(Vertaling: E.J. Bron)
Het enorme potentieel van Afrika als wereldmacht moet nog gerealiseerd worden, overwegend op grond van de nog steeds bestaande koloniale erfenis.
De Rusland-Afrika-top van vorige week zou niet op een beter moment in de internationale betrekkingen hebben kunnen plaatsvinden. De gebeurtenis symboliseert een veelbelovende globale verandering, die uiteindelijk een betere toekomst voor de mensheid aankondigt, ondanks de gevaarlijke en vreselijke kromtrekkingen die met deze verandering in het heden verbonden zijn.
Te midden van de vreselijke, door de NAVO aangewakkerde proxy-oorlog tussen de Oekraïne en Rusland namen staats- en regeringschefs uit bijna 50 Afrikaanse landen deel aan het tweedaagse forum in Sint Petersburg, waartoe de Russische president Vladimir Poetin had uitgenodigd.
Het conflict in de Oekraïne wordt al meer dan 500 dagen en dreigt zich tot een globale oorlog tussen de westerse staten onder leiding van de VS en Rusland uit te breiden.
Washington en zijn NAVO-bondgenoten hebben zich tegen alle pogingen verzet om met diplomatieke middelen een einde te maken aan de bloedige oorlog. Afrikaanse stemmen, die aandrongen op een vreedzame oplossing, werden met westerse arrogantie afgedaan.
De westerse machten wakkeren het geweld zelfs nog aan door er bij het regime van Kiev, dat in 2014 door een door de CIA ondersteunde putsch de controle over de Oekraïne heeft overgenomen, op aan te dringen steeds meer infanterie in te zetten in een suïcidaal conflict.
Deze oorlog heeft een verwoestend effect gehad op de wereldwijde voedselvoorziening en de prijzen, waardoor de 1,3 miljard mensen in Afrika bijzonder hard getroffen worden. Rusland is met een aandeel van ongeveer 20% de wereldwijd grootste leverancier van tarwe en andere graansoorten. De Oekraïne heeft een aandeel van ongeveer 7%.
Natuurlijk heeft de oorlog zwaarwegende effecten op het wereldwijde aanbod en de prijzen. Maar wie heeft dit conflict veroorzaakt en wie verhindert zijn einde? DE VS en hun zogenaamde veiligheidsalliantie NAVO dragen de volle verantwoordelijkheid.
“Enerzijds belemmeren de westerse landen de levering van ons graan en onze meststoffen, anderzijds geven ze ons schijnheilig de schuld van de actuele crisissituatie op de wereldvoedselmarkt”, verklaarde president Poetin op de top in Sint Petersburg.
Op 17 juli trok Rusland zich terug uit een VN-graanakkoord met de Oekraïne, dat vorig jaar uit onderhandeld werd. Dit akkoord moest de verscheping van Oekraïense graanexport via de Zwarte Zee garanderen en als tegenprestatie de eenzijdige (illegale) sancties van het Westen tegen Russische graanexport opheffen. Het westerse deel van het akkoord werd niet omgezet.
Toen het regime van Kiev op 17 juli voor de tweede keer de Krim-brug bombardeerde, zegde Rusland onmiddellijk het graanakkoord op. De dodelijke aanval op de brug, waarbij twee Russische burgers om het leven kwamen, was voor Moskou slechts de laatste strohalm. Het scheepvaartakkoord werd lange tijd misbruikt, omdat men zich niet hield aan de verplichtingen ter opheffing van de sancties tegen Rusland en omdat er bewijzen voor waren dat de Oekraïense vrachtschepen ook gebruikt werden voor het geheime transport van NAVO-wapens, zonder de onderwater drones die betrokken waren bij de aanval op de Krim-brug.
Ondanks westerse economische sancties kon Rusland vorig jaar meer dan 11 miljoen ton tarwe en andere graansoorten naar Afrikaans elanden exporteren. Tijdens de top vorige week verzekerde Poetin dat deze leveringen van fundamentele voedingsmiddelen aan de Afrikaanse markten voortgezet zouden worden. De Russische president kondigde bovendien omvangrijke extra gratis graanexport naar meerdere Afrikaans elanden aan, die acuut bedreigd worden door voedingsonzekerheid.
