaar was hij zelfs absoluut stabiel.

Was u verbaasd?

Niet echt. Het was immers niet de eerste keer dat de beweringen van de Wereldklimaatraad fout bleken te zijn.

Fiji is echter maar één enkele eilandengroep. Wellicht is de situatie op andere plaatsen anders.

Er bestaan data van veel andere plaatsen in de wereld. Deze bevestigen absoluut niet het beeld dat de Wereldklimaatraad schetst. Op bepaalde plaatsen stijgt de zeespiegel weliswaar daadwerkelijk, op andere plaatsen is hij echter stabiel, en weer ergens anders daalt hij zelfs. In de Indische Oceaan en aan de Atlantische kust van Zuid-Amerika bijvoorbeeld is de zeespiegel constant. Ook op de eilanden in de zuidelijke Grote Oceaan zoals Tuvalu en Kiribati bevestigen metingen de constante waarschuwingen voor een ondergang van deze eilandengroepen niet. Zeker zorgt de zee hier en daar voor afslag van de kusten, maar elders groeien eilanden ook. Dat was altijd al zo.

Waarom waarschuwen veel klimaatonderzoekers eigenlijk voor zinkende eilanden?

Omdat ze een politieke agenda hebben. Ze zijn vooringenomen door de duiding dat de mens verantwoordelijk zou zijn voor de klimaatverandering, en dat zou een bedreiging zijn. De Wereldklimaatraad werd immers opgericht met het doel om de door de mens veroorzaakte klimaatverandering voor te stellen en voor haar te waarschuwen. Als specialist voor ontwikkelingen van de zeespiegel stelde ik de afgelopen jaren steeds opnieuw vast dat het team van de IPCC met betrekking tot dit aspect geen enkele deskundige op dit gebied bezit.

Bestaat er dan helemaal geen probleem met de stijging van de zeespiegel?

Nee.

Geen gevaar dat eilanden ten onder zouden kunnen gaan?

De ondergang-scenario´s hebben meestal betrekking op het jaar 2100. Ik schat dat de zeespiegel tot dan gemiddeld met vijf centimeter zal stijgen, met een verschil van 15 centimeter. De verandering loopt dus van plus 20 centimeter tot min 10 centimeter. Dat is echt geen bedreiging. Wie beweert dat er een stijging met een meter of iets dergelijks zou dreigen, heeft geen idee van natuurkunde.

Maar er stroomt toch veel smeltwater van gletsjers en ijskappen in de zee.

Veel minder dan men zegt. In Antarctica smelt helemaal geen ijs. Als er op Antarctica ijs smelt, verandert dat de zeespiegel niet – want drijvend ijs beïnvloed volgens de wetten van de natuurkunde bij het smelten de zeespiegel niet. In principe draagt zodoende alleen maar smeltend ijs op Groenland aan een verhoging van de zeespiegel bij. Maar deze bijdrage is gering.

Zeewater warmt op en zet daarbij uit, wat de zeespiegel verhoogt.

Dat klopt, maar het gaat hier eveneens maar om enkele centimeters, niet om decimeters of zelfs meters. In principe bestaan er veel belangrijkere invloeden die de hoogte van de zeespiegel beïnvloeden, vooral de zonnestraling. Er zijn ook belangrijke horizontale waterverschuivingen, van de ene wereldzee in de andere. Net zoals de data op Fiji, laten ook de data van de Malediven zien dat de zeespiegel in de 17^e eeuw duidelijk hoger lag dan nu. Dat was kenmerkend genoeg de periode toen het op het noordelijk halfrond koud was, men spreekt van de Kleine IJstijd. Destijds was de instraling van de zon geringer dan nu. Het was het grootste solaire minimum. Het schijnt zo te zijn dat diepe zonne-instraling met hoge waterstanden samengaan in de Tropen – en omgekeerd. De waterstanden schijnen vooral van de oscillatie van de solaire cycli af te hangen en nauwelijks van smeltend ijs.

U behoort tot de meest geprofileerde critici van de Wereldklimaatraad. Wat was de oorzaak dat u afstand hebt genomen van de waarschuwingen voor een door de mens gemaakte klimaatverandering?

