Het gebrek aan Westerse afschuw voor Hamas

(Door: Timon Dias)

Tijdens de ‘Operation Pillar of Defense’ werd het mij duidelijk dat de meeste Westerse universitaire studenten en opiniemakers Hamas niet verachten of verafschuwen op de manier waarop deze dit feitelijk verdient. Persoonlijk begrijp ik dit niet en ik weet dat de meeste Israëli’s dit ook niet begrijpen. Hamas vertegenwoordigt al datgene waar van postmoderne geesten mag worden verwacht dat ze zich er met kracht tegen verzetten. Het is een organisatie van misdadigers die het leven verafschuwen en daarom een dodencultus en genocide verkondigen, die de vrijheid haten,die theocratisch en tiranniek zijn. En ze verkondigen dit  niet alleen. Door hun vurige indoctrinatie laten ze hun ondergeschikten in Gaza in de praktijk brengen wat Hamas verkondigt.

Deze feiten staan ​​onomstotelijk vast en zelfs de liberalen aan de universiteit, waar ik dagelijks mee spreek, bevestigen die met tegenzin. Toch lijken ze er emotioneel niet onder te lijden of de behoefte te voelen om Hamas hard te veroordelen. Hoewel dit op zich een bizar fenomeen is, nog vreemder wordt het om bij diezelfde mensen de tamelijk sterke behoefte te zien om het Israëlische beleid en Israël zelf wel te veroordelen.

Waar komt deze verknipte gemoedstoestand in diepste wezen op neer? Ik kwam erachter dat die eigenlijk te maken heeft met wat men zou kunnen noemen de ‘erfzonde’ die op de staat Israël rust. Voor veel postmoderne denkers is de staat Israël en de manier waarop die is gecreëerd op zich al onwettig. Zij zien Israël als de laatste smet op ons betreurenswaardig Westers imperialisme. Let wel, dat zij niet hetzelfde voelen ten opzichte van, laten we zeggen, Jordanië, dat geregeerd wordt door het Hasjemitische koningshuis, dat ongeveer net zo kunstmatig is en door het Westen opgelegd als Israël.

Voor de meeste studenten kan het verhaal over de stichting van Israël als volgt worden samengevat: “Nazi’s begonnen met de Holocaust, dus vluchtten de Joden naar een land dat eigendom was en bewoond werd door vreedzame Arabieren. De Joden schopten toen de Arabieren eruit,creëerden hun eigen staat, en lieten sindsdien de Palestijnen ongemoeid wegrotten in vluchtelingenkampen en openluchtgevangenissen. Dus betalen de Arabieren nu de prijs voor de Holocaust, die veroorzaakt werd door blanke Europeanen. Wat onrechtvaardig”.

De mate van de vastgestelde onwettigheid fluctueert – van geheel onwettig tot gedeeltelijk onwettig – meestal als gevolg van iemands toewijding aan de linkse of islamitische doctrine. Maar het is deze vastgestelde onwettigheid van Israël als staat die aan de basis ligt van het Westerse gebrek aan afschuw voor Hamas.

Want als je Israël om te beginnen als onwettig ziet, omdat het wordt gezien als een illegale bezetting, dan moet elke actie die tegen Israël wordt ondernomen enige onderliggende legitimiteit hebben. Het idee dat (de aanhangers van) Hamas, ondanks hun afschuwelijke methoden en leerstellingen, een soort van vrijheidsstrijders zijn die  terug willen winnen wat hen ooit rechtmatig toekwam, is nogal opvallend in Europa.

Het is deze manier van denken die het voor een heleboel postmoderne geesten onmogelijk maakt om van ganser harte Hamas te veroordelen op een manier waarop die verdient te worden veroordeeld. Onlangs was ik met een vriend van mij in gesprek over de gevaren waarvoor Israël zou komen te staan ​​in de nasleep van de Arabische revoluties. Ik denk dat hij de manier waarop dit feit wordt gezien door de meesten van mijn collega’s en opiniemakers, perfect samenvatte: ‘Nou ja, dat is het risico van het vak …’.

Ik denk dat men veilig kan stellen dat deze manier van denken zo wijdverspreid is, omdat de Europese academische kringen die het Midden-Oosten bestuderen worden gedomineerd door een politiek correcte en eerlijk gezegd, linkse, ideologie. De intellectuelen, van wie het de enige taak het is om nauwkeurig verslag te doen van de werkelijkheid, zijn nu eigenlijk de verdedigers van een ideologie.

Vorig jaar bijvoorbeeld heb ik even een cursus over politiek en de islam gevolgd. We moesten heel veel artikelen lezen, waaronder één door Anders Stringberg en Mats Wärn (Journal of Palestine Studies, 2005), die het volgende over de auteurs Bernard Lewis, Fouad Ajami en  Barry Rubin, die voor Jerusalem Post schrijft, beweerden:

“Hun beeld van de islamitische Arabier als irrationeel, onverantwoordelijk en strijdlustig, fanatiek religieus, maar ten prooi aan verdorven hartstochten, verschilt slechts gradueel, niet in werkelijkheid, van de antropologische verhandelingen die ooit spraken van de ‘kinderlijke’ of ‘primitieve’ neger om de koloniale overheersing van Afrika, onder het mom van een ‘grande mission civilisatrice’ (nl. de Westerse beschaving opleggen), te legitimeren”.

O, en tussen twee haakjes, hetzelfde artikel stelde dat zowel Hamas als Hezbollah noch racistisch, noch genocidaal zijn.

Op een dag verklaarde onze professor zelfs mondeling dat Hamas en Hezbollah niet zouden kunnen worden beschouwd als grotendeels vergelijkbare groeperingen, omdat er grote verschillen tussen hen bestaan, maar dat Mahmoud Ahmadinejad en George W. Bush grotendeels vergelijkbaar zijn, omdat beiden van hen theocraten zijn die een religieuze staat wensen. Ik nam niet de moeite om het kleine detail te vermelden dat deze laatste niet opriep tot genocide en dat hij geen homo’s van kranen laat hangen.

Deze opvattingen zetten ongeveer de toon.

Persoonlijk denk ik dat het niet uitmaakt hoeveel lijken van politieke rivalen van Hamas door de straten achter motorfietsen zullen worden gesleept, hoeveel politieke rivalen van Hamas van hoge gebouwen zullen worden gegooid met hun handen op de rug gebonden of hoe vaak Hamas zal beweren dat ze er trots zijn op zijn dat hun vrouwen en kinderen ‘de weg vrijmaken naar de overwinning met behulp van hun lichaamsdelen’. Zolang de Europese tijdgeest dicteert dat de staat Israël (deels) onrechtmatig is, zullen mijn postmoderne collega’s niet in staat zijn om Hamas te veroordelen en eigenlijk menen ze dat ook nog uit de grond van hun hart.

Timon Dias is een Nederlandse Master student in de klinische psychologie en een keer per week columnist voor het grootste Nederlandse onafhankelijke liberaal conservatieve blog: De Dagelijkse Standaard.

Bron:

http://blogs.jpost.com/content/lack-western-disgust-hamas

Auteur: Timon Dias

Vertaald uit het Engels door:

Wachteres & Henk V.

(voor www.ejbron.wordpress.com)