Een onthoofding maakt een einde aan alle illusies over de islam

(Door: Daniel Greenfield – Vertaling: Vederso)

In augustus 2012 retweette Foley een link naar een CNN-verhaal met de vraag: ​​”Is rechts-extremistisch terrorisme een dodelijke bedreiging zoals Al-Qaida?”  Het artikel concludeerde dat dit inderdaad zo was.  Drie maanden later werd Foley ontvoerd. Twee jaar later, op een dag in augustus, hakte een lid van een voormalige tak van Al Qaida zijn hoofd eraf. Dit jaar in een interview in de New Yorker, dat zich meer leek te richten op de Lakers dan op iets anders, omschreef Obama ISIS als datgene wat er gebeurt als een “jayvee-team een Lakers-tenue aantrekt”. Hij stelde dat het antwoord lag in een betere opleiding van de Irakese politie.

Diezelfde maand werd door ISIS in Fallujah een islamitische staat uitgeroepen, een gebeurtenis waarop Obama afwijzend reageerde, en ISIS breidde zijn bereik buiten Irak en Syrië uit tot in Libanon en Turkije. Tegen juni was de stormloop als een stoomwals begonnen met het vernietigen van het Irakese leger, om maar te zwijgen van ​​de politie.

In april schreef Peter van Bergen, de oorspronkelijke auteur van het artikel van CNN, nog een stuk, waarin hij stelde dat “rechts-extremisten” nu zelfs “dodelijker waren dan Jihadisten.” Op 18 augustus produceerde hij voor CNN een stuk dat beweerde dat ISIS geen bedreiging voor Amerikanen was.

De volgende dag hakte ISIS James Foley’s hoofd eraf.

De ongelooflijk dodelijke rechts-extremisten moeten nu nog steeds pronken met het afgehakte hoofd van een journalist.

Obama is nu gedwongen om luchtaanvallen op ISIS uit te voeren en zelfs grondtroepen in te zetten, onderwijl ontkennend dat de Verenigde Staten in oorlog was met ISIS of dat ISIS iets te maken heeft met de islam. En het was die ontkenning die de kern is van het probleem.

De officiële lijn is dat er twee smaken van Al Qaida zijn; een transnationale terroristische organisatie die was verslagen en lokale terroristische groepen zonder internationale ambities. We hoefden ons geen zorgen te maken over de jongste groep Jihadisten van ISIS, omdat zij alleen maar een beetje “Lebensraum” in Irak en Syrië wilden hebben.

Dat is nog steeds de lijn die door de woordvoerder van het Witte Huis aangehouden wordt, zelfs als Amerikaanse vliegtuigen de Jihadisten in Irak bombarderen nadat het juniorenteam van ISIS een beetje genocide in hun gebruikelijke warming-up stopte. Maar niemand had de moeite genomen om ISIS te informeren dat het niet in het groot moest denken. Toen Delta Force in juli probeerde Foley te redden, werd het kamp van ISIS “Bin Laden” genoemd.

Het buitenlands beleid van Obama was afhankelijk van deze verschillen tussen “goede Jihadisten” en “slechte Jihadisten”, “internationale Jihadisten” en “plaatselijk ontstane  Jihadisten” terwijl er echt maar van één jihad sprake is.

Foley meldde dat het Vrije Syrische Leger (FSA) was samengesteld uit Jihadisten, van wie sommigen openlijk of heimelijk met het Al Nusra Front samenwerkten, een splintergroepering van Al-Qaida in Irak, die sindsdien trouw aan ISIS beloofd heeft. De Jihadisten die wij steunden, steunden ISIS eveneens.

De jihad erkent geen nationale grenzen. Het doel van ISIS is om grenzen te elimineren. Zij slaat toe in elk land dat binnen haar bereik is en kondigde in een vijfjarenplan aan het Midden-Oosten en Afrika over te nemen. Ze heeft een lokale naam, maar de ambitie is grenzeloos.

Terug naar 2012. CNN meldde dat de Amerikaanse inlichtingendiensten meenden dat leden van Al-Qaida in Irak hadden deelgenomen aan de Benghazi-aanval. De mythe van de provinciale Jihadist, die er niet geïnteresseerd was om zijn hoofd buiten Irak te vertonen, was ongeveer net zo geloofwaardig als de schuld aan een YouTube-vide0geven van de Benghazi-aanval.

Tegen de tijd dat het in de Irakese en Syrische jihad krioelde van buitenlandse strijders had het duidelijk moeten zijn, zelfs voor Obama, dat ze geen lokaal fenomeen waren, maar een transnationaal.

De islam is geen religie van nationale grenzen. Als dat zo was, dan zou het grondgebied van de islam zich ongeveer beperken tot de omgeving van wat nu Saoedi-Arabië is. Het verschil tussen lokale en transnationale islamitische terroristische groeperingen ligt in het vermogen, niet in de ideologie. Elke islamitische groepering zou ISIS worden als ze de wapens, het geld en de mankracht zou hebben. En dankzij de Arabische Lente kreeg ISIS alle drie.

De Arabische Lente werd verkocht als een liberale, seculiere en democratische beweging. Het was geen van deze dingen. Het Vrije Syrische Leger werd aangekondigd als alle drie, terwijl het gewoon een façade was voor het leveren van Amerikaanse apparatuur aan jihadistische groepen. Om de waarheid te verhullen, was het voor de voorstanders van de soennitische rebellen noodzakelijk om de schuld elders te leggen. Foley speelde een rol in het beschuldigen van Assad van ontvoering van een andere journalist. Foley’s eigen ontvoering werd toen toegeschreven aan Assad. Als de Amerikanen wisten dat de Syrische oppositie die ze hielpen Amerikanen voor losgeld gevangen hield, zouden ze misschien minder geneigd zijn geweest om ze wapens te geven.

Zelfs nu nog houden deze leugens stand.

Hillary Clinton gaf blijk van haar nieuwe rol van “havik” door te stellen dat de Verenigde Staten meer hadden moeten doen de Syrische rebellen al vroeg te helpen. De media wemelen van de artikelen die erop aandringen dat de enige manier om de ISIS te verslaan is door een bondgenootschap aan te gaan met andere salafistische Jihadisten of met de sjiitische Jihadisten van Iran.

Maar je verslaat Jihadisten niet door een bondgenootschap met één van hen aan te gaan.

Obama probeerde de “gematigde” Taliban in Afghanistan het hof te maken. Nu beweren de media dat ISIS te extreem is, zelfs voor Al Qaida. Misschien moeten we ons verbinden met Al Qaida? Voor de Gaza-oorlog had Obama Fatah-Hamas omarmd en weigerde hulp aan hun nieuwe “technocratische” regering stop te zetten. Toen probeerde Hamas een staatsgreep te starten, terwijl het in oorlog met Israël was.

Een staakt-het-vuren- werd door Obama en Kerry gesteund en werd (bijna) opgelegd aan Israël en is het werk van Qatar, de sponsor van terreur, die onderdak gaf aan de “gematigde” Taliban voor onderhandelingen, die ISIS en Hamas financierde, wapens smokkelde naar Libische Jihadisten en steun gaf aan de Arabische Lente door middel van haar propagandazender Al Jazeera.

James Foley werd wreed vermoord, omdat hij de situatie op de grond in Syrië verkeerd beoordeelde, maar het maakt niet uit hoeveel journalisten er in Syrië worden onthoofd, binnen een maand zal Peter Bergen nog een ander CNN-artikel schrijven met het argument dat “rechts-extremisten” de echte bedreiging vormen.

Het maakt niet uit hoe vaak de koppen rollen, want in een CNN-studio besluit iemand dat het tijd is om ons te waarschuwen voor de dreiging van “rechts-extremisme” of om aan ons uit te leggen dat de enige manier waarop we in vrede kunnen leven met de extremistische terroristen is door het ondersteunen van de gematigde terroristen.

Het maakt niet uit hoeveel keer de Syrische Jihadisten hun ware gezicht tonen, steeds zullen er oproepen zijn om hen te bewapenen. Het maakt niet uit hoe vaak ISIS, Hamas en al hun neven over de hele wereld de koran citeren en hun globale doelstellingen verkondigen, steeds zullen ze als teams worden afgedaan die niets met de islam te maken hebben.

De prijs van het negeren van de islam is de dood. Er zou geen onthoofding voor nodig moeten zijn om onze elites hun illusies te laten verliezen, maar we zijn de Verenigde Staten van James Foley geworden. We leren de waarheid niet, totdat we onze hoofden verliezen.

Bron:
www.frontpagemag.com
Auteur: Daniel Greenfield

Vertaald uit het Engels door:
Vederso
(voor www.ejbron.wordpress.com)