Het conflict in de Oekraïne: Hoe is de situatie?

(Door: Paul Craig Roberts – Vertaling: E.J. Bron)

Ik heb geprobeerd om het conflict in de Oekraïne nauwkeurig te analyseren. Dat is niet gemakkelijk, want er bestaat maar weinig openbaar toegankelijke informatie over hoe het Kremlin de uitbreiding van het conflict ziet. Frankrijk heeft troepen gestuurd. De Amerikaanse minister van Defensie heeft verklaard dat er uiteindelijk NAVO-troepen in de Oekraïne gestationeerd worden, en de Europese regeringen bereiden zich op een oorlog met Rusland over vier of vijf jaar voor.

Poetins oorspronkelijke doelen waren de bevrijding van de Donbass evenals de denazificatie en demilitarisering van de Oekraïne. Hoe de denazificatie en demilitarisering van de Oekraïne zonder de verovering van de Oekraïne bereikt moest worden, was nooit duidelijk.

Het opduiken van langeafstandsraketten, dat betekent raketten, waarvan de reikwijdte verder dan het slagveld tot in Rusland reikt, leidde tot verklaringen van de Russische minister van Buitenlandse Zaken dat Rusland de reikwijdte van de raketten door de inname van meer delen van de Oekraïne zou moeten compenseren om een bufferzone te creëren. Omdat de reikwijdte van de door het Westen gestationeerde raketten steeds groter wordt, heeft dit als gevolg dat de bufferzone steeds verder wordt uitgebreid, de gehele Oekraïne veroverd en bezet wordt en in de Oekraïne een Ruslandvriendelijke regering ingezet moet worden. Nu al zijn er berichten over Oekraïense drone-aanvallen op Tatarstan in Centraal-Rusland, duizend kilometer van de frontlijn in de Oekraïne verwijderd. Het is duidelijk dat het hier niet om een beperkte militaire operatie gaat.

Of Poetin begrijpt dat zijn “beperkte militaire operatie” niet meer uitvoerbaar is, is onduidelijk.

Het Oekraïense leger is verslagen. Een verdere mobilisatie zal het aantal Oekraïense slachtoffers alleen maar verhogen. Hoe zal het conflict zich dus verder ontwikkelen?

Ik vermoed dat het Russische leger Charkov zal omsingelen en afgesneden zal laten. De restanten van het Oekraïense leger zullen waarschijnlijk nieuwe posities innemen op de westelijke oever van de Dnjepr. Mocht het Kremlin het conflict serieus nemen, dan zal Rusland Odessa innemen, tenzij de VS/NAVO Odessa eerst bezetten.

De vraag is of dit tot een einde van het conflict zou leiden of dat het westen van de Oekraïne met NAVO-troepen volgepropt zou worden om een Rusland-vijandig regime in stand te houden. In het laatste geval zou het geen conflict meer zijn tussen de Oekraïne en Rusland, maar tussen het Westen en Rusland. Poetin zou de Russische gebieden gered hebben, maar de Oekraïne zou verder gemilitariseerd zijn. Deze keer met de VS/NAVO.

De nalatigheid van het Kremlin om in het begin vastbesloten te handelen, heeft Rusland een smeulend probleem nagelaten.

Washington zal Poetin door de poging van een kleurenrevolutie in Georgië, dat evenals de Oekraïne een voormalige Russische provincie is, verder onder druk zetten. Een succesvolle kleurenrevolutie zou het voor Washington mogelijk maken een tweede front tegen Rusland te openen.

Een kleurenrevolutie in Georgië is de bedoeling van Washington. Het Georgische parlement heeft onlangs de wet over de transparantie van buitenlandse beïnvloeding aangenomen. De wet voorziet er in dat NGO´s, die de belangen van een buitenlandse macht bevorderen, hun donoren kenbaar moeten maken.

Blijkbaar heeft de wetgever te lang gewacht om iets aan de bedreiging te doen. Het lukte uit het buitenland gefinancierde organisaties om wekenlang demonstranten in de hoofdstad op straat te brengen en de Georgische presidente onder druk te zetten om haar veto tegen de wet te gebruiken. Een eerdere poging om de wet in 2023 aan te nemen, werd door de regering met het oog op de straatprotesten opgegeven.

Het Biden-regime verklaarde dat de wet “de democratie zou ondermijnen”, en de EU verklaarde de toetreding van Georgië tot de Europese Unie te blokkeren. Natuurlijk ligt Georgië niet in Europa en heeft het niets in de EU te zoeken. De interesse van Washington en Brussel in een wet die de binnenlandse aangelegenheden van Georgië betreft, duidt er duidelijk op dat de wet als preventie tegen een kleurenrevolutie begrepen wordt en dat het Westen zo´n revolutie wil. Washington biedt handelsvoordelen aan wanneer Georgië zich openstelt voor een omwenteling.

De Georgische minister-president zei dat het land een wet nodig zou hebben over buitenlandse agenten om Georgische tegen externe krachten te beschermen, die een “Georgische Maidan” zouden willen creëren. Men vraagt zich af of Poetin zich weer eens terugtrekt en toestaat dat Washington hem nog meer problemen bereidt.

Washington heeft Georgië in 2008 tegen Rusland ingezet, toen Georgische troepen Zuid-Ossetië binnen marcheerden, waarop het Russische leger intervenieerde. Een succesvolle kleurenrevolutie zou een tweede of vervangend front tegen Rusland openen. Er zijn geen signalen voor dat het Westen zal stoppen met zijn provocaties tegen Rusland.

Gilbert Doctorow verklaarde onlangs dat de provocaties een meedogenloos en gevaarlijk niveau bereikt zouden hebben, dat Rusland militaire oefeningen zou houden, waarbij de inzet van tactische atoomwapens in Europa tegen de NAVO geoefend zou worden.

Poetin zag zich gedwongen om in de Donbass te interveniëren. Hij probeerde de interventie tot de Donbass te beperken, maar het Westen stond op een uitbreiding van de oorlog. De oorlog heeft zich nu zo ver uitgebreid, dat Rusland zich er op voorbereidt om desnoods de militaire capaciteiten van de VS en de NAVO uit te schakelen.

Doctorow is niet optimistisch dat het Westen verstandig wordt. Ik ook niet.

Bron:
uncutnews.ch

Bron oorspronkelijk artikel:
paulcraigroberts.org
Door: Paul Craig Roberts

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)