Het eindeloze geduld van Israël met de islam

Omdat “Dr. Zeldzaam” van Iran blijkbaar van de bom leert houden, ziet Israël zich blootgesteld aan een existentieel gevaar. De waanzinnige van Teheran heeft niet alleen meerdere malen verbaal aangekondigd Israël te willen vernietigen – zo´n Apocalyps zou ook overeenkomen met de sjiietische voorstelling van een vooraankondiging van de terugkeer van de legendarische 12^e imam, “de verwachte” Muhammad ibn Hasan al-Mahdi. Misschien zullen de moellahs er dus niet voor terugdeinzen om te beginnen met de atomaire Holocaust tegen de gehate Jodenstaat.

De islamitische agressie tegen de Joden van Israël kent een lange traditie. Sinds tegen het einde van de 19^e eeuw de Joden in grotere getale terugkeerden naar hun Bijbelse thuisland, verscherpten zich de twisten met de islamitisch-Arabische bevolking, die de regio abusievelijk als islamitisch grondgebied beschouwt. De eerste pogroms vonden al lange tijd voor de oprichting van de joodse staat plaats, bijvoorbeeld op 4 april 1920 in Jeruzalem, toen de Palestijnen 5 Joden vermoordden en 234 verwondden, of in augustus 1929 bij het bloedbad van Hebron, waarbij 67 Joden door de Arabische bevolking werden vermoord.

In 1948 werd, zoals bekend, Israël aangevallen door vijf Arabische landen, nadat de VN de oprichting van de beide staten Palestina en Israël had besloten. In 1967 en 1973 volgden nog meer door de Arabieren aangewakkerde oorlogen, evenals meerdere Intifada´s, honderden zelfmoordaanslagen en tig duizend raketbeschietingen – zelfs na de Israëlische handreiking tot vrede door de terugtrekking uit de daarvoor mede door Israëli’s bewoonde Gazastrook.

Deze diepe haat op de Joden is niet toevallig. Hij kent een lange traditie in de islam, want de profeet Mohammed belasterde Joden in enkele verzen als nakomelingen van “apen en varkens”, omdat zij zich niet aan zijn nieuwe “religie” wilden onderwerpen en hen “leugenaars” en “bedriegers” noemde, wat in veel koranverzen gedocumenteerd is. Mohammed liet in het jaar 627 in Medina ongeveer 800 gevangen Joden als straf voor zogenaamd verraad onthoofden.

Oskar Freysinger heeft dit in zijn fulminante toespraak bij de manifestatie van DIE FREIHEIT op 3 september in Berlijn treffend geformuleerd:

“We bestrijden een dogma, dat wars is van iedere menselijkheid en ons zou willen terugvoeren in de barbarij. Wij willen onze in eeuwen bevochten vrijheid niet zo gemakkelijk prijsgeven. Beste Berlijners, hier sta ik en ik kan niet anders! (…) Als we deze strijd verliezen, bestaat er geen tweede kans meer. Want de islam laat nooit meer los wat hij eenmaal veroverd heeft.”

Bovendien merkte Freysinger ironisch op, dat “je niet met de baard van de profeet zou kunnen krabbelen”, wat de totalitaire en compromisloze machtsaanspraak van de islam treffend omschrijft. Het conflict van de zogenaamde “Palestijnen” tegen Israël ging ook nooit om een paar kilometer land, het ging altijd om alles – de vernietiging van de staat Israël. De islam duldt in zijn heerschappijgebied (of wat hij daarvoor beschouwt) nu eenmaal geen door “ongelovigen” geregeerde staat. Om het even of het nu de gehate Joden zijn of de niet minder als vijand beschouwde christenen. Volgens de koran zijn ze allemaal “de ergste dieren” en moeten zich onder compromis bestreden en onderworpen worden, inclusief de legitimering om te doden.

Maar hoe motiveert de islam nu zijn machtsaanspraak op Jeruzalem en Israël? In december vorig jaar kon ik daarover in het kader van een FREIHEIT-reis naar Israël een uiterst interessant gesprek voeren met een politicus van Likoed. Op de heiligste plaats van het Jodendom, de Tempelberg, tronen zoals bekend de Al-Aqsa-moskee en de Rotskoepel. Ze staan daar als duidelijk zichtbare machtssymbolen.

De Rotskoepel werd volgens enkele onderzoekers opgericht om de overwinning van de moslims op Byzantium en Perzië te vieren en de triomf van de islam over het Jodendom en het christendom te demonstreren.

De Al-Aqsa-moskee zou daar echter helemaal niet mogen staan, want volgens de koran is de profeet Mohammed tijdens zijn nachtelijke paardenvlucht naar een “ver verwijderde moskee” gevlogen en op dat tijdstip stond er nog helemaal geen moskee in Jeruzalem. Moslims hebben pas 70 jaar na deze legendarische vlucht Jeruzalem veroverd en de daar door de Byzantijnse keizer Justinianus I. de Grote rondom het jaar 530 gebouwde christelijke basiliek in een moskee veranderd.

De Israëlische politicus bevestigt deze feiten. Maar hij voegde er aan toe, dat Joden ook gewoon ruimte zouden willen geven aan andere religies en dat het daarom getolereerd zou worden dat de moslims op de Tempelberg zouden tronen.

De tolerantie van de Joden zou nu echter misschien wel eens ten einde kunnen zijn wanneer het islamitische bedreigende scenario nog verder toeneemt. De Iraanse oppermoslim Ahmadinejad wil Israël vernietigen en knutselt hiervoor ijverig aan zijn atoombom. Mocht het nu komen tot een preventieve militaire aanval van Israël, zou de situatie zich merkbaar kunnen toespitsen. En misschien verliezen de Israëli´s dan ook hun schijnbare eindeloze geduld met de moslims, door wie ze al 60 jaar lang met oorlogen, zelfmoordaanslagen en raketbeschietingen in het nauw worden gedreven.

De toespraak van de Israëlische minister-president Benjamin Netanyahu op 23 september voor de Verenigde Naties liet zien, dat de toon langzamerhand scherper wordt:

“Maar iedere dag groeit er nu een kwaadaardige ziekte tussen Oost en West, die de vrede van ons allen bedreigt. Zij wil niet bevrijden, maar tot slaaf maken, niet bouwen, maar vernietigen. Dit kwaad is de militante islam. Hij hult zich in de mantel van een groot geloof, maar hij vermoordt Joden, christenen en moslims op dezelfde wijze met genadeloze onpartijdigheid.”

Wellicht verliest ook de hele niet-islamitische wereld op een bepaald moment zijn geduld met een “religie”, die door haar veroveringsoorlogen en haar geweldsheerschappijen sinds haar oprichting 270 miljoen doden op haar geweten heeft, zoals het Shoebat-instituut heeft berekend:

Als de islamitische vertegenwoordigers echter inzien, dat ze het niet kunnen opnemen tegen de hele mensheid, dan neemt wellicht het besef toe om voorgoed afscheid te nemen van de gevaarlijke, totalitaire, intolerante, geweld en dood legitimerende elementen van hun religie. Om zich daardoor eindelijk harmonisch te kunnen schikken in de moderne beschaving van de 21^e eeuw. Dat zou dan tegelijkertijd ook een bevrijding van alle islamitische vrouwen en kinderen betekenen. Het zou echter op grond van het starre ideologische korset ook wel eens onuitvoerbaar kunnen worden – en dan staan we met elkaar voor de vraag hoe we met deze existentiële bedreiging omgaan.

De islam moet meedogenloos worden doorgelicht en dat kan het beste beginnen d.m.v. een taboeloze informatiecampagne. Daaruit zal blijken, dat de islam teruggaat op één enkele Arabier, die bovendien door de Joden en christenen in Mekka een “leugenaar” en “bedrieger” werd genoemd. Mohammed kon niet lezen en niet schrijven en hij vervalste verhalen uit de Thora en de Bijbel – die hem op zijn beurt weer waren verteld – om ze in zijn nieuwe “religie”in te bouwen. Daarna beweerde hij van zijn kant dat de christenen en Joden hun geschriften vervalst zouden hebben en eiste van hen zijn zienswijze als de ware te erkennen.

Het is eigenlijk waanzinnig, dat we ons in de 21^e eeuw met zulke belachelijke dingen moeten bezighouden. Maar het gaat nu eenmaal om niets minder dan om het voortbestaan van onze vrije liberale samenleving.

Eigenlijk zou men de islam op puur logische basis uit elkaar kunnen plukken. Maar we willen niet het geloof van de moslims afpakken – zolang het voor anderen ongevaarlijk is. Maar dat is nu juist niet zo, want d eislam wil per slot van rekening alle “ongelovigen” onderwerpen.

Op deze plek wil ik het Israëlische volk de onbeperkte solidariteit van al diegenen uitdrukken, die van het totalitair-agressieve karakter van de islam op de hoogte zijn en de permanente bedreiging goed kunnen duiden. Israël bevindt zich in de frontlinie van de internationale Jihad en vecht in naam van de vrijheid, van de democratie en van de mensenrechten tegen een ideologie uit de 7^e eeuw van de Arabische Bedoeïenensamenleving. Het is de strijd, die ons in Europa vermoedelijk nog te wachten staat.

Bron:

http://www.pi-news.net/2011/11/die-unendliche-geduld-israels-mit-dem-islam/#more-220720

Auteur: Michael Stürzenberger

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron (www.ejbron.wordpress.com)