John Mearsheimer: de Oekraïne is “tot verliezen gedoemd”

(Vertaling: E.J. Bron)

De politicoloog John Mearsheimer is er van overtuigd dat het Oekraïne-conflict nog zal zal duren. De situatie is vastgelopen, het vertrouwen aangetast. De grootste last draagt de Oekraïne. De in 2008 gegeven belofte om het land in de NAVO op te nemen, ontpopt zich als catastrofale fout.

In een tweedelige bijdrage aan het politieke tijdschrift “Cicero” schetst de Amerikaanse politicoloog John Mearsheimer (foto) een somber beeld van de verdere ontwikkeling van het Oekraïne-conflict. Mearsheimer gaat er van uit dat het militaire conflict nog jaren zal duren.

Het vertrouwen van vooral Rusland in het Westen is na de sabotage van het Akkoord van Minsk 2 aangetast. Minsk 2 moest de territoriale integriteit van de Oekraïne onder uitsluiting van de Krim garanderen doordat de regering in Kiev meer autonomie toestaat aan de Donbass. Minsk 2 was een 13 punten omvattend spoorboekje ter beëindiging van de burgeroorlog en de federalisering van de Oekraïne, waarbij de Donbass de van de Oekraïne zou blijven.

Dit plan werd door het Westen gedwarsboomd. In feite bestaat er daarom in het Westen geen geloofwaardige onderhandelingspartner meer. De toenmalige leiders van de onderhandelingen Angela Merkel, de voormalige Franse president François Hollande en de toenmalige Oekraïense president Petro Porosjenko hebben openlijk toegegeven dat het bij het Akkoord van Minsk nooit om diens omzetting gegaan zou zijn. Het akkoord moest de Oekraïne alleen maar tijd geven om “sterker te worden”, zoals de voormalige Duitse bondskanselier Merkel het in een interview met “Die Zeit” formuleerde.

Wat betreft het slagveld ziet Mearsheimer het voordeel bij Rusland. De Russische strategie zou effectiever zijn en tegelijkertijd mensenlevens sparen. De verliezen van de Oekraïne schat hij iets hoger in dan die van Rusland. Het voordeel van Rusland zou in het ongelijk hogere bevolkingsaantal liggen in vergelijking met de Oekraïne. Bovendien zou de Russische wapenindustrie in staat geweest zijn om haar productie enorm uit te breiden. Daarentegen zou het Westen op zijn grenzen aan capaciteiten stuiten, die het ook niet snel te boven zou kunnen komen, zet de politicoloog uiteen.

Voor de Oekraïne zou dit verstrekkende consequenties hebben. Al voor het begin van de speciale operatie zou de Oekraïne in economische moeilijkheden hebben verkeerd. Vlucht en oorlog zouden deze problemen nogmaals duidelijk verscherpt hebben, aldus Mearsheimer. Het land zou volledig van buitenlandse hulp afhankelijk zijn, grote delen van de industrie zouden zijn verwoest.

Mearsheimer schrijft: “De toekomst van de Oekraïne zier er uitermate somber uit. Er bestaan geen aanwijzingen voor een spoedig einde van de oorlog, wat een verdere verwoesting van de infrastructuur en woonruimte, een verdere verwoesting van steden, meer civiele en militaire doden en een verdere beschadiging van de economie betekent. En niet alleen dat de Oekraïne waarschijnlijk nog meer territorium aan Rusland zal verliezen (…).”

Uiteindelijk zouden de tegenstanders van de uitbreiding van de NAVO gelijk hebben gekregen. De veroorzaker van het conflict zou de wens zijn om de Oekraïne in de NAVO op te nemen en de NAVO zodoende verder in de richting van Rusland uit te breiden. De ontwikkeling van het conflict tot en met de oorlog zou een permanent ignoreren van Russische veiligheidsinteresses zijn, aldus de politicoloog.

Nog in december 2021 maande Rusland in een zowel aan de NAVO als aan de VS gerichte brief tot de ondeelbaarheid van deze veiligheid aan. Rusland verzocht om veiligheidsgaranties en kreeg een algemene verklaring over de vrijheid van de keuze van bondgenootschap als antwoord. Twee maanden later, in februari, nadat de beschieting van de Donbass door de Oekraïne enorm was toegenomen en de inmiddels door Rusland erkende republieken om militaire ondersteuning hadden verzocht, begon Rusland met zijn speciale militaire operatie.

“Als de Verenigde Staten en hun bondgenoten in april 2008 niet hadden geprobeerd om de Oekraïne ion de NAVO op te nemen, of als ze na het uitbreken van de Oekraïne-crisis in februari 2014 bereid geweest zouden zijn om aan de veiligheidsbezwaren van Moskou tegemoet te komen, dan zou er nu waarschijnlijk geen oorlog in de Oekraïne zijn en zouden haar grenzen er zo uitzien als bij haar onafhankelijkheid in het jaar 1991. Het Westen heeft een kolossale fout begaan, waarvoor hij en nog vele anderen nog steeds moeten betalen”, aldus Mearsheimer.

Bron:
rt.de

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)