In 1991 hield ik op een conferentie in de VS over de veranderingen van de zeespiegel een wetenschappelijk referaat. De daar aanwezige vertegenwoordiger van de Wereldklimaatraad reageerde met grote woede op mijn standpunten. Deze reactie verbaasde me. Want in wetenschappelijke kringen geldt dat men wederzijds naar elkaar luistert en over verschillende standpunten debatteert. Daarna viel het me steeds meer op dat de Wereldklimaatraad volledig valse informatie verbreidt en ook aan duidelijke fouten vasthoudt. Ik publiceerde daarna een keer een werkstuk over de invloed van de zon op de zeespiegel, waar 19 erkende deskundigen achter gingen staan. Maar de Wereldklimaat viel het werk aan met ongehoorde beweringen en kreeg voor elkaar dat het wetenschappelijk tijdschrift, waarin het stuk verschenen was, niet meer uitgegeven werd.

Men wil u dus stoppen?

Men kan mij niet stoppen. Ik heb tot op de dag van vandaag ongeveer 650 wetenschappelijke werken gepubliceerd. Maar jonge collega´s, die kritisch denken, hebben met het oog op de manipulaties geen kans. In principe is het zo dat de meeste uitgevers van wetenschappelijke tijdschriften geen werk meer accepteren die afwijken van de beweringen van de Wereldklimaatraad – onafhankelijk van de kwaliteit van het werk.

Maar 97% van de klimaatonderzoekers is ervan overtuigd dat de aardopwarming door de mens veroorzaakt is?

Dat is onzin. Dit aantal berust op onserieuze peilingen. In werkelijkheid wijst de meerderheid van de onderzoekers de beweringen van de Wereldklimaatraad af, afhankelijk van het vakgebied zijn dat tussen de 50% en de 80%. Alleen de meteorologen stemmen bijna voor 100% met de IPCC overeen. Maar deze mensen zijn financieel afhankelijk van de Wereldklimaatraad.

Is het echter in principe niet zinvol de CO2 te reduceren?

Waarom dan? Het is duidelijk dat CO2 niet de wezenlijke aandrijver van de temperaturen is. Het is opmerkelijk dat de Wereldklimaatraad zelf de aangekondigde opwarming in de afgelopen jaren meermaals heeft gereduceerd. Als we echter met maar 1,5 graden hogere temperaturen moeten rekenen, is dat echt niet van betekenis.

Waarom hoort men zoveel waarschuwingen voor de klimaatverandering?

Enkele mensen zijn met hun beweringen krachtig naar buiten gekomen en kunnen nu blijkbaar niet meer terug. Bovendien stroomt openbaar onderzoeksgeld bijna uitsluitend naar de alarmisten voor de klimaatverandering. We hebben hier te maken met een quasi religieuze beweging, die beweert het milieu te willen beschermen. Ze zet ondertussen de bestrijding van de aardopwarming boven de bestrijding van de armoede.

Wat zouden de juiste prioriteiten zijn?

Belangrijker zou de bescherming van mensen voor natuurcatastrofes zoals aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en tsunami´s. Bovendien sterven er elke dag 25.000 mensen, omdat ze geen toegang tot schoon drinkwater hebben. De verzorging met voedingsmiddelen is vaak net zo catastrofaal. Desondanks wordt bijvoorbeeld Nigeria ervan afgehouden kolen te gebruiken, en zodoende tot economische ontwikkeling en welvaart te komen, die honger en armoede zouden verminderen. Terwijl er op dit moment efficiënte technologieën bestaan om schadelijke stoffen bij het gebruik van kolen uit te filteren. Effectief schaadt de strijd tegen de klimaatverandering de mensen enorm.

Wat zal er verder gebeuren?

Zoals het er naar uitziet neemt de zonne-instraling in de komende decennia af, en het komt tot een afkoeling. Uiterlijk dan wordt waarschijnlijk duidelijk hoe foutief de waarschuwingen voor de aardopwarming zijn.

Bron:
https://bazonline.ch
Door: Alex Reichmuth

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)