Het thema voedingssoevereiniteit stond helemaal bovenaan de agenda van de topontmoeting. Rusland heeft toegezegd de graanleveringen naar Afrika onafhankelijk van de Oekraïense exportuitval te garanderen.
Amerikaanse en Europese NAVO-leden beschuldigen Moskou ervan de honger met wapengeweld te bestrijden en “de armen van de wereld te treffen”.
Volgens informatie van de VN ging het leeuwendeel (meer dan 80%) van de Oekraïense graanexport tijdens het nu beëindigde akkoord naar landen met hogere en gemiddelde inkomens. Afrika en andere landen met een lager inkomen kregen maar 3% van de Oekraïense agrarische export. Rusland was veruit de belangrijkste leverancier, ondanks de westerse sancties, die erop gericht waren diens handel te stoppen. De westerse machten hadden bij het doordrukken van het graanakkoord veel van “humaniteit” gesproken. Profiteurs waren echter niet de arme landen, maar een handvol rijke staten en het regime in Kiev, dat zich voor de Russische consideratie met terreuraanslagen tegen de civiele infrastructuur revancheerde.
De Afrikaanse staten en vele andere landen van het globale Zuiden weten waar het in het Oekraïne-conflict werkelijk om gaat. Het gaat om de VS en een kliek westerse machten, die proberen hun afbrokkelende hegemonie te handhaven. Dit weerspiegelt zich ook in de ambivalente houding van de Afrikaanse staten in de Verenigde Naties over dit conflict. Net zoals andere regio´s van het globale Zuiden heeft het continent zich tegen de pogingen van het Westen verzet om het in de stijl van de Koude Oorlog te isoleren van Rusland.
Ook historisch heeft Afrika van Ruslands ondersteuning bij de bevrijding van westerse koloniale en neokoloniale controle geprofiteerd. Er is sprake van een immense rest aan welwillendheid en solidariteit met Rusland als een macht, die nooit de schadelijke last van imperialistische inmenging hoefde dragen, zoals de VS en de Europeanen dat gedaan hebben. Amerikaanse en Europese politici belasteren Afrika als “shithole” en als Afrikanen, die in “onze tuin” willen binnendringen.
Moskous pleidooi voor multipolaire wereldbetrekkingen en echt respect voor nationale soevereiniteit (en niet voor de onoprechte retorische vleierijen van het Westen) vindt grote weerklank bij de Afrikaanse naties.
De president van de Afrikaanse Unie, Azali Assoumani, die vorige week met Poetin op het podium zat, zei dat het continent Ruslands solidariteit en zijn betrokkenheid voor volledige onafhankelijkheid en soevereiniteit zeer zou waarderen.
Poetin benadrukte zijnerzijds dat soevereiniteit geen eenmalige verworvenheid zou zijn, maar een duurzame status, die constant versterkt, verdedigd en in stand gehouden zou moeten worden. Daarmee verwees de Russische staatschef naar het historische feit dat veel Afrikaanse naties na de Tweede Wereldoorlog weliswaar politieke onafhankelijkheid van de Europese koloniale machten verkregen, maar nog steeds door verschillende achterbakse middelen van de neokoloniale controle over financiën en handel in hun ontwikkeling belemmerd werden.
Het enorme potentieel van Afrika om een wereldmacht te worden, is overwegend vanwege de voortdurende koloniale erfenis nooit ten volle benut. Dat alleen al is een beschamende aanklacht en een openbaring van de failliete westerse deugdaanspraak.
Maar de wereld verandert snel, de hegemonie van het Westen verdwijnt, en de Afrikaanse naties kunnen zich verheugen op nieuwe kansen voor een enorme ontwikkeling.
De grote deelname van Afrikaanse staten aan de top in Sint Petersburg getuigt van de wens en de vastberadenheid om een nieuwe multipolaire wereld te creëren, waarin Afrika vrij en succesvol kan ageren. De westerse machten hebben alles geprobeerd om bij het continent aan te dringen op een boycot van de topontmoeting. Maar deze smerige oude trucs konden de loop van de geschiedenis niet tegenhouden.
Met het juiste partnerschap van een multipolaire wereld zal Afrika´s natuurlijke rijkdom de ontwikkeling van zijn volkeren dienen en niet de verrijking van de westerse machten, die het continent al eeuwenlang geplunderd en onderdrukt hebben.
De staatsgreep vorige week in Niger tegen een door het Westen ondersteunde president is een teken voor het toenemende onbehagen in Afrika tegen vermeende oude vormen van westerse betutteling. In de afgelopen drie jaar vonden er in West-Afrika zeven staatsgrepen plaats tegen regimes die door Frankrijk of de VS ondersteund werden. Net zoals vorige week in Niger hebben demonstranten met Russische vlaggen gezwaaid, wat als symbolische opstand tegen Washington en de neokoloniale lakeien van Europa begrepen kan worden.
Maar terug naar het hoofdthema van de Rusland-Afrika-top. Het gaat om nationale soevereiniteit en voedingssoevereiniteit. Deze kan bereikt worden zonder dat men bij de voedingsmiddelenexport op de westerse machten of hun plaatsvervangers in Kiev hoeft te vertrouwen. Net zoals bij de Russische energie-export zijn er geen Oekraïense “tussenhandelaren” nodig, die iedereen een oor aannaaien.
Bovendien bestaan er veel belangrijkere en grotere perspectieven. Afrika´s agrarische potentieel zou, als het goed gebruikt wordt, het continent niet alleen in staat stellen voldoende voedingsmiddelen te produceren, maar ook een sterke exporteur van voedingsmiddelen in de rest van de wereld te worden. De enige hindernis op weg naar zo´n toekomst zijn de willekeurige politieke en economische restricties die westerse elites aan andere naties opleggen. Zulke elitaire privileges en controles over hele naties zijn net zo anachronistisch als ander kwaad zoals slavernij en uitbuiting.
Ruslands uitdaging van illegitieme westerse aanspraken op hegemonie, zoals die zich in het Oekraïne-conflict manifesteren, en Ruslands bevordering van van multipolaire onafhankelijkheid van de schandelijke mechanismen van westerse dominantie (Amerikaanse dollar, eenzijdige sancties, financiële schulden enz.) staan aan de goede kant van de geschiedenis.
Afrika´s broederlijke omarming van deze visie is ten zeerste juist en een verdere nagel aan de doodkist van de stervende westerse hegemonie.
Bron:
uncutnews.ch
Bron oorspronkelijk artikel:
strategic-culture.org
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)
E.J. Bron 
Long reply…
“zegde Rusland onmiddellijk het graanakkoord op”
Ze hebben het niet opgezegd, het liep af en ze hebben het niet langer verlengt.
“Ook historisch heeft Afrika van Ruslands ondersteuning bij de bevrijding van westerse koloniale en neokoloniale controle geprofiteerd.”
Niet van Rusland maar van de Sovjet Unie, die middels gewelddadige revoluties het dekolonisatie proces verstoorde in een poging het communisme over de wereld te verbreiden.
“die nooit de schadelijke last van imperialistische inmenging hoefde dragen”
De Russische Federatie is een multi-culturele en multi-etnische staat, en het feit dat dit tegenwoordig allemaal goed gaat wil niet zeggen dat het geen imperialistische wortels heeft.
“Amerikaanse en Europese politici belasteren Afrika als “shithole” en als Afrikanen, die in “onze tuin” willen binnendringen.”
Afrika is ook een shithole, en ze dringen ook onze tuin binnen.
Het hele continent hangt van corruptie en rassenhaat aan elkaar, en dat doet het helemaal “van zijn eigen”.
“Het enorme potentieel van Afrika om een wereldmacht te worden, is overwegend vanwege de voortdurende koloniale erfenis nooit ten volle benut.”
Dat is het welbekende excuus waarachter de sub-Sahara Afrikanen zich verschuilen.
Realiteit is dat het voornamelijk aan hun eigen luie aard en achterlijke cultuur ligt.
Het is hetzelfde riedeltje als wat we hier van die zwarten te horen krijgen, dat hun falen in onze maatschappij niet aan hen ligt maar aan ‘discriminatie’ door de blanke Nederlanders, en aan het feit dat hun achter-achter-achter-achter-achter-achter-achter opa een slaaf was.
“Afrikaanse naties kunnen zich verheugen op nieuwe kansen voor een enorme ontwikkeling.”
De luxe boutiques op de Champs-Élysées zullen ongetwijfeld weer goede zaken doen met de bling-bling verkoop aan de vrouwen en minnaressen van corupte Afrikaanse dictators…
Dat zijn overigens dezelfde zaken waar de vrouw van Zelensky u Giro 555 donaties in leuke dingen voor de wijven van corupte dictators omzet.
“Met het juiste partnerschap van een multipolaire wereld zal Afrika´s natuurlijke rijkdom de ontwikkeling van zijn volkeren dienen en niet de verrijking van de westerse machten, die het continent al eeuwenlang geplunderd en onderdrukt hebben”
Yeah, realiteit is dat Afrika het laatste continent op aarde is dat gekoloniseerd is, zelfs het destijds kersverse Duitsland heeft er eind 19de eeuw nog kolonies kunnen stichten in gebieden die zelfs toen nog niet gekoloniseerd waren.
Hoe zou dat nu toch komen?
Wel, dat kwam omdat er in Afrika destijds niet veel te halen viel.
De meeste Westerse koloniale machten hebben dan in Afrika ook meer geld verloren als dat ze er verdient hebben.
Infrastructuur opbouwen en onderhouden kost namelijk veel geld.
Delfstoffen die Afrika NU interessant maken, zoals uranium en kobalt bijvoorbeeld, hadden in de koloniale tijd nog geen waarde, simpelweg omdat de techniek die deze delfstoffen nodig heeft nog niet bestond.
Dat hele door de Westerse koloniale machten “leegzuigen” van donker Afrika, al dat uitbuiten van arme negertjes door de foute blanken, is een linkse leugen die nergens op gebaseerd is.
Het uitbuiten is pas begonnen na de dekolonisatie, en dat was een onderonsje van westerse rijken met corrupte Afrikaanse ‘leiders’. met “kolonialisme” had dat allemaal niets te maken.
“Afrika´s agrarische potentieel zou, als het goed gebruikt wordt, het continent niet alleen in staat stellen voldoende voedingsmiddelen te produceren, maar ook een sterke exporteur van voedingsmiddelen in de rest van de wereld te worden. De enige hindernis op weg naar zo´n toekomst zijn de willekeurige politieke en economische restricties die westerse elites aan andere naties opleggen.”
Het Afrikaanse continent produceerde genoeg voedingsmiddelen, zoveel dat ze ook konden exporteren, in de koloniale tijd.
Daar is een einde aan gekomen toen ze na de dekolonisatie overal de blanke boeren hebben weggejaagd, en daarna dachten dat het land zichzelf wel zou verbouwen.
Het Afrikaanse onvermogen om zelfs de eigen bevolking aan de vreet te houden wordt niet veroorzaakt door politieke en economische restricties die de westerse elites hen opgelegd hebben, maar door de luiheid en achterlijkheid die de zwarte Afrikanen eigen is.
Putin is een belijdend Christen, en een echte humanist, wat op dit moment prima combineert met de geopolitieke belangen van de Russische Federatie in Afrika.
Afrika bied vervolgens op het gebied van grondstoffen, vruchtbaarheid, en klimaat, alles wat noodzakelijk is voor economisch succes.
Het enige probleem met Afrika zijn de Afrikanen zelf, en dan vooral die in sub-Sahara (zwart) Afrika.
Na een paar honderdduizend jaar vegeteren op dit rijke continent hebben de blanken een paar eeuwen lang gepoogd dit volk aan het werk te krijgen, zonder resultaat, en recentelijk hebben de Chinezen hetzelfde geprobeerd, ook zonder resultaat.
Chinese bedrijven in Afrika voeren inmiddels hun arbeiders in uit China, omdat met de lokale negers niets aan te vangen valt.
En ik kan mij dus moeilijk voorstellen dat de Russen dit niet in de gaten hebben, wat inhoud dat Putin hier gewoon handig geopolitiek bedrijft, en er in Afrika verder niets gaat veranderen.
LikeGeliked door 1 persoon
De afro zien hun self als slaven om dat zij gewend zijn
om alles gratis tekrijgen dit geld alleen voor de klagers
zij staan boven de geen die niets hebben en niet klagen
in de ogen van klagers ben je een uitvreter als je voor werk
en inkomsten zorgd gek hoor en dat zijn altijd socialisten
met doel anderen aante sporen om te klagen.
LikeLike