Afperser Erdoğan: Voordat Zweden in de NAVO kan, moet Turkije in de EU

(Door: Conny Axel Meier – Vertaling: E.J. Bron)

Het was het jaar 2005. De “Federale Beweging van Burgerbewegingen”, een voorganger van de “Burgerbeweging PAX Europa”, hield een protestdemonstratie voor de Paulus-kerk in Frankfurt tegen de toetreding van Turkije tot de EU. De schrijver herinnert zich nog dat de demonstratie weinig aandacht kreeg. Het thema werd bij de mensen nog niet als probleem gezien. Er waren ook geen linkse Antifa-geweldplegers, die bijvoorbeeld geprobeerd zouden hebben de demonstratie te verstoren. Ook politie zocht men tevergeefs.

De redenen tegen een EU-toetreding van Turkije waren in het jaar 2005 dezelfde als nu:

• De islam hoort niet bij de EU.
• Turkije hoort niet bij Europa, maar bij Azië.
• Erdoğan regeert autoriteit en pseudo-democratisch.
• De economie is niet in staat tot concurreren.
• Het bankensysteem is verouderd en niet efficiënt.
• Er heerst corruptie.
• Er is geen vrijheid van meningsuiting.
• Er is censuur.
• Politieke tegenstanders worden opgesloten.

Inmiddels, 18 jaar later, is de situatie in de EU veranderd en aan de situatie in Turkije aangepast. De islamisering van Europa is nauwelijks meer te stoppen, de structuren van de EU werden in toenemende mate autoritair. Kleine landen worden door de grote weggestemd en betutteld. De economie bevindt zich in een recessie. Het einde van de euro is afzienbaar, in het Europees Parlement heerst corruptie. Censuur bestaat in veel EU-landen eveneens, evenals de vervolging en gevangenneming van de oppositie. In zoverre komt de EU heel dicht bij Turkse omstandigheden. Voorlopig alleen nog begeleid door een on-Turkse, hallucinante infantilisering van de politiek met klimaatcultus en gender-waanzin. De “Great Reset” eindigt in het kalifaat.

Daarom is het alleen maar logisch dat de Turkse president Erdoğan van de opname in de EU de tegenprestatie voor de instemming met de NAVO-toetreding van Zweden maakt. Tot nu toe was het argument van Turkije tegen de toetreding van Zweden tot de NAVO de beschuldiging dat Zweden “terroristen” zou beschermen en niet zou uitleveren. Daarmee worden hoofdzakelijk Koerdische nationalisten en aanhangers van Fethulla Gülen bedoeld. Gülen was vroeger een strijdmakker van de sympathisant van de Moslimbroederschap Erdoğan, ondertussen echter zijn naar de VS geëmigreerde aartsvijand, die hij beschuldigt van de pseudo-poging tot een putsch in 2016.

Nadat de EU dus Turkije-compatibel is geworden respectievelijk op weg daar naartoe is, zou de “opname” van de EU in Turkije of omgekeerd mogelijk moeten zijn. Als er toch serieus op de aanstaande NAVO-top in Vilnius over de opname van Zelensky en de rest-Oekraïne in de EU respectievelijk de NAVO wordt gediscussieerd, dan zou Turkije het kleinere probleem moeten zijn. Opdat Polen en Hongarije niet weer dwars gaan liggen, is er vast en zeker wel een “gekwalificeerde meerderheid” te vinden, net zoals bij de “solidariteit” in de verdeling van binnendringers.

Weliswaar zijn de toetredingsgesprekken van de EU met Turkije sinds het jaar 2018 bevroren, maar sindsdien heeft de Turkisering van de EU snelle voortgang geboekt. Daarom zouden de toetreding van de rest-Oekraïne en Turkije voor de hand liggend zijn.

De “ZEIT” schrijft daar over: “Bondskanselier Olaf Scholz (SPD) sprak zich tegen een verbinding van de NAVO-toetreding van Zweden met een doen herleven van het EU-toetredingsproces met Turkije. Beide zaken zouden geen verband met elkaar houden, zeo Scholz. ´Daarom vind ik dat men dat niet als een samenhangend thema zou moeten zien.´ Scholz bevestigde dat Zweden zou voldoen aan alle voorwaarden voor een NAVO-toetreding.”

Dat laatste klopt niet. Behalve Turkije heeft ook Hongarije de parlementaire stemming over de NAVO-toetreding meermaals uitgesteld. Omdat Zweden zich op meerdere manieren vijandig tegenover Hongarije gedraagt, is niet te voorspellen wat er in de herfst in deze richting gebeurt. Dreigingen uit Zweden richting Hongarije zijn daarom contraproductief.

Dat nu Erdoğan het NAVO-lidmaatschap verbindt aan het EU-lidmaatschap van Turkije komt natuurlijk voort uit zijn verwachtingspatroon van het rariteitenkabinet in Berlijn en de bende politieke toneelspelers in Brussel. Wellicht moet dit allemaal zo gebeuren om de ondergang van de EU te versnellen. Of om de EU weer met beide poten op de grond te zetten, mits het daar niet te laat voor is. Het zou de poging waard zijn.

Bron:
pi-news.net
Door: Conny Axel Meier

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)