Ramadan – de maand van de consumptie, van het geschrans en van de terreur tegen “ongelovigen”

(Door: Michael Mannheimer)

Op dit moment is het ramadan – de westerse christofobe media verkondigen hem enthousiast. Ze weten weer eens niet wat ze doen. Of toch?

Ramadan – de maand van de consumptie en van het geschrans

Vasten is de vrijwillige, volledige of gedeeltelijke onthouding van spijzen, dranken en genotsmiddelen. Onder strikt vasten verstaat men het volledige afzien van spijzen en dranken gedurende een bepaalde periode, normaal gesproken één of meerdere dagen. In de religieuze context dient het vasten o.a. voor het reinigen van de ziel, de boetedoening in het christendom, het afweren van het kwade, het streven naar concentratie, inzicht of verlossing.

In de islam dient de vastenmaand theoretisch voor hetzelfde doel. Theoretisch. Want in werkelijkheid is de “vastenmaand” ramadan de maand van het islamitische geschrans en consumptiezucht.

In geen enkele andere maand wordt er zo overvloedig gegeten, in geen enkele andere maand kopen de moslims wereldwijd zoveel consumptieartikelen als in de maand ramadan. De zon is nog maar nauwelijks aan de horizon ten onder gegaan of de “inkooporgiën” en “culinaire schranspartijen” beginnen.

De ramadan bezorgt de islamitische oemma daarom niet – om het wetenschappelijk nuchter uit te drukken – een te verwachten afname van het lichaamsgewicht van de vastenden. Integendeel. Slimme mensen berekenden, dat het totale lichaamsgewicht van de ongeveer 1,3 miljard moslims na het grote vreten tijdens de ramadan met meerdere miljoenen tonnen toenam – in plaats van dat het afnam. Deze nogal macabere, maar zeer aanschouwelijke berekening laat zien, dat ramadan in werkelijkheid niet hetzelfde doel heeft als een vastentijd in andere religies. Wat verbergt zich dus achter de islamitische ramadan?

Ramadan – de maand van de militaire disciplinering van de moslims

De eis naar discipline, die men anders alleen van het leger kent, is de hoeksteen van de islam en is niet alleen beperkt tot het vasten in de ramadan. Iedere moslim is een soldaat, van wie wordt verlangd in een God (Allah) te geloven en in een ware profeet. De moslims vormen het leger van Allah (Gund Allah).

Het is indrukwekkend, dat moslims in de hele wereld dit altijd gelijke ritueel minutieus en nauwkeurig tijdens het vasten opvolgen: Men mag niet eten, drinken, roken of aan welke seksuele activiteit dan ook doen. ´s Avonds revancheert men zich, door alles veel meer te doen dan in iedere andere maand van het jaar.

Ramadan voldoet daarmee aan geen enkele definitie van datgene wat men onder “vasten” verstaat en is daarmee geen vastenmaand, maar veel meer een maan van anticyclisch (vr)eten.

Het meest interessante is hier waarschijnlijk het eigenlijke doel van de ramadan: Deze vervolgt hetzelfde doel als de koran en de Hadith: namelijk de opvoeding van de moslims tot mensen, die zich totaal hebben onderworpen aan de wil van Allah en Mohammed. (Denk maar aan: Islam betekent etymologisch “onderwerping”). Naast de dagelijkse disciplinering door rituele reiniging, vijfmaal dagelijks gebed, halal eten en duizenden andere geboden, waaraan de moslim zich moet onderwerpen, is ramadan quasi de koningsdiscipline van het militair-religieuze drillen van de islamitische oemma: een islamitische grote manoeuvre tot verzetsloze disciplinering en het op koers brengen van de islamitische oemma.

De sociale druk tijdens de ramadan is enorm. Wie overdag eet, drukt zichzelf als “ongelovige” uit en moet rekening houden met serieuze, vaak zelfs dodelijke gevolgen. De eis naar discipline, die men anders alleen van het leger kent, is de hoeksteen van de islam en is niet alleen beperkt tot het vasten in de ramadan. Iedere moslim is een soldaat, van wie wordt verlangd in een God (Allah) te geloven, in een boek en in een “ware” profeet.

Moslims vormen het leger van Allah. Het begint met de onderwerping. Dit houdt de volledige onderwerping in aan de bevelen van Allah en zijn boodschapper, en het vereist dat men zich iedere gereed houdt om voor de Jihad tegen “ongelovigen”. En de koran verlangt, dat de moslims bereid moeten zijn om alles op te offeren wat hen behoort in naam van Allah; hun bezit, hun familie en tenslotte hun eigen leven.

Ramadan – de terreurmaand van de islam

In geen enkele periode wordt het leven van niet-moslims meer bedreigd dan direct voor, tijdens of direct na de ramadan. Voor “ongelovigen” is ramadan de gevaarlijkste, ja dodelijkste tijd. Want Allah roept zijn gelovigen aan het einde van de ramadan expliciet op tot het doden van alle “ongelovigen”. Zo staat het in de koran. In het zogenaamde “Zwaardvers” (Surat at-Taubah) wordt de gelovige moslims verteld wat Allah van hen verwacht als de ramadan beëindigd is:

Koran, soera 9, vers 5

“Wanneer de heilige maanden voorbij zijn, doodt dan de afgodendienaren waar je hen ook vindt en grijpt hen en belegert hen en loert op hen uit elke hinderlaag. Maar als zij berouw hebben en het gebed houden en de Zakaat betalen, laat hun weg dan vrij. Voorzeker, God is Vergevensgezind, Genadevol.”

De islamitische geleerden kennen dit vers. Maar slechts delen van de gelovige moslims hebben  ooit iets van hem van gehoord – en wanneer men ze op dit vers wijst, worden ze meestal boos en beweren ze dat zo´n vers niet in de koran zou staan. De westerse geleerden, historici, islamwetenschappers, publicisten en schrijvers zouden dit vers eigenlijk moeten kennen. Maar ze zijn of (zoals bijvoorbeeld veel islamwetenschappers) tot de islam bekeerd en hebben daarom geen belangstelling om de gelovigen van het vers in kennis te stellen, of ze verzwijgen het omwille van de lieve “vrede”.

Foto Links: Noviana Malewa, de enige overlevende van het ramadan-bloedbad op Sulawesi (29-10-2005). Haar misdaad: Ze is christin. Foto rechts: Een van de drie tijdens de ramadan vermoorde meisjes van Poso. Hoofden van “ongelovigen” als geschenk voor Allah (29-10-2005). Haar misdaad: Ze was christin.  

Ramadan – de maand van de afgodenverering

In de islamitische vastentijd past de moslim zijn levensritme aan dat van Allah aan: Overdag, als de Maanafgod (Allah) slaapt, vast men solidair met hem, om dat een slapende niet eet en wanneer de Maanafgod wakker is en verschijnt aan de avondlijke hemel, dan bejubelt men hem en eet met hem.

En daarom is het symbool van Allah, de grootste uit de Ka´aba, overal de “halvemaan”, de maansikkel op moskeeën, op vlaggen.

Mohammeds vader droeg al de naam van dienaar van Allah: Abdullah (abd = de dienaar [Arabisch] van Allah), toen er zich nog 360 afgodenbeelden in de Ka´aba bevonden. Mohammed gooide 359 idolen naar buiten en hield alleen de hoogste, de grootste, de Allah (foto boven, gesneden uit kornalijn), daarom ook Allahu Akbar, de grootste (van de anderen). In het begin wees men Mohammed en zijn openbaringen af. Hij gold als nestvervuiler. Zijn clan verzorgde namelijk de pelgrimstochten naar de Ka´aba en verdiende hier goed aan. Mohammeds moeder werd nog volgens de polytheïstische rite begraven, waarmee de “profeet” later de draak stak…

Bron:

http://michael-mannheimer.info/2012/07/23/ramadan-der-monat-des-konsums-der-vollerei-und-des-terrors-gegen-unglaubige/#more-13482

Auteur: Michael Mannheimer

Vertaald en bewerkt door:

E.J. Bron

(www.ejbron.wordpress.com)