Angstaanjagend: Wat honderden miljoenen moslims denken

(Door: Andreas Unterberger – Vertaling: E.J. Bron)

“Robuuste empirische data documenteren dat er per maand in de wereld minstens 5042 doden vallen door ´islamistisch´ politiek geweld.” Dit angstaanjagende aantal werd vorig jaar gepubliceerd door de internationaal gerenommeerde Oostenrijkse sociale wetenschapper Arno Tausch. Maar geen enkel Oostenrijks medium heeft het overgenomen.

Het zijn immers kennelijk alleen maar op zichzelf staande gevallen. En velen vinden immers in verre landen plaats, ergens tussen Nigeria en Indonesië. Dan bericht je er liever helemaal niet over. Daarentegen wordt de berichtgeving gigantisch wanneer er in Nieuw-Zeeland een keer omgekeerd 50 moslims het slachtoffer van een rechtsgerichte Australiër zijn geworden. Hoewel deze – door niets te rechtvaardigen, weerzinwekkende – massamoord volgens alles wat men weet, in tegenstelling tot andere terreur, werkelijk door één individuele dader werd gepleegd. Hoewel hij nog veel verder weg heeft plaatsgevonden dan bijna alle moorden door moslims. Over deze misdaad wordt wekenlang in alle aspecten bericht. Hij kan in Oostenrijk zelfs de eerste regeringscrisis sinds de verkiezingen veroorzaken.

Maar zo fout geweld en het terroristisch terugslaan ook zijn, zo fout is het eveneens om de feiten over de islam te ignoreren. Maar de Oostenrijkse media doen dat nog steeds in grote mate. Waarom? Waarschijnlijk vooral, omdat zij zelf aan de massamigratie uit de islamitische wereld naar Europa, aan de catastrofale “Welkomst”-politiek medeschuldig zijn. Ze durven nu zelfs serieus te beweren dat het probleem opgelost zou zijn, omdat een tijdlang de intensiteit van de volksverhuizing op de – wel degelijk grote en in eerder jaren al aanwezige – omvang van het jaar 2014 terug te voeren is. Net alsof diegenen die eerder zijn gekomen, verdwenen zouden zijn of geen probleem meer zouden vormen. Ze verbreiden ononderbroken de ongelooflijke leugen dat er geen sprake zou zijn van islamisering, hoewel tijdens mijn leven het aantal moslims in Oostenrijk van minder dan 20.000 naar meer dan 600.000 is gestegen en nog steeds constant stijgt. Hoogstwaarschijnlijk zijn het sinds het eerste hoogtepunt van de volksverhuizing in het jaar 2015 zelfs al lang meer dan 700.000 – maar de enorm socialistisch ondermijnde “Statistiek Austria” geeft hier immers geen cijfers meer over. Die telt liever de kersenbomen.

Om te weten wat voor mensen er eigenlijk naar Europa gekomen zijn, en nog steeds komen (bijvoorbeeld door de nu beginnende “gezinsherenigingen”), is het zonder twijfel noodzakelijk om te kijken naar de instellingen van de moslims in de landen van herkomst. Daarover bestaat een sensationeel globaal onderzoek van het “Pew Research Center”, dat gebaseerd is op data uit 24 islamitische landen (waaronder bijvoorbeeld Egypte, Indonesië, Turkije, Libanon, Maleisië, Pakistan). In de onderzochte landen wonen meer dan 56% van alle moslims. Omdat de bijzonder strenge archaïsch-islamitische landen zoals Iran en Saoedi-Arabië niet onderzocht konden worden, is datgene wat alleen in de 24 onderzochte landen aan het licht kwam des te schokkender:

• 15% zegt: zelfmoordbommen zijn gerechtvaardigd.
• 65% maakt zich geen zorgen over islamitische extremisten.

