Het sprookje van Jantje; een fabel

Screenshot_2

(Door: “bozeoudeman”)

Een familie had een plan. Een plan om zich te verrijken en wereldwijd in de belangstelling te staan. Pa is een soort reclamemaker, ma een mislukt soort schrijfster, tenminste tot nu toe. Als het plan werkt, zal in dat laatste snel verandering komen. Jantje is hun zoontje en Jantje is uitverkoren. Jantje is wat raar, dus daarom. Jantje is anders, Jantje dreint met zijn vijftien jaren nog steeds heel veel en vaak. Jantje wil gelijk hebben, Jantje wil altijd zijn zin doordrijven. Als Jantje dat niet krijgt, gaat Jantje heel erg hard huilen en blijft dat doen tot hij als hun prinsje zijn zinnetje krijgt.

Hierin ligt de essentie van het plot dat pa en ma samen hebben uitgedacht. Ze gaan Jantje promoten via vrienden in de pers, zoals anderen dat ook doen. De een schreef wekenlang columns in een krant, die nauwelijks nog met nieuws, maar eerder met enkel reclame voor boeken wordt gevuld, over zijn zoontje die geestelijk gehandicapt is, terwijl een ander de lezer wekelijks twee of meer pagina’s verveelt met een zogenaamde doodervaring en daarvoor vele, vaak zelfbenoemde, goeroe’s aan het woord laat en ondervraagt.

Alles bleek gericht op de door hen gewenste boeken waar zij van droomden en die er dus moesten komen. Reclame, reclame, reclame is waar het krantje bol van staat en laat pa daar nu juist een meester in zijn. Pa maakte meerdere foto’s van Jantje, hoe Jantje bij die Haagse vijver met een stuk karton vlak voor zijn voeten speciaal voor die foto’s poserend zit en demonstreert. Pa laat de foto’s voor zich spreken waarop Jantje de wereld laat weten dat ‘Jantje het niet meer neemt.’ Dat staat in grote hanenpoten op het karton te lezen. Dat moet dus wel erg belangrijk zijn.

Bevriende mediamaten, die wel eens ‘groot en echt’ nieuws wensen te brengen, plaatsen foto’s in hun reclameblad krantjes met zelfbedachte interessante, meeslepende teksten:

“Autistisch kind eist dat wij luisteren!”
“Jantje ziet wat wij niet willen zien!”
“Jantje is de redding voor de wereld!”
“Jantje is de reïncarnatie van Jezus!”

En zo start een nieuwe religie. Na de teenslipper van Brian is er nu het autisme van Jantje. Miljoenen ‘Jantjes’ stormen wereldwijd door de straten en pa en ma worden dagelijks rijker en dat is fijn. Terwijl Jantje veel en hard moet huilen, omdat hij anders geen aandacht meer en dus ook zijn zinnetje niet krijgt. Uiteindelijk wordt Jantje door een club lichtelijk hersengestoorde farizeeërs en bureaucratische robotten uitgenodigd om hen in hun jaarlijkse vergadering met zijn filosofische woorden te onderwijzen.

Jantje is opgetogen en brult daar naar hartenlust, terwijl hij met zijn vingertje staat te wijzen dat iedereen schuldig is aan zijn mislukte jeugd, dat iedereen schuldig is aan het vernietigen van met name zijn welstand wereldje van overvloed. En verder ook schuldig is aan nog veel meer. Honderden robotten luisteren ademloos en aandachtig. Want wie gaat er tegen een autist in? Wat voor zin heeft het ook om met een autist van gedachten te wisselen. En zo huilde Jantje nog lang en heel erg autistisch.

Maar is Jantje wel autistisch? Soms lijkt Jantje erg bedachtzaam, als hij een beetje gluiperig uit zijn oogjes gluurt om het door hem bereikte resultaat te bezien, en is dat voor een autist niet ietwat raar?

Door:
“bozeoudeman”
(voor www.ejbron.wordpress.com)

Over E.J. Bron

www.ejbron.wordpress.com
Dit bericht werd geplaatst in Algemeen. Bookmark de permalink .

10 reacties op Het sprookje van Jantje; een fabel

  1. dutchess zegt:

    Ha,ha Boze Oude Man, gelukkig dat Jantje ( die was voorgedragen voor de Nobelprijs van de Vrede) die uiteindelijk niet gekregen heeft.
    Hij heeft zijn gluiperige kleine oogjes rood gehuild en zijn opgeheven vingertje is hij ook al kwijt omdat Trump, die niet goed tegen de hem opgeheven vingertjes en duivelse blikken kan, die afgebeten heeft.
    Hoever zullen die robotten, die ademloos luisteren naar de door Jantje gillend geuitte verwijten, zich nog verder laten inpakken, en de portemonnee van pa en ma nog verder vullen??

    Geliked door 1 persoon

  2. Ik kan niet wachten tot Jantje martelaar wordt zodat we dan op pelgrimstochten flink kunnen deugen en beeldjes van ‘m kunnen kopen voor de arme ongelovigen thuis, en flessen ontbozingswater natuurlijk dat net voordat Jantje tot het martelaarsschap kwam door Hem werd aangeraakt.

    Like

  3. Nemesis zegt:

    Heel goed gezien “bozeoudeman” !!

    Like

  4. Republikein zegt:

    Als Jantje ook vlechtjes heeft is dit alom een bekend fenomeen.
    You can lead the horse to the water.

    Geliked door 1 persoon

  5. Eurohater zegt:

    Dat secreet schijnt ook al een hormoonbehandeling te krijgen, Want met vlechtjes kun je voor een klein meisje doorgaan, maar als je tieten krijgt wordt dat moeilijker. Daarom krijgt ze blijkbaar hormonen om te voorkomen dat ze groot wordt. Voor de winst zetten haar liefdevolle ouders desnoods haar gezondheid in.

    Like

  6. Jules Vismale zegt:

    Deze Nederlandse fabel doet me sterk denken aan een strip uit Donald Duck Extra waarin hij met zijn oom Dagobert wou concurreren over wie de beste zeep kon verkopen. Dagobert gebruikte daarvoor echter geen reclames omdat dit al teveel geld ging kosten en hij verkocht toen goede zeep voor een redelijke prijs.
    Donald daarentegen wist een zeefabriek van zijn neef Guus Geluk te werven en hij begon daarvoor reclame te maken (aanvankelijk steeg de verkoop van diens zeep hierdoor wel) ofschoon hij de zeep steeds verkleinde, in zijn reclames de namen van beroemde personen verwerkte wiens meningen totaal NIET waren gevraagd, hij zetten een soort mysterie-telefoon op waarin allerlei vragen over zeep moesten worden beantwoord die niemand kon oplossen en alleen maar geld kostte voor wie eraan begon, hij betaalde degene niet die de reclames voor hem maakten en later was Donald hier zo trots en overmoedig door geworden dat hij zelfs niet meer luisterde naar de waarschuwingen van zijn neefjes Kwik, Kwek en Kwak dat alles totaal uit de hand liep!
    De verpakkingen van de zeep werden zelfs zo monsterlijk groot dat de verkleinde zeep uiteindelijk waardeloos was geworden en Donald kon niet weten dat jezelf voor de gek houden en bedriegen veel gemakkelijker is dan dit bij een ander te doen!
    Niettemin werden talloze reclamemakers, ververs, klanten en beroemde personen wiens naam hij had misbruikt zo woedend op Donald, hij betaalde. namelijk ook zijn rekeningen niet, dat ze hem razend achterna renden en hij zo noodgedwongen zijn zeepfabriek moest verkopen om al zijn schulden te betalen!

    Jantje is in dit verhaal een verwende, gehersenspoelde en mislukt product van deze maatschappij geworden die NOOIT zichzelf de schuld zal geven van zijn overconsumptie en betuttelingen dat hij nooit schuldgevoelens bij zichzelf heeft maar daar (voor een deel terecht) anderen voor de schuld geeft! En anders moet Jantje mooi gaan klagen bij zijn ouders omdat zij namelijk zijn leven zogezegd hebben verpest met oververwennerij en het veranderen van hem in een “sneeuwvlokje”!

    Like

Plaats een reactie