“Georganiseerde misdaad”: Extinction Rebellion wordt het vuur na aan de schenen gelegd

(Door: Ramin Peymani – Vertaling: E.J. Bron)

Al geruime tijd is de organisatie Extinction Rebellion (XR) vanuit Groot-Brittannië in een serie landen als zogenaamde milieubeschermingbeweging actief. De groepering heeft zichzelf ten doel gesteld om door burgerlijke ongehoorzaamheid regeringen tot maatregelen tegen het zogenaamde uitsterven van de mensheid als gevolg van de klimaatverandering te dwingen. Daarbij lijkt bijna ieder middel geoorloofd.

Overal waar XR optreedt, komt het tot grove schendingen van het huisrecht, verboden blokkades en inbezitneming van de openbare infrastructuur, die schadelijk is voor het algemeen welzijn. Hoewel de eigen geweldloosheid meer dan opdringend gepropageerd wordt, wat er regelmatig een bedrieglijk teken voor is dat hier serieuze twijfel op zijn plaats is, wil de oprichter van XR, Roger Hallam, zich niet van geweld distantiëren. De voormalige biologische boer, voor wie de Holocaust “slechts nog een stuk stront in de geschiedenis van de mensheid” is, openbaarde bijna een jaar geleden de gevaarlijke overtuiging van in ieder geval een deel van “rebellen”. Hun twijfelachtige protestacties zijn er op gericht om het dagelijks leven van de werkende bevolking zoveel mogelijk te belemmeren. Zogenaamd zou pas de verstoring van de openbare orde de mensen in noodzakelijke mate wakker schudden. In werkelijkheid heeft XR daardoor echter vooral in Groot-Brittannië veel vijanden gemaakt. De Britse regering trekt daar nu de consequenties uit: Extinction Rebellion dient in het vervolg als criminele vereniging geclassificeerd te worden en zodoende worden ingedeeld bij de georganiseerde misdaad. “Het is duidelijk dat het niet om een normale protestbeweging gaat, dus moeten we haar met andere ogen bekijken”, is daarover uit regeringskringen te horen.

Met de nieuwe verstoringen van de maatschappelijke vrede zouden de figuren achter de schermen van Extinction Rebellion wel eens te ver gegaan kunnen zijn

Veroorzaker voor de scherpere omgang met de links-extreme organisatie was de blokkade van twee grote drukkerijen voor Britse kranten. Vrijdagavond laat hadden 200 leden van XR de toegangspoorten en toegangswegen in het ten noorden van Londen gelegen Broxbourne en in Knowsley, een stad in de buurt van Liverpool, “afgesloten”. Daarbij stonden ze tegenover maar ongeveer zes politieagenten in Broxbourne, die blijkbaar niet in staat en niet met de nodige bevelen toegerust waren om effectief tegen de daders op te treden. Vooraanstaande vertegenwoordigers van de beide grote politieke partijen veroordeelden de aanvallen op de persvrijheid scherp en stelden openlijk de vraag naar mogelijke geestverwanten bij de hoogste politieleiding. Het onderzoek heeft politieke springstof in zich. Met de nieuwe verstoringen van de maatschappelijke vrede zouden de figuren achter de schermen van Extinction Rebellion wel eens definitief te ver gegaan kunnen zijn. Lange tijd liet men hen hun gang gaan uit zorgen het te verbruien bij milieu- en klimaatfanatici en zodoende de in Groot-Brittannië onbetekenende Groene Partij groter te maken.

Elders, niet in de laatste plaats in Duitsland, beschouwt de politiek de anarchistengroep als welkome helper om de eigen agenda door te drukken. Met de classificatie als criminele vereniging wordt in het vervolg de geldkraan voor haar dichtgedraaid, en anders dan bij eerdere excessen is er na de in het moederland van de democratie als onvergeeflijk geldende aanval op de persvrijheid deze keer sprake van een partijoverstijgende overeenstemming. Daardoor zouden weldra eindelijk de geldstromen en figuren achter de schermen van de gevaarlijke organisatie wel eens ontmaskerd kunnen worden.

 Het gaat bij Extinction Rebellion absoluut niet om een altruïstische beweging – het gaat om keiharde zakelijke belangen

Het is bekend dat “activisten” met wekelijkse betalingen aangeworven worden en dat de Britse firma “Compassionate Revolution Ltd.” achter XR zit. De hedgefonds miljardair Christopher Hohn behoort tot de belangrijkste ondersteuners. Alleen dat al maakt duidelijk dat het absoluut niet om een altruïstische beweging gaat, maar dat het gaat om keiharde zakelijke belangen. Het wereldwijde financieringsnetwerk en de perfecte graad van organisatie zouden wel eens niet onder kunnen doen voor de concernstructuren van de “Million-Dollar-Baby” Thunberg. De scherpe reactie van de Britse politiek op de blokkades van de drukkerijen kan menigeen verbazen. Daarover moet men weten dat er op het eiland – anders dan in Duitsland – daadwerkelijk persverscheidenheid bestaat. Het behoort echter vooral tot reden van staatsbelang deze te verdedigen, terwijl bij ons lippendiensten moeten verbloemen dat er geen enkele interesse bestaat in een het gehele meningsspectrum dekkende pers. De verantwoordelijken stellen veel meer alles in het werk om eenzijdige zienswijzen te stimuleren.

Niet alleen de legende van de bestorming van het Rijksdaggebouw door rechtsextremen is geschikt als actueel voorbeeld; toen de XR-“rebellen” enkele weken geleden daadwerkelijk het parlementsgebouw binnendrongen, zocht men in het politieke circus tevergeefs naar verontwaardigde geluiden. Wanneer de Britse minister van Binnenlands eZaken Patel nu spreekt van een “aanval op de democratie”, wordt daarmee waarschijnlijk de realiteit veel beter beschreven dan een Duitse president, die hiervan al spreekt als hij onwelgevallige meningen tegenkomt. De georganiseerde misdaad zit vaak daar waar de gewone burger hem veeleer niet vermoedt.

Bron:
https://peymani.de
Door: Ramin Peymani

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)