Het is bijna nog erger hoe sterk, afgezien van de terreur, in alle maatschappijpolitieke en religieuze kwesties in de (globaal: 1,8 miljard) moslims een rigide en atavistische koran-interpretatie geworteld is:

• 34% is voor de doodstraf wanneer iemand de islam verlaat.
• 31% zegt: de sharia moet voor iedereen gelden, niet alleen voor moslims.
• 70% zegt: de sharia moet staatswet worden.
• 31% zegt: polygamie is moreel acceptabel.
• 42% zegt: stenigingen zijn geoorloofd wanneer de dader een man is (bij vrouwen is zelfs 45% hier voor!)
• 60% zegt: het bekeren van anderen is religieuze plicht.
• 85% vindt het niet juist wanneer zijn zoon trouwt met een christin (en 92% zegt dat met betrekking tot zijn dochter).

Choquerend. Nog angstwekkender is het dat de in Europa predikende imams overwegend uit deze landen komen. Ze verbreiden daarom zeer waarschijnlijk ook onder Europese moskeebezoekers exact deze “waarden”. Daartegenover vormen die islamitische geleerden die de islam willen aanpassen aan Europese grondwetten en verdragen, die zich inzetten voor een “euro-islam”, een piepkleine minderheid. Velen van hen hebben zelfs persoonsbescherming nodig.

Net zo choquerend is de naïviteit van de Europese migratie-voorstanders: zij denken dat de emigratie uit landen, die zelf zijn mislukt aan de eis een moderne en functionerende economie op te bouwen – die niet alleen maar bestaat uit de consumptie van de winsten uit de vanzelf opborrelende olie- en gasvoorraden –, een bijdrage zouden kunnen leveren aan de Europese demografische crisis.

De kern van deze crisis is drieledig:

• ten eerste de geboortedaling vanaf ongeveer 1970,
• ten tweede de constant stijgende levensverwachting zonder gelijktijdige aanpassing van de pensioenleeftijd,
• en ten derde: we hebben steeds meer hooggekwalificeerde en steeds minder lager gekwalificeerde mensen. Dat zorgt voor een toenemend groter wordend gat; dit gat vergroot zich nog meer wanneer nu de goed opgeleide babyboomers met pensioen gaan, die het kinderen krijgen echter “vergeten” zijn.

Het was een van de grootste verkeerde handelingen van Europese demografen, vooraanstaande economen en politici van de afgelopen decennia om van de import van mensen uit landen met een zeer laag economisch en onderwijsniveau een oplossing van dit probleem te verwachten. Want in plaats van mensen die veeleisende banen in de techniek, informatica, vakkundig uitgevoerd werk, geneeskunde of financiën kunnen uitoefenen, kwamen er heel andere: mensen, die overwegend alleen maar in aanmerking komen voor het steeds meer geautomatiseerde eenvoudige werk, die daarvoor echter – voor zover zij moslims zijn – de hierboven vermelde waardeconstructie meebrengen. Ook voor de sociale beroepen – zoals de verzorging van de vergrijzende Europeanen – komen de meeste moslims niet in aanmerking. Want in hun cultuur is de verzorging van vreemde, niet tot de familie behorende mensen taboe, vooral wanneer het gaat om de verzorging van mannen door vrouwen. Het is immers geen toeval dat onder de geïmporteerde verpleegsters al decennia lang de vrouwen uit de katholieke Filipijnen domineren.

Onderdeel van deze baanbrekende verkeerde handeling was ook het geloof dat een formeel diploma in een niet-Europees land vergelijkbaar zou zijn met een diploma bij ons; en dat men analfabeten met weinig inspanningen zou kunnen integreren in de postindustriële wereld.

Een Syrische arts is echter op geen enkele wijze te vergelijken met een Europese. Ook het niveau van een Syrische schoolverlater komt bij lange na niet overeen met dat van een Oostenrijkse, zoals de – voor de oorlog – ook in Syrië uitgevoerde Pisa-test bij 15-jarigen drastisch heeft aangetoond. Op alle terreinen is zichtbaar hoe beslissend de vorming door het ouderlijk huis en de omgeving is. Dat bewijzen immers ook de door de linksen constant geciteerde (alhoewel ook fout geïnterpreteerde) analyses onder Europese kinderen, volgens welke de kinderen van succesvolle ouders ook op school succesvoller zijn. De reden is echter niet de portemonnee, maar de vorming door een gezin, dat de waarde en de noodzakelijkheid van leren, prestatie en discipline doorgeeft.

Bron:
www.andreas-unterberger.at
Door: Andreas Unterberger

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)

h/t “droevige mof”