Baron Bodissey: Vrijheid van meningsuiting na Breivik

Baron Bodissey alias Ned May (midden)

Minder dan twee weken na nu zal de eerste jaarlijkse herdenking van het bloedbad in Noorwegen door de massamoordenaar Anders Behring Breivik op 77 burgers, onder wie vele teenagers, plaatsvinden. Voor het doel van de discussie van vandaag zou ik de volledig onbegrijpelijke ontzetting over datgene wat Breivik op die dag deed, opzij willen schuiven. De omvang van de misdaad en het leed van de overlevenden en van de families van de slachtoffers werd uitvoerig in de media en commentaren behandeld. Ik stel voor om het gebeuren zelf een moment buiten beschouwing te laten, in een black box te leggen, met het opschrift “Het bloedbad van Utøya”, het deksel dicht te doen en aan de kant te leggen – terwijl wij de golven van gebeurtenissen na het bloedbad onderzoeken, zoals zij over de overtuigde tegenstanders van de islamisering in de hele westerse wereld sloegen.

Al diegenen, die iedere dag strijden om zich te verzetten tegen het oprukken van de sharia in Europa, voelden de gevolgen van het bloedbad onmiddellijk, binnen twaalf uur nadat het laatste schot van Utøya was weggestorven, toen de vingers beschuldigend in hun richting wezen.

“Gates of Vienna”, het blog dat mijn vrouw en ik exploiteren, was de afgelopen zomer het epicentrum van de controverse, vanwege de nauwe arbeidsrelatie met Fjordman, het pseudoniem van de Noorse schrijver Peder Jensen.

In de weken na de moorden werden Fjordman en onze site “Breiviks mentoren” genoemd, omdat wij in het “manifest” zo vaak genoemd en geciteerd werden. De attributen, die onze kant opgegooid werden, waren altijd extreem, vaak gemeen en soms bedreigend. En dat duurt tot op de dag van vandaag. Men hoeft geen samenzweringstheorie achter de agressieve uitbuiting van anders Behring Breivik te zetten om de gecoördineerde, op critici van de islam gerichte, aanvallen te omschrijven. Het wapen was geladen, ontgrendeld en klaar om te schieten zodra zich een mogelijkheid voordeed – al lang voordat Anders Behring Breivik op deze avond naar de binnenstad van Oslo reed. De campagne ter vernietiging van de “islamofoben” werd al lang van tevoren voorbereid en wachtte gewoon op een psychopaat zoals Breivik om naar buiten te komen en de trekker over te halen.

Ik beleefde een gevoel van déjà vu tijdens deze spookachtige paar weken na het bloedbad van Noorwegen, maar er waren meerdere maanden voor nodig om te begrijpen wat het veroorzaakt had. Gewoon zomaar neerhurken en onder vijandelijke beschieting liggen, omdat men zich uitspreekt tegen de islamisering van Europa – wanneer was dat daarvoor gebeurd? Het antwoord is natuurlijk, dat het gevoel van herinnering werd veroorzaakt door precies datgene wat vijf jaar geleden in deze zaal in het Europese Parlement was gebeurd. De deelnemers aan de conferentie van 2007 hadden geen idee, dat zij op het punt stonden de slachtoffers te worden van een zorgvuldig gecoördineerde serie, lang voor de manifestatie voorbereide, linkse aanvallen. De meesten, die de conferentie dat jaar bezochten, zullen zich de gevolgen herinneren, toen een serie beledigingen, georkestreerd door de destijds populaire blogger Charles Johnson, voor velen aanleiding was om beschermend dekking te zoeken.

We werden onderworpen aan dezelfde manier van met modder gooien,die nu ook op ons is gericht – en we waren “neonazi´s”, “fascisten”, “haters”, “racisten”, “xenofoben”, enz. enz. U kent allen de litanie. Meneer Johnson werd door enkele linkse groeperingen hier in Europa, inclusief de beruchte “antifascistische” troep Expo in Zweden, voorzien van materiaal – een mix van desinformatie en verdraaiingen. Het maakt niet uit of hij alles geloofde wat hij publiceerde, hij scheen er niet in geïnteresseerd te zijn om ook maar iets daarvan op feiten te controleren, als het er maar toe diende om de Europeanen te beschadigen, die van hun landen houden en hun culturen voor de vernietiging willen behoeden.

De aanvallen na Breivik hadden exact hetzelfde patroon, ook al waren ze uiteraard veel erger. Die gelijkenis is geen toeval: de globale alliantie van de linksen en de islamitische organisaties heeft een arsenaal voorbereid dat klaar is om tegen ons gebruikt te worden als zich een gelegenheid voordoet. Het is hun doel om iedere kritiek op de islam en de sharia tegen te gaan. Zij proberen diegenen, die zulke meningen vertegenwoordigen, te beschadigen en in diskrediet te brengen. Hun acties zijn ervoor bedoeld om anderen, die gelijksoortige opvattingen zouden  uitdrukken, door de presentatie van prominente islamcritici af te schrikken, die gearresteerd of op straat of thuis opgepakt of ontslagen werden of die dag en nacht door de linkse media worden opgejaagd.

Niets daarvan is toeval. Het draaiboek daarvoor werd al lange tijd geleden geschreven en dient ertoe de agenda van de OIC te implementeren. Het maakt deel uit van het beroemde 10-jarenplan van de secretaris-generaal van de OIC, Ekmeleddin Ihsanoglus, om iedere significante kritiek op de islam in het Westen tot zwijgen te brengen. We zijn nu halverwege deze 10 jaar en professor Ihsanoglus is meer dan halverwege bij zijn doel. Islamcritici worden tot zwijgen gebracht. In de VS, Canada, Australië en Europa wordt de vrijheid van meningsuiting vernietigd, met als handlangers democratische regeringen, die zogenaamd gebonden zijn aan de burgerrechten en de universele mensenrechten.

Ons ellendige huis wordt van binnenuit vernietigd, door onze handen, om de toepasselijke omschrijving te gebruiken, die in het verklaringsdocument van de Moslimbroederschap in 1991 staat. Om het duidelijk uit te drukken: we worden ertoe aangezet om ons tegen elkaar te keren en om onze collega´s, in de vergeefse hoop om te ontkomen aan de etiketten “racist” of “fascist”, zwart te maken. Deze soort van broederoorlog trad na de aanvallen van Charles Johnson, in het kader van de conferentie van 2007, op en hij trad zelfs in grotere mate op na Breivik.

Om het aanzien of de carrière te bewaren, werden islamcritici onder druk gezet om andere islamcritici uit te stoten op wie het etiket “fascist” werd geplakt. Prominente schrijver beschouwden het als noodzakelijk om “zich van Breivik te distantiëren”- ook als de moorddadige psychopaat überhaupt niets met hen of met datgene waarvoor ze stonden te maken had.

Dat is de bedoeling van de vijand om ons te bedwingen – ons van elkaar te scheiden. Daardoor, door ons ertoe te brengen om tegenover elkaar te gaan staan in plaats van tegenover de onderdrukkende ideologie, die van plan is ons te vernietigen. Daardoor, dat de vijand ons bang maakt en ons diegenen, die onze beste vrienden en bondgenoten zouden moeten zijn, doet mijden.

Dit puibliek vormt blijkbaar een uitzondering op datgene wat ik zojuist omschreef. Een ieder, die bereid is om hier naartoe te komen, in het hart van Eurabië om naar de toespraken van Mark Steyn, Lars Hedegaard en Elisabeth Sabaditsch-Wolff te luisteren, is immuun voor de giftige attributen die naar hem toegegooid kunnen worden.

Dit publiek heeft zowel gepraat als gehandeld. Maar het is belangrijk om je bewust te blijven van de meedogenloze druk die we zullen voelen als we ermee doorgaan ons tegen hen te verzetten. Er zullen andere aanleidingen komen om deze soort aanvallen tegen ons te richten en de komende golf zal vermoedelijk nog veel groter en onbarmhartiger zijn dan de laatste. Wat voor ons ligt, is waarschijnlijk nog veel erger dan de kwaadheid, die het afgelopen jaar tegen ons was gericht. We moeten alle pogingen om ons uit elkaar te halen en ons tegen elkaar op te zetten, weerstaan.

We moeten goed onthouden wie onze vrienden en bondgenoten zijn. We moeten elkaar ondersteunen in de strijd voor de vrijheid van meningsuiting en ons verzetten tegen de tirannie van de sharia.

Zoals Jezus zei en waaraan Abraham Lincoln ons later herinnerde: “en als een huis gespleten is, dan kan zo´n huis niet bestaan”.

Ik zal niemand afwijzen of me van iemand distantiëren die dezelfde doelen deelt en dezelfde principes aanhangt. Wij allen staan voor de individuele vrijheid en dezelfde eerbiedwaardige waarden van de westelijke beschaving.

Welke noodzaak bestaat er om een van deze waarden af te wijzen?

Bron:

http://europenews.dk/de/node/56494

Vertaling: Beate

Bron oorspronkelijk artikel:

http://gatesofvienna.blogspot.dk/2012/07/oic-sponsored-fratricide.html

Auteur: Baron Bodissey alias Ned May

Uit het Duits vertaald door:

E.J. Bron

(www.ejbron.wordpress.com)