Het einde van de islam – Over de Hadj

(Door: vanhetgoor)

De Stille Kracht

‘Oerip, buiten, luisterde even. En zij wilde, glimlachende, zich leggen te slapen, droomende van de mooie sarongs, die de Kandjeng haar morgen zoû geven, toen zij even schrikte en over het erf zag loopen, en verdwijnen in den nacht, een hadji met witten tulband…’

Louis Couperus (1863-1923) beschreef Ons Indië in ‘De Stille Kracht’ en dat is een boek uit 1900. Als geen ander weet hij de tijdgeest te beschrijven van een wereld die nu voor altijd verdwenen is. Warm en mysterieus, maar toch ook weer vertrouwd. De koloniale tijd, tempo doeloe. Het verhaal in ‘De Stille Kracht’ speelt zich af op Java. Er komt herhaaldelijk een stereotiep langs, nooit neemt hij deel aan enige activiteit. Hij is aanwezig en boezemt angst in. Soms is een schim al genoeg, of slechts het vermoeden van zijn aanwezigheid. Er wordt niet uitbundig beschreven waaròm deze witte hadji de mensen bang maakt. Opmerkelijk, het wordt dus verondersteld algemene kennis te zijn. De lezer moet het aanvoelen. Toen moet het voor de hand liggend zijn geweest. Referenties zijn er niet meer. Aan niemand kan het nog gevraagd worden. Toch kunnen we heel ver komen door logisch na te denken. We gaan in gedachten terug naar Insulinde.

Nederlands-Indië is de erfenis van de V.O.C., een handelsonderneming die sinds 1602 operationeel was en bijna twee eeuwen heeft bestaan. De V.O.C. was de éérste naamloze vennootschap met verhandelbare aandelen ter wereld. Zij dreef handel en transporteerde kostbare goederen van hot naar her. Per definitie waren de handelaren van de Vereenigde Oost-Indische Compagnie protestantse Christenen. Zowel Holland als ook Zeeland was voornamelijk protestant. De Zeeuwen en de Hollanders waren wars van luxe en opsmuk, daarentegen hielden ze wèl van winst. Java was van oorsprong Hindoeïstisch en Boeddhistisch. Toch bleek later Java, vele jaren ná het faillissement van de V.O.C. in maart 1795, bij de Indonesische onafhankelijkheid in 1949 hoofdzakelijk Mohammedaans te zijn geworden. Een bijzondere prestatie van die Calvinistische handelaren en kolonialistische overheersers. Het was hen gelukt om de dominees buiten de deur te houden. En dat was niet zonder reden, want de handel moest veilig gesteld worden, alles voor de winst! Ethiek zou makkelijk kunnen botsen met de handel. Sterker nog, dat was wel zeker! En het waken over het zielenheil van de inlanders was geen taak voor deze Zeeuwse en Hollandse handelaren. Wèl had de V.O.C. op het hoogtepunt van haar macht 25.000 militairen tegelijkertijd in dienst. Deze mannen waren onder andere nodig voor de bewaking van de forten waarin de handelsgoederen lagen opgeslagen. Daarnaast waren zij nodig om de schepen met hun uiterst kostbare lading te beschermen tegen zeerovers, want die waren toen ook al een probleem. Tevens werd dit leger vaak gebruikt om de macht van de plaatselijke vorst te ondersteunen òf zo-nodig te breken. Uiteraard zolang dit de Compagnie van pas kwam. De verschillende piepkleine prinsdommen, heerlijkheden en koninkrijkjes op de talrijke Indische eilanden waren bijzonder rijk geworden. Op Java gebeurde dit vanwege de rijst-cultuur en de grote verkrijgbaarheid van kruiden en specerijen. Het grote geld kwam van de V.O.C. die deze specerijen internationaal verhandelde. De persoonlijke rijkdom van plaatselijke machthebber kwam voort uit twéé verschillende systemen van onderdrukking. De bevolking kon òf onderhorig zijn, gelijk aan slaven. Of het waren zogenaamd vrije mensen die voor de huur van de grond moest jaarlijks een gedeelte van de oogst moesten afstaan. Kortom de V.O.C. werd gebruikt als een goedkoop huurlingen leger om de traditionele feodale macht te continueren. Daarom liet de dominees voornamelijk thuis, ethiek zou namelijk de handelsbelangen schaden. Dit huurlingen leger had geen moraal, het was de voorloper van Blackwater. Het is heel goed mogelijk dat wij tegenwoordig verkeerd aankijken tegen de V.O.C., het is naar mijn mening geen bezettende macht geweest op Java; omdat alle bestaande plaatselijk en regionale machtsstructuren zoveel mogelijk in stand werden gehouden.

Het is een opmerkelijk fenomeen dat niet veel mensen op de juiste waarde kunnen schatten. Tussen ca. 1600 en 1949 transformeerde die lappendeken van al die verschillende Indische eilanden tot één groot land. Daarnaast speelde zich iets anders af dat al eerder begon is en nooit werd beëindigd. De eilanden maakten een omgekeerde ontwikkeling mee van voornamelijk Boeddhisme of Hindoeïsme naar hoofdzakelijk Mohammedanisme. Ik ben nog steeds van mening dat dit niet per ongeluk is gebeurd. Er is over na gedacht. Een Boeddhist kan nauwelijks gedwongen worden om slavenarbeid te verrichten. Hij is alleen bezig met zijn karma. Daarnaast zijn Javanen kleine tengere mannetjes die niet echt geschikt zijn voor het zware werk op de plantage. De Mohammedaan is een volgeling van Mohammed (Vrede zij met Hem) en hij heeft (daarom) een armzalig leven. Aan hem wordt voorgehouden dat er ná de dood nòg een straf volgt voor alle fouten in dit leven. De Mohammedaan kan bang gemaakt worden met de dood! Dat wordt dan ook veelvuldig gedaan, daarom kan hij makkelijk worden aangezet tot het doen van nare vervelende of zelfs mensonterende klusjes. Alleen als de Boeddhist anderen benadeelt, hindert of respectloos benadert dan vergaat zijn kans om in dit leven de hoogste staat van bewustwording te bereiken. Feitelijk is het een bewijs dat hij deze staat van bewustzijn nog niet heeft bereikt, omdat hij zich niet kan indenken hoe de ander zijn gedrag ervaart. De Mohammedaan moet gewoon alles doen wat hem opgedragen wordt anders mag hij branden in de islamitische hel. Wat de ander voelt of ervaart is voor de Mohammedaan geen punt. Wat moraliteit en empathie betreft zijn de islam en het Boeddhisme uitersten en niet vergelijkbaar.

Na meer dan duizend jaren van het hoogstaande Boeddhisme vervielen de Indische eilanden binnen amper vierhonderd jaar exploitatie en kolonialisme tot het uitzichtloze Mohammedanisme. Of het invoeren van het slavendom ’t gevolg was van de islam, of dat de schaamteloze onderdrukking en de uitbuiting het gevolg zijn van de leer van Mohammed, dat is hier niet duidelijk. Er zijn wel hele duidelijke verbanden tussen die twee. Het is oorzaak èn gevolg, of omgekeerd! Overal ter wereld zijn er steeds weer verbanden zichtbaar tussen de islam en de slavernij. Waar de ene komt volgt de ander, of waar de ander is volgt die ene. Ook in de wereld van vandaag is dat nog steeds het geval.

Met Pleuni Touw en Willem Nijholt

We keren terug bij ‘De Stille Kracht’ waar de mensen bang zijn voor de witte hadji. Er gebeuren mysterieuze dingen maar die zijn niet terug te leiden op het Mohammedanisme, wèl op het verval van de Europese moraal. Er zijn  buitenechtelijke escapades in een broeierige sfeer. Het zijn de onzichtbare Javaanse goden die nu vast afrekenen men de blanda’s. Het verschijnen van een witte hadji maakt de inlanders bang. Het zorgt voor onrust. Vergeet niet, een witte hadji is een voorbode van naderend onheil!

Voor de mensen die het niet weten, er zijn twéé soorten hadji’s. De ene heeft een hoog aanzien omdat hij als een van de weinigen de verplichte reis naar Mekka heeft volbracht. Omdat hij de zware, gevaarlijke en moeilijke reis heeft volbracht wordt zijn aanspreektitel voortaan hadji! De andere soort hadji heeft de reis naar Mekka nog niet volbracht, hij is er naar toe op weg! Letterlijk! Om dit feit kenbaar te maken draagt hij de voorgeschreven witte kleding. Hij gaat te voet zover hij lopen kan en bij de haven moet hij een plaats als passagier op een schip vinden. De reis duurt weken tot zelfs maanden, al naar gelang waar men zich bevindt. Het is vrijwel onmogelijk om voldoende proviand mee te nemen, en de kosten voor de passage per schip zijn al hoog genoeg. Daarom wordt de witte hadji overal ondersteund, hij krijgt een slaapplaats waar hij wil en hij krijgt te eten. Ook als dat soms moeilijk is, met hem wordt zelfs de meest karige maaltijd gedeeld. Op Java bijvoorbeeld waren destijds twee belangrijke internationale havens, de ene was Surabaya en de andere was bij Fort Batavia. Dit was de haven exclusief voor de schepen van de V.O.C. en die schepen gingen nooit langs Mekka. Ten eerste vanwege het gevaar van zeerovers, ten tweede omdat het destijds nog geen doorgaande vaarroute was. Het Suezkanaal ging pas open in 1869. Daar komt nog bij dat Fort Batavia op het slechte gedeelte van het eiland lag, men noemde Batavia ook wel ‘de Begraafplaats van de Europeanen’, vanwege de aanwezigheid van stinkende moerassen en waarschijnlijk de vele tropische ziektes zoals o.a. malaria. Surabaya was tot wel duizend kilometer lopen. De Javaanse bevolking zat natuurlijk niet te wachten op een betweter die met schijnheilige vrome praatjes weer eens uit de ruif kwam eten. Desondanks kon de witte hadji vanwege de traditionele Javaanse gastvrijheid niet de deur worden gewezen. Hij at dus mee! Dan was er ook nog de mogelijkheid dat deze reiziger besmettelijke ziekten van andere plaatsen zou overbrengen. De witte hadji bracht dus alleen maar ongeluk. Goed beschouwd is de witte hadji een soort ziekten verspreidende bedelaar die op weg naar Mekka bij mensen aanklopt voor gratis voedsel en onderdak. Hij is een klaploper, een plaag en een hypocriete praatjesmaker. Daar zit niemand om verlegen! En hij verwachtte nog respect ook want de gemiddelde hadji stroomde over van eigenwaan en misplaatste gevoelens van superioriteit. Omdat hij zogenaamd de opdracht van de profeet om Mekka te bezoeken uitvoerde. Een bruine rat had een hoger aanzien dan een witte hadji, omdat een rat minder eten op kon dan een hadji en de rat gevangen kon worden in een kooitje en kan worden geslacht. Dan eindigde hij als babi pangang. Dat was tenminste nog nuttig.

De Vijf Zuilen van de islam

De islam kent officieel vijf zuilen van het geloof. Vijf essentiële aspecten die onmisbaar zijn. Allereerst is er de Shahada, dat is de geloofsbelijdenis die elke Mohammedaan moet uitspreken. Pas vanaf dàt moment wordt hij echt beschouwd als moslim. Echter, dit is discutabel omdat er verschillende stromingen zijn met verschillende standpunten. Hoe dan ook, de Shahada is bewijsbare onzin. Als verklaring heeft het geen enkele waarde omdat het beweerde gewoon onjuist is. Dan is er de Salat, dat zijn de vijf prosternaties die op rituele wijze moeten worden gedaan op vijf vooraf bepaalde tijdstippen. Deze hebben allemaal te maken met de stand van de zon. Bij die ter aarde werpingen moet de onderworpen volgeling van Mohammed twee keer dezelfde de spreuk als van de Shahada uitspreken. Namelijk dat er geen andere Allah is dan Allah en dat Mohammed zijn profeet is. Let hierbij wel op dat dit geen bidden is. Het is niets anders dan het doen van een rituele handeling èn het uitspreken van een onjuiste bezwering. Er is géén plaats voor een gebed. Het best kan dit worden gezien als een vorm van hersenspoeling, het routinematig opdreunen van een paar leugens om het verstand te overschreeuwen. Daarnaast is het zo dat de moslim eenvoudig niet kàn bidden omdat er geen persoonlijke band is tussen hem en die denkbeeldige god. De prosternaties zijn slechts loze rituelen en niets meer dan dat.

Als derde zuil heeft islam een sociaal systeem ter ondersteuning van de armen en reizigers (Hallo, daar zijn we weer!) maar bovenal ter ondersteuning van de beroepsmoslims. Dit wordt Zakat genoemd. Mensen met werk of een inkomen moeten 5% afstaan, mensen die hun geld verdienen met beroving, ontvoering en diefstal moeten zelfs 20% afdragen aan de moskee. Als dat geld in de zak van de imam zit dan zal de imam vervolgens wel bepalen hoe dit geld wordt verdeeld. Het is echter niet geheel duidelijk hoe de verdeelsleutel werkt, want de imam van de plaatselijke moskee en zijn metgezellen rijden tegenwoordig in een Mercedes en wonen in grote huizen terwijl de aller armsten misschien één zak rijst krijgen. Vaker nog krijgen ze helemaal niets. Ooit gehoord dat een moslim naar de sociale dienst ging om de uitkering te laten stoppen vanwege het ontvangen van geld van de Zakat? Welnu, daar is niets over bekend.

De vierde zuil betreft de maand Ramadan. Het is een wijdverbreid misverstand om er van uit te gaan dat dit de islamitische vastenmaand is. Er wordt gedurende de dag niet gegeten, maar ná zonsondergang des te meer. Het is geen vasten, het is het verschuiven van het tijdstip van eten, meer niet.

Het vijfde punt voor moslims is het verrichten van de hadj, soms ook wel gespeld als hajj. De Duitsers schrijven zelf hadsch! Deze vijfde zuil is optioneel, het is ‘verplicht’ voor iedereen die het kan volbrengen. Het is niet verplicht als er niet voldoende geld is of de gezondheid zou gevaar lopen. Officieel zijn er dus vijf zuilen waarop de islam is gebaseerd, feitelijk zijn het er slechts vier en een half.

Wat is de hadj eigenlijk?

Om te begrijpen wat de werkelijkheid van die zogenaamde ‘bedevaart’ naar Mekka eigenlijk is moeten we terug gaan in de tijd. De Ka’aba is opgezet als een pantheon, een verzamelplaats van een grote hoeveelheid aan iconen en relikwieën, bedprentjes en heiligenbeelden. De bedoeling van de Ka’aba was om de 360 goden die er waren opgeslagen elke keer op zijn eigen heilige dag te vereren. Dan was er elke dag weer een nieuwe stroom van bezoekers en dus voldoende omzetten voor de plaatselijke middenstand. Ergens moet toen al het vermoeden zijn geweest dat er in het hele concept van de Ka’aba iets fout zat. Namelijk het gegeven dat men er elke dag terecht kon, en dat men elke dag naar een andere god of heilige kon bidden. Het geniale marketing idee dat achter de Ka’aba zat was ook de grootste zwakte, namelijk de absolute en totale ongeloofwaardigheid. Een soort goddelijke 24/7 supermarkt met alleen maar specialistische winkeltjes.

De Ka’aba is waarschijnlijk ergens in de eerste helft van in van het eerste millennium gebouwd. Exact weet men het niet, niemand heeft de moeite genomen het op te schrijven. Het was een commerciële onderneming, net als de Efteling, Disneyland en Lourdes. Het geniale van de Ka’aba is voortgekomen uit een gebrek. De Efteling heeft de prachtige ontwerpen van Anton Pieck, de sprookjes van Hans Christian Andersen en van de Gebroerders Grimm. Met de bezoekers zit het dus wel goed. Disneyland is de thuisbasis van Mickey Mouse en Donald Duck. Lourdes is de plaats waar Maria zou zijn verschenen is aan drie onnozele kinderen. Er zijn talloze bedevaartplaatsen waar iets gebeurd is en waar mensen uit devotie heen gaan. Provesano omdat Pim Fortuyn daar begraven ligt. Brielle voor de Martelaren van Gorcum of Amsterdam voor de stille omgang, vanwege het uitgekotste ouweltje dat niet wilde branden. In Mekka heeft nóóit een (semi) belangrijk feit plaats gevonden. Geen wonder, geen heiligen en daarom geen trekpleister. Daarom had men in Mekka een zeer grote hoeveelheid afgodsbeelden en diverse relikwieën samengebracht om tegen aan te bidden, een bonte verzameling. Elke dag weer iets anders, het ultieme multi-culti polytheïsme! Uit armoede geboren omdat er in Mekka niet één specifiek noemenswaardig feit gebeurd was. Dáárom nam men àlle heiligen en àlle goden en nodigde men op elke dag van het jaar iedereen uit om te komen bidden èn te offeren natuurlijk. Dat was pas echt belangrijk. De offerkist of de collectezak is tegenwoordig hèt symbool van de Oecumene. Daarin is men gelijk. De schoorsteen moet en zal altijd blijven roken. Daarom was dit pantheon in Mekka dus uit nood geboren.

Toen de Heilige Profeet van Allah (Vrede zij met Hem) de wereldlijke macht over de stad Mekka kreeg zat hij in zijn maag met de Ka’aba. Het pantheon was één grote toeristen-magneet en een bonte vitrine met de meest uiteenlopende goden èn godinnen. Het probleem zat in het belangrijkste aspect van het Mohammedanisme, namelijk dat er slechts één Allah is. Van alle andere goden en godinnen daarom het bestaan werd ontkend. Daarom was de grootste moneymaker van Mekka rechtstreeks in conflict met de islamitische ideologie. Vervolgens heeft Mohammed de Ka’aba uitgemest. Vrijwel alle relikwieën en fetisjhes werden vernietigd of verkocht, er bleven er slechts een paar over. Helemaal zonder gevaar was deze actie niet. Het risico was dat de inkomsten naar aanleiding van tanende bezoek aan de bedevaartplaats aanzienlijk minder zouden worden. De plaatselijke middenstand zou dat merken aan de omzetten. De souvenirverkopers, de handelaren in bidprentjes en de grossiers in heiligen botjes, alles in mineur. De herbergen in problemen èn bovenal minder geld in de offerpot. Kortom, de Ka’aba wàs een topattractie en zou spoedig tot een grote verliespost zijn geworden. Tenzij het een verplichte islamitische bedevaartplaats zou worden. Verplicht voor iedereen die gezond van lijf en leden is èn het kan betalen! Er is geen behoefte aan kreupele lamzakken. Er is nóóit een wonderbaarlijke genezing geweest in Mekka, dus lammen, blinden en doven hebben er niets te zoeken. Het type mens dat op genezing hoopt hoeft niet te komen, invaliden mogen naar Lourdes en niet naar Mekka! De verplichting om op hadj te gaan is dus alléén voor gezonden mensen. Armoedzaaiers worden ook niet verwacht, want zij hebben in Mekka ook niets te verwachten. De Ka’aba was voortaan niet meer voor àlle gelovigen, maar alleen nog voor de onderworpenen! De ‘ware’ gelovigen, de zuivere moslims! De Ka’aba stond niet meer open voor iedereen maar slechts voor een klein deel van alle gelovigen, voor de gezonde en kapitaalkrachtige volgelingen van Mohammed. Alleen als er elk jaar voldoende volgelingen van Mohammed op ‘bedevaart’ komen dan is genoeg aan te verdienen. Een bijkomend voordeel is dat de tent nu elf maanden per jaar op slot kan, iedereen moet dus in één maand zijn rituele behoefte komen doen. Op deze manier is de Ka’aba van een ideologische mislukking veranderd in een kei van een concept. Een van ’s werelds grootste toeristen fuiken. Het kan zich tegenwoordig meten met andere multinationals en grote bezoektrekkers op de aarde. En wat omzet betreft zit de Hadj naar Mekka tussen de jaaromzet van Albert Heijn (alleen de Nederlandse vestigingen) en Disneyland Paris (met alle attracties èn hotelaccommodatie meegeteld). De netto winst die wordt gemaakt met de piepkleine grot van Mohammed en de pilaren van de duivel, samen met de Ka’aba is toch altijd om en nabij de twee tot drie miljard Euro. En dat voor slechts één maan-maand open zijn en elf maan-maanden per jaar gesloten zijn. Het is een gouden handel!

De ‘verplichte’ reis naar Mekka voor de volgelingen van Mohammed heeft slechts een paar ideologische blunders. Van oorsprong was het concept van de Ka’aba een pantheon waarin èlke gelovige kon bidden naar het ‘gesneden beeld’ van zijn keuze. Dit idee is achterhaald en vervangen door slechts één zwarte steen die symbool staat voor Allah, de ‘enige’ en ‘almachtige’ schepper volgens de leer van Mohammed. En exact daar zit hem een punt dat niet goed doordacht is. Die zogenaamde ‘almachtige’ schepper zou volgens de verhalen ‘alomvertegenwoordigd’ moeten zijn. Met een beter woord omnipresent. En door nu één zwarte steen te nemen als materialisatie en om die op één plaats te fixeren gaat men voorbij aan het aspect van de universele tegenwoordigheid. Het wordt daarmee een farçe. Feitelijk is deze fout nèt zo’n blunder als een tafel maken met daarop een grote sortering beelden. De achterliggende gedachte is faliekant fout! Niet slechts een beetje dom, maar een gigantische uitglijder! Met een gelovige moslim over deze fout in het concept praten heeft geen zin, het is verplicht en daarmee uit. Iedereen moet in de richting van ‘Allah’ zijn rituelen uitvoeren en daarmee basta.

De Ka’aba staat in het centrum van de islamitische wereld. Elke dag moet èlke volgeling van Mohammed vijf keer zijn prosternaties uitvoeren. Overal ter wereld in de richting van die ene zwarte steen. Uiteraard niet exact in de richting, omdat er met de bolling van de aarde geen rekening wordt gehouden. Voor de gelovige volgelingen van Mohammed is de aarde nog steeds zo plat als een dubbeltje. De ‘gebedsstralen’ fladderen daarom een beetje over de aardbol zoals een duif vliegt, of een pluisje in de wind. Echter de reden blijft een raadsel! Het is uitermate vaag. En waarom het juist deze zwarte steen moet zijn? En waarom het ongeveer naar Mekka moet is ook een mysterie. In de begintijd van de islam moest men zich richten op de stad Medina, omdat de profeet eerst dáár woonde. Vervolgens is de kibla (islamitische gebedsrichting) een poosje in de richting van Jeruzalem geweest. Men probeerde de joden er ook bij te betrekken. Toen dezen niet mee wilden bidden was dat ook weer snel afgelopen. De voorlopig laatste keer dat de gebedsrichting werd bepaald is dat dus Mekka geworden. Toen er vanuit de Mohammedaanse gemeenschap een beetje kritiek kwam op het veranderen van de gebedsrichting was het antwoord: “Wij bepalen de gebedsrichting!” En met ‘Wij’ wordt in de koran altijd het duo Mohammed en Allah bedoeld, twee handen op één buik. De volgeling van Mohammed geeft dus met die oriëntatie aan dat zijn soortement van god omnipresent is. Door ‘Allah’ in een steen te stoppen ontkent men ook nog eens de onzichtbaarheid. Echt, de ultieme ontkenning van de ‘omnipresente’ Allah is de prosternaties uitvoeren in die ene bepaalde richting van die steen. De rituelen uitvoeren in een andere richting heeft geen zin. Het is de overtreffende trap van kolder om vervolgens ook nog op bezoek te gaan bij de steen waarin Allah zit opgesloten. Maar als de gelovige moslim in de stad Medina bidt dan heeft dat gebed de waarde als van duizend gebeden in een andere moskee. Het wordt alleen overtroffen door een gebed in Mekka. Want als men bidt bij bij de Ka’aba, de heilige moskee dan is dat gebed beter dan honderdduizend gebeden ergens anders! Het is treurig en het ontluisterend dat men zelf niet begrijpt waar de domme fout zit. Alle theorieën worden met deze rituelen ontkend of zelfs belachelijk gemaakt!

De hadj is het semi-verplichte bezoek dat elke Mohammedaan moet maken, al is het maar eens in zijn leven. Er wordt niets bereikt, er wordt niets geleerd. Het brengt niets op, behalve voor de organisatoren van die hadj! De charter- en busmaatschappijen, de hotels en de campings, de verkopers van water en etenswaren. Denk maar niet dat de bewoner van Mekka bekend staat om zijn gastvrijheid. Toch zit er ook nog een psychologische kant aan het verhaal. Pas als men dat doorziet weet men waarom de Mohammedaan zich beet laat nemen.  Het is een vorm van massa-psychose die voelbaar en zichtbaar wordt als heel veel mensen tegelijkertijd samen iets doen. Men voelt zich sterker, men voelt zich verbonden. Dit is ook de kracht van een leger, doordat men sámen marcheert en als groep opereert dan worden de persoonlijke verlangens onderdanig gemaakt aan die van de groep. Dit is ook dezelfde kracht als van hangjongeren. Als groep keert men zich makkelijk tegen een ander of gaat men in tegen de moraal. De massa is de rechtvaardiging. Daardoor heeft die groep meer macht dan alle afzonderlijke individuen opgeteld. Pas als iemand dit zelf heeft ervaren dan weet hij welk een machtig gevoel dit geeft. Als iemand nooit een lid van een groep in beweging is geweest dan is het moeilijk uit te leggen. Deze massapsychose die optreedt als gevolg van de het deel uitmaken van deze groep heeft een verslavende werking. De Mekka-ganger is hierin niet veel anders dan de voetbalhooligan en de gang-banger.

Het handjes schudden met Mickey Mouse in Disneyland Paris is voor veel kinderen een belevenis. Het is alsof een sprookje tot leven komt. De toegangsprijs voor het hele gezin mag wel een paar honderd Euro zijn, samen met de reis èn het hotel maakt dat het eerder in de richting van de zes à negenhonderd Euro zit. Lourdes idem dito, naar verluid wordt de Lourdes-reis betaald door de ziektekostenverzekering. Maar alléén bij een bewezen genezing! In Lourdes geen handje schudden maar een flesje gezegend geneeskrachtig bronwater. Mekka is duurder dan Plopsaland of de Efteling, en er is nog minder te zien ook! In de tijd van ‘De Stille Kracht’ kon men in Medina nog naar het graf van de profeet. Maar dat is heel stilletjes aan verwijderd.  Analoog aan het lege graf van Jezus. Het enige dat Mekka biedt is de massapsychose en daar betalen tegenwoordig zes tot zeven miljoen mensen per jaar elk méér dan duizend Euro aan. Al dat geld gaat op aan het goedkope chartervervoer en de verblijfskosten. Hotels die gebouwd zijn voor de hadj staan elf maanden pers jaar leeg. Maakt niet uit want de investering is er reeds lang en breed uit.

Kniebuigingen maken in de richting van Mekka. Ter aarde werping in de richting van Mekka en zelfs een reis moeten maken náár de Ka’aba in Mekka om dan daar aangekomen zeven keer tegen de klok in te moeten lopen; is een beetje vreemd. Goed beschouwd zijn alle rituelen gebaseerd op twee vaststaande islamitische feiten, de aarde is plat èn Allah woont in Mekka.

Meer dan een eeuw geleden, in ‘De Stille Kracht’ was de bedevaart naar Mekka ook al een onbegrijpelijk fenomeen. Het normale verstand laat hier de mensen in de steek. Er zijn geen andere verklaringen voor dan dat de Mohammedaan valt voor de massapsychose. De hersens afsluit tegen alles wat van buiten komt, op slot door een cirkelredenering. Geestelijke zelfmoord als gevolg van uitzichtloos lijden. Wat ook na al die jaren nog steeds een opmerkelijk feit is gebleven; de Nederlanders komen naar Java. Dat eiland was vóór de komst van de Hollanders een Hindoeïstisch en/of Boeddhistisch eiland. Na bijna tweehonderd jaar handelsbetrekkingen en na bijna anderhalve eeuw van  kolonialisme is men slaafs tot op het bot. De wrede feodale heerser met de zweep is niet meer nodig. De Gordel van Smaragd is vrijwel in zijn geheel Mohammedaans geworden. Wat was de reden? Wat was de drijfveer? En wie heeft het geïnitieerd? Was het kolonialisme het gevolg van het verlies aan zelfstandigheid, of was het verlies aan autonomie het gevolg van de overheersing? Oorzaak of gevolg! Konden de plaatselijke feodale heersers de macht behouden omdat men de bevolking naar de islam toe dreef? Misschien was er sprake van iets anders. Omdat er toch geen hoop meer was op ontsnapping koos de Javaan voor een totale afwijzing van alle beschaving. Als alle hoop verloren is dan is er altijd nog de sprookjeswereld van de islam. In plaats van meegaan in de opgaande lijn van de vooruitgang en de beschaving koos men voor het pas op de plaats maken. De Javaan koos ervoor om elke intelligentie in de kiem te smoren. Men besloot om niet langer mee te doen. De enige manier om er achter te komen of de oorzaak van het geestelijke verval de islam is, of omgekeerd, dat bestaat in het analyseren van soortgelijke situaties in het heden. Gaat de buurt naar de kloten en komt dan de islam of komen de Mohammedanen en gaat dàn de buurt naar de verdommenis? Kijk naar de geschiedenis, kijk naar het heden. Voor iedereen die goed oplet is het duidelijk.

Tot slot hier de vier laatste alinea’s uit ‘De Stille Kracht’:

En vreemd was het in dit land van diep geheimzinnig sluimerend mysterie, in dit volk van Java, dat zich als altijd verborg in het geheim van zijn ondoordringbare ziel – wel onderdrukt maar toch zichtbaar, te zien rijzen eene extaze, te zien oogstaren een dronkene dweping, te zien zich openbaren een deel van die ondoordringbare ziel in hare vergoddelijking van wie het graf des Profeten had gezien, te hooren zacht gonzen een godsdienstverrukking, te hooren optrillen, plotseling onverwacht, een niet te onderdrukken kreet van glorie, die weêr dadelijk verzonk, versmolt in het gegons, als angstig om zichzelven, omdat het heilige tijdstip nog niet daar was…

En Van Oudijck en Eva, op den weg, achter het station, langzaam voortrijdend om de drukke menigte, die gonzende altijd de hadji’s omringde, hun dragende eerbiedig hun reisgoed, hun vleierig aanbiedend hunne karretjes, zagen plotseling elkander aan, en ofschoon zij het geen van beiden wilden zeggen met woorden, zeiden zij elkaâr met een blik van begrijpen, dat zij Hèt, Dàt, voelden – beiden – beiden tegelijkertijd nu, daar te midden van het dwepen dier menigte…

Zij voelden het beiden, het onuitzegbare: dat wat schuilt in den grond, wat sist onder de vulkanen, wat aandonst met de verre winden meê, wat aanruischt met den regen, wat aandavert met den zwaar rollenden donder, wat aanzweeft van wijd uit den horizon over de eindelooze zee, dat wat blikt uit het zwarte geheimoog van den zielgeslotenen inboorling, wat neêrkruipt in zijn hart en neêrhurkt in zijn nederige hormat, dat wat knaagt als een gift en een vijandschap aan lichaam, ziel, leven van den Europeaan, wat stil bestrijdt den overwinnaar en hem sloopt en laat kwijnen en versterven, heel langzaam aan sloopt, jaren laat kwijnen, en hem ten laatste doet versterven, zoo nog niet dadelijk tragisch dood gaan: zij voelden het beiden, het Onuitzegbare…

En in het voelen ervan, tegelijk met den weemoed van hun afscheid, dat zoo dadelijk dreigde, zagen zij niet, te midden der golvende, deinende, gonzende menigte, die als eerbiediglijk voortstuwde de gele en purperen voornaamheden der uit Mekka terugkeerende hadji’s – zagen zij niet dien éenen grooten witten, rijzen boven de menigte uit en kijken met zijn grijnslach naar den man, die hoe hij ook zijn leven geademd had in Java, zwakker was geweest dan Dàt…

Het boek van Louis Couperus ‘De Stille Kracht’ is kosteloos te downloaden op: http://www.dbnl.org/tekst/saveas.phpfilename=coup002stil01_01.epub&dir=coup002stil01_01/ebook&type=epub

Door:

vanhetgoor

(voor www.ejbron.wordpress.com)