Tarwe als wonderwapen? – Ruslands recordoogst en zijn invloed op de wereldmarkt

(Door: Kirill Strelnikov – Vertaling: E.J. Bron)

Rusland werd in de afgelopen maanden de wereldleider bij de tarwe-export – één op de vijf broden in de wereld komt hier vandaan. Wanneer men nu zou proberen het land een streep door de rekening te halen, zou het tot een globale voedsel catastrofe komen.

Onlangs gaf het Amerikaanse ministerie van Landbouw tandenknarsend toe dat zijn prognose voor de tarwe-export uit Rusland met 43,5 miljoen ton nog steeds hoog blijft. Volgens informatie van het Russische ministerie van Landbouw zou de tarwe-export voor het seizoen 2022/2023 zelfs nog veel hoger uitvallen en 55 tot 60 miljoen ton (in vergelijking met de 32,6 miljoen ton in de jaren 2021/2022) bedragen, wat het hoogste niveau van de afgelopen vijf jaar zou zijn. Maar zelfs wanneer wij onze “niet-partners” geloven (die zich schamen om de Krom niet te betrekken bij deze berekening), is het duidelijk dat Rusland een machtige hefboom van de wereldpolitiek en de economie in handen heeft, waarvan de betekenis elk jaar zal toenemen.

Zoals Vladimir Poetin in zijn laatste toespraak vaststelde, was het sanctiejaar 2022 een historisch recordjaar voor Rusland: het land oogstte minstens 150 miljoen ton graan en peulvruchten (bijna een derde deel meer dan het jaar daarvoor) en de graanexport steeg met 15% in waarde. Alleen al in januari en februari van het jaar 2023 zijn de tarweleveringen uit Rusland in vergelijking met dezelfde periode vorig jaar bijna verdubbeld. Tegelijkertijd bedraagt de binnenlandse behoefte aan graan in Rusland op grond van de, gemeten naar de grootste teeltgronden ter wereld, relatief kleine bevolking slechts ongeveer 75 tot 80 miljoen ton per jaar. Als je rekening houdt met de cijfers van de export dan blijven er voor Rusland een grandioze reserve van meer dan 17 miljoen ton tarwe en meer dan 25 miljoen ton voor alle soorten graan over. Dat is nog nooit gebeurd, wat betekent dat de ons door de makers van de sancties gedreigde broodbonnen en brood rantsoenering voor hen zelf in de nabije toekomst waarschijnlijk heel nuttig zullen zijn.

Tarwe, mais en gerst maken 94% van de wereldgraanoogst uit, en voor de mensen in veel landen is brood de basis voor de dagelijkse voeding, zodat Rusland met het oog op de negatieve globale trends zijn positie als globale “Food Bank” onderbouwt, een bank, die geen papieren briefjes drukt, maar in meer dan 130 landen voor globale voedselzekerheid zorgt.

Rusland is op dit moment wereldwijd leidend bij de tarwe-export en heeft een aandeel van ongeveer 19% op de wereldmarkt. Slechts op twee continenten – Antarctica en Australië – is ons graan niet te vinden, en één op de vijf broden in de wereld is van Russische oorsprong. Iedere poging om de invloed van Rusland bij de verzorging van de wereld met levensmiddelen ter verzwakken, zou onmiddellijk een catastrofe van gigantische omvang veroorzaken en zowel de VS als de EU in de afgrond sleuren – daar is het collectieve Westen zich heel goed van bewust. Daarom werden Ruslands uitvoer van graan en meststoffen van de sanctielijst gehaald, en op dit moment proberen de westelijke landen koortsachtig om de graandeal te verlengen, terwijl de secretaris-generaal van de VN persoonlijk de wereld rondreist om veilig te stellen dat de Russische uitvoer van meststoffen niet belemmerd wordt.

De verklaring voor deze generositeit en mildheid ligt voor de hand: de wereld wordt bedreigd door een enorme voedingsmiddelencrisis, waarvan het einde zelfs de meest vooruitziende en meest betrokken experts niet kunnen zien. De wereldwijde reserves aan tarwe en gerst bevinden zich op de laagste stand sinds vijf jaar, en het graanverbruik heeft een meerjarige hoogste stand bereikt. Experts gaan er van uit dat de wereld een periode van tekorten bij tarwe en gerst zal meemaken, wat onvermijdelijk zal leiden tot een afbouw van de graanvoorraden. Functionarissen van de Wereldbank en het World Economic Forum gaven toe dat 349 miljoen mensen in 79 landen op het randje van verhongering staan, en de situatie zou nog erger kunnen worden, omdat de wereldwijde productie van voedingsmiddelen in het jaar 2023 zoals het er nu naar uitziet tot de laagste stand sinds drie jaar zal dalen. In het 170 miljoen inwoners tellende Bangladesh bijvoorbeeld zijn de prijzen voor tarwe vorig jaar meer dan verdubbeld, en de mensen moeten noodgedwongen overstappen naar goedkopere rijst. De “globale tuin” van de eurolanden is eveneens niet verschoond gebleven en heeft te maken gekregen met de effecten van de crisis: de levensmiddeleninflatie bedroeg daar in januari van het jaar 2023 14,1% – en dat is nog maar het begin.

De crisis werd ook door de constante groei van de bevolking en de veebestanden, ongunstige klimatologische veranderingen en een daling van de productie van voedingsmiddelen verscherpt in landen, die vroeg tot de koplopers behoorden: zo zal de tarweoogst in de Oekraïne, dat met een aandeel van 28 respectievelijk 29% na Rusland de op een na grootste producent van tarwe en gerst was, met naar schatting een derde deel en de export nog veel meer afnemen. De export van tarwe uit Argentinië zal vanwege de droogte sterk afnemen, en ook uit Australië, India en de EU regent het slecht nieuws.

De uniforme mening van experts uit vriendelijke, onvriendelijke en neutrale landen is eenvoudig: de voorwaarden voor een duidelijke daling van de globale graanprijzen in vergelijking met juli/augustus van het jaar 2022 zijn er op dit moment niet; de oogst ion het jaar 2023 zou op grond van de teruglopend rendement in enkele landen met de helft minder kunnen uitvallen; de globale marktsituatie in zijn geheel begunstigt verdere prijsstijgingen.

Al in het jaar 2018 had Poetin verklaard dat Rusland met levensmiddelen al net zo veel verdient als met de export van wapens. We zien nu eenzelfde situatie: volgens publieke data bedraagt het opdrachtenbestand van Rusland voor wapenexporten minstens $ 50 miljard, en de voor het jaar 2023 verwachte minimum inkomsten uit de verkoop van levensmiddelen worden op $ 40 miljard geschat.

In tegenstelling tot wapens, die machinaal geproduceerd worden, is Rusland op de markt voor levensmiddelen, die de Aarde voortbrengt, door niets en niemand te vervangen. Dat betekent dat de invloed van Rusland op de wereldeconomie en de wereldpolitiek alleen maar zal toenemen.

Onze “niet-vrienden” kunnen uit boosheid en jaloezie het “Zwanenmeer” of de Russische taal afschaffen, maar ze zijn definitief niet in staat om het Russische brood te verbannen. Want al is Russofobie nog zo´n groot goed, daar kun je geen boter op smeren. En al helemaal niet de honger mee afschaffen.

Bron:
rt.de
Door: Kirill Strelnikov

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)