De sound van de Jihad (+ video)

Veel islamitische daders worden via muziek geradicaliseerd. Voor het eerst in Duitsland werden militante strijdliederen beoordeeld als bedreigend voor de jeugd.

Op de iPod van de islamist Arid Uka draaide een islamistisch strijdlied, toen hij op 2 maart 2011 naar het vliegveld van Frankfurt reed. “Moedjahied ren! Moedjahied vecht! Kijk hoe de kafir (“ongelovige”) sterft en brandt. Allah heeft beloofd, de zege zal komen.” Arid luisterde altijd naar deze A-Capella-liederen, zogenaamde strijd-Anashid die oproepen tot de Jihad, op het internet. Hij hield vooral van die van Abu Malik (alias Deso Dogg). Deze middag bracht hij zichzelf ook in de stemming met de militante Anashid. “Ze maakten me echt razend”, zei hij later voor de rechtbank. Toen, om 14.55 uur stapte Arid de Amerikaanse militaire bus in en schoot twee Amerikaanse soldaten dood.

De aanslag geldt als de eerste islamistische terreurdaad op Duits grondgebied. Arid Uka werd in februari 2012 tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld. Tien dagen geleden zette de Duitse “Controle-instantie voor jeugdbedreigende media” drie Jihad-Anashid van Deso Dogg alias Abu Malik op de lijst: “Mu´mina” en “Waarvoor we staan” gelden nu officieel als bedreigend voor de jeugd, “Moedjahied loop” werd zelfs als ernstig bedreigend beoordeeld.

Dat is nog nooit eerder voorgekomen in Duitsland. In de liedjes van Abu Malik zouden de Jihad en de martelaarsdood tot het zogenaamd belangrijkste bestanddeel van de islam worden verheven. Dat zou gevaarlijk zijn, aldus iemand van de Berlijnse binnenlandse veiligheidsdienst op “Welt Online”.

Ex-rapper als deuropener

De in Berlijn geboren ex-rapper Deso Dogg, die eigenlijk Denis Mamadou Cusper heet, produceerde tot 2010 met succes gangsta-rap.

Vanwege drugsdelicten belandde hij in de gevangenis. Toen bekeerde hij zich tot de militante islam en noemde zich voortaan Abu Malik. Abu Talha de Duitsers, zoals hij zichzelf sinds kort noemt, prijst in zijn rap Osama bin Laden aan als “de meest prachtige martelaar aller tijden”, vereert de Taliban en roept heel openlijk op tot de Jihad. Hij geldt als een van de leidende spelers van de Jihadistisch-salafistische scene in Duitsland. De “Süddeutsche Zeitung” noemt hem een van de meest radicale Duitstalige haatpredikers. Tegen hem is een onderzoek ingesteld wegens volksophitsing.

Voor jonge bekeerlingen is de Duits-Ghanese ex-rapper een deuropener; zijn strijd-Anashid-video´s worden vooral door jonge moslims op YouTube en Jihad-websites zoals Milatu-Ibrahim en Salafimedia aangeklikt. Tatoeages, getuigenissen van een voormalig leven, versieren zijn lichaam. Hij draagt geen baard, geen traditioneel gewaad. In een YouTube-video uit 2010 zie je hem met Pierre Vogel, de meest invloedrijke Duitse islamistenprediker, over muziek discussiëren. Vogel maakt hem duidelijk, dat hij als gelovig moslim alleen maar Anashid mag zingen. Vrouwen en seks zouden ook taboe zijn, evenals het gebruik van muziekinstrumenten. Dat zou allemaal “haram”, smerig, zijn. Jihad-Anashid zou de jeugd aanspreken. En daarom zou het per slot van rekening gaan: jongeren ervan overtuigen zich te bekeren tot de islam en te radicaliseren. Met zulke rapsongs wordt wereldwijd geprobeerd om jongeren te winnen voor het idee van de Jihad.

Subcultuur Jihadisme

Tot in het grensgebied van Afghanistan en Pakistan zou de invloed van Abu Malik´s Jihad-liederen reiken, weet de New York Times. “De stem van de broeder heeft hier veel harten bereikt”, vertelt een man genaamd Abu Bilal aan de krant.

Deskundigen zijn het er over eens: Jihadisme is een deel van een Europese subcultuur geworden. Of het verbieden van militante internetsites en strijdliederen zin heeft, is maar zeer de vraag. De drie jeugdbedreigende strijdliederen van Abu Malik zijn nog zonder problemen te vinden op internet.

Bron:

http://www.20min.ch/ausland/news/story/Der-Sound-des-Dschihad-19146631

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron (www.ejbron.wordpress.com)