Europolitiek is de kunst der verwikkelingen

Screenshot_38

(Door: trias politica)

In een artikel dat gisteren op Reuters verscheen heeft Litouwen naar verluidt een voorstel gelanceerd dat tegemoet komt aan de door Nederland en Duitsland geopperde bezwaren tegen de huidige opzet van het resolutiefonds dat onderdeel is van de beoogde bankenunie.

Die bezwaren waren – kort gezegd – vooral, dat Nederlandse en Duitse banken niet zouden moeten opdraaien voor de verliezen van Franse, Spaanse of andere buitenlandse banken. Zeg maar: elk euroland redt haar eigen banken. Dit stuitte natuurlijk op fel verzet van vooral de Fransen, die graag willen dat ook de Nederlandse en Duitse belastingbetaler meebetaalt aan hun failliete bankensector. Vanzelfsprekend leidde dit intern tot de zoveelste Brusselse patstelling.

Maar daar hebben de Litouwers wat op gevonden! Hun voorstel houdt in, dat de kosten van het sluiten van een bank aanvankelijk door het land waarin die bank gevestigd is zelf gedragen worden, maar dat de gezamenlijke verplichtingen van de landen van de eurozone geleidelijk aan, dat wil zeggen na tien jaar, volledig gedeeld zullen worden. Reuters:

Lees verder>>>

Over E.J. Bron

www.ejbron.wordpress.com
Dit bericht werd geplaatst in Algemeen. Bookmark de permalink .

2 reacties op Europolitiek is de kunst der verwikkelingen

  1. Joost Visser zegt:

    10 Jaar extra, extra bezuinigingen van een tig miljard per jaar is wel toevertrouwd aan Rutte. Uiteindelijk krijgen we het allemaal weer terug, met rente! Toch?

    Hoeveel de Europese banken nodig hebben om enigszins, en slechts enigzins, een buffertje aan te leggen fluctueert tussen de 200 miljard en 1,2 triljard. Daarnaast is er een derivatenbalans van 20 triljard (Deutsche Bank schijnt in Europa hierin de grootste te zijn). Wellicht meer of wellicht minder, maar in ieder geval is het zeker dat het bedrag niet op een rekenmachientje past zonder de factor ´e´ te gebruiken.

    Dit moet opgebracht worden door de inwoners van Finland, Duitsland, Oostenrijk en Nederland, die gemiddeld 12 euro per uur bruto verdienen. Immers de kapitalisten hebben hun geld al lang weggesluisd, internationale bedrijven betalen weinig belasting en de betere middenstand is langszaam aan het verdwijnen.

    Na aftrek van de belastingen, sociale lasten en de vaste lasten houden de gezinnen met veel pijn en moeite een eurootje of twee per uur over om van te eten. Beschikbaar om de banken te ´helpen´ de bonussen uit te keren, een 25 eurocentje per uur. Per werkdag 2 euro, per maand 42, per jaar een 500 euro. Hoeveel werkende gezinnen in deze landen? Een 50 miljoen? Totaal per jaar beschikbaar 25 miljard.

    Dus in het minst slechte scenario (200 miljard, zonder derivatenramp, geen renteberekening) is het 8 jaar niet op vakantie, biertje of wijntje laten staan etc. In het slechtere scenario (1,2 triljard, zonder derivatenramp, geen renteberekening) kