De dubbele maatstaf die de media voor moslims aanleggen

(Door: Robert Spencer)

De mainstream media (de toonaangevende media of MSM) beweren dat zij multicultureel zijn, dat zij alle culturen in dezelfde mate respecteren, maar in werkelijkheid stellen zij zulke lage eisen aan de moslims en de islamitische wereld dat de meest doorgewinterde sjouwer van de blanke man in het oude Brits Indische rijk rood van woede zou zijn aangelopen als hij hiervan had geweten.

Een voorbeeld: Hebt u ooit gehoord van een dominee uit Londen die verkondigde dat, als een pasgeboren baby geen Anglicaan is,  “de duivel zijn wijsvinger in de anus van de pasgeborene steekt, die op deze manier een latente homoseksueel wordt?” Natuurlijk heeft geen dominee ooit zoiets gezegd; het was in feite de in Londen wonende sjiietische geestelijke Yasser Habib die op zijn Fadak TV satelliet kanaal zei dat bij de geboorte, “als de pasgeborene niet één van onze sjiieten is, de duivel zijn wijsvinger in de anus van de pasgeborene steekt, die op deze manier een latente homoseksueel wordt”. Als een christelijke geestelijke werkelijk zoiets gezegd had, zou er  ogenblikkelijk verontwaardigd en internationaal protest zijn; maar de wereld zal aan de beweringen van Yasser Habib weinig aandacht besteden noch die lang onthouden. Een moslimgeestelijke die haatdragende dingen zegt over diegenen die niet bij zijn kudde horen? ….. Slaap rustig verder.

Er zal weinig aandacht aan worden besteed vanwege al de multiculturele verklaringen, de toonaangevende media hebben eenvoudig niet dezelfde verwachtingen van moslims die zij hebben van niet-moslims. Nog een voorbeeld: De met de Hamas verbonden ‘Council on American-islamic Relations’ CAIR (een organisatie die advies geeft over Amerikaans islamitische betrekkingen), die bijna als vanzelf een vrije doortocht van de media geniet naar een neutrale mensenrechtenorganisatie toen deze in feite nog maar nauwelijks in Amerika was gevestigd als de waterdrager van Hamas en de Moslimbroederschap, houdt op 23 juni een bijeenkomst in Zuid-Californië. De bijeenkomst, die aangekondigd is als een “zomernacht voor mensenrechten”, zal speciale aandacht besteden aan Dean Obeidallah, een zelfverklaarde komiek, die zich minder bezig houdt met ‘grappig zijn’ dan met het verlenen van steun aan groepen die opkomen voor de islam en valse verhalen rondstrooien over slachtoffers van ‘islamofobie’.

De bijeenkomst van de met de Hamas verbonden organisatie CAIR belooft rond te strooien dat aan moslims in de VS burgerrechten worden ontzegd. Moslimgroepen in New Jersey brachten die bewering deze maand in de praktijk, toen zij een aanklacht indienden tegen de politie van New York vanwege het feit dat zij moslims in beide staten in het oog hielden – een activiteit die de burgermeester van New York City, Michael Bloomberg , bepaald geen speler op de rechtervleugel, dapper heeft verdedigd, en die de bestuurders van New Jersey hebben onderzocht en volkomen legaal achtten.

Niet alleen beweren organisaties als CAIR dat aan moslims rechten worden onthouden; zij brengen ook als beschuldiging in dat moslims buitensporig het slachtoffer zijn van haatmisdaden. Hun beweringen komen hier opnieuw niet overeen met de feiten. In werkelijkheid zijn haatmisdaden tegen moslims zeldzaam. FBI statistieken laten zien dat aanvallen op Joden 70% van de haatmisdaden vormen, terwijl slechts 9% van de haatmisdaden tegen moslims gericht is. En dus, om de aandacht af te leiden van Jihad activiteiten en om te proberen moslims weg te zetten als slachtoffers, dus om ervoor te zorgen dat niet-moslims zich zo schamen dat zij niet gaan onderzoeken of zelfs maar achterdochtig worden met betrekking tot nog meer Jihad activiteiten, hebben CAIR en andere moslims zelfs ‘haatmisdaden’ verzonnen. CAIR en andere soortgelijke organisaties hebben haatmisdaden tegen moslims nodig, omdat zij die kunnen gebruiken om politiek te scoren en als een wapen om mensen te intimideren, zodat die geen melding maken van de dreiging van de Jihad.

Maar, terwijl de ’Summer Night for Civil Rights’ (zomernacht voor mensenrechten) van CAIR ongetwijfeld veel aandacht zal besteden aan klachten over de hersenspinsels van de ‘islamofobie’ en aan de miskenning van de mensenrechten voor moslims, zullen ze bijna zeker niets zeggen over dominee Yousef Nadarkhani, die een executie in het vooruitzicht heeft in de islamitische republiek Iran vanwege de misdaad dat hij zich heeft bekeerd van de islam tot het christendom. Moslimvertegenwoordigers zoals Harris Zafar, Mustafa Akyol, Salam al-Marayati, M. Cherif Bassiouni en Ali Eteraz beweren met nadruk dat de islam geloofsafval niet bestraft met de dood – en toch zei Mohammed, de profeet van de islam: “Als iemand zijn islamitische religie heeft ingeruild voor een andere religie, dood hem”. (Bukhari 9. 84. 57). En alle opleidingen waar de islamitische wetgeving wordt bestudeerd, leren dat de dood de juiste straf is voor afvalligen. Nadarkhani en andere afvalligen in de hele islamitische wereld lijden onder deze veroordeling tot de doodstraf, ook als deze gladde moslimvertegenwoordigers in het Westen de goedgelovige en stroopsmerende niet-moslim media proberen gerust te stellen met de bewering dat alleen ‘islamofoben’ veronderstellen dat de islam opdracht geeft afvalligheid met de dood te bestraffen.

Zulke woordvoerders worden in de media nooit uitgedaagd. Aan hen worden nooit vervelende vragen gesteld. De schijnheiligheid van de aan de Hamas gelieerde CAIR is nooit naar buiten gebracht. Het lijkt erop dat de toonaangevende media gewoonweg onuitgesproken lagere eisen aan moslimgroeperingen stellen en de eisen van consistentie en accuraatheid waaraan alle anderen zich moeten houden, niet op hen toepassen. Het is rijkelijk ironisch in het licht van hun multiculturele protesten, maar het is moeilijk om aan de conclusie voorbij te gaan dat de toonaangevende media, door de islam en de moslims bescherming te geven, zo paternalistisch en neerbuigend zijn als welke oud koloniale bezetter dan ook ooit was.

Om voor de rechten van afvalligen van de islam op te komen bieden Pamela Geller en ik, tezamen met Nonie Darwish van ‘Former Muslims United’(verenigde voormalige moslims) en prominente ex-moslims, Ibn Warraq en Wafa Sultan inbegrepen, een ‘Summer Night for Human Rights” aan ter ere van Pastor Youcef Nadarkhani, net ten zuiden van het gebouw waarin CAIR op dezelfde avond de rol van slachtoffer speelt. (Als u de avond wilt bijwonen kunt u zich opgeven – het kost niets – door te schrijven naar pamelageller@gmail.com. Als de media al verslag zullen uitbrengen van de gebeurtenis, dan zullen die de punten die bedacht en verspreid zijn door CAIR en diens bondgenoten napraten en onze bijeenkomst voorstellen als ‘islamofobisch’, ‘vijandig’, en ‘onverdraagzaam’.

Youcef Nadarkhani, die wegkwijnt in een gevangeniscel in Teheran, zou er anders over denken. En dat zouden alle andere afvalligen van de islam, die over de hele wereld in vrees leven, ook doen. De dubbele maatstaf die de media voor moslims en de islam hanteren, moet beëindigd worden. Er hangen teveel levens van af.

Bron:

http://pjmedia.com/blog/the-medias-double-standard-for-muslims/

Auteur: Robert Spencer

Vertaald uit het Engels door:

Wachteres & Henk V.

(voor www.ejbron.wordpress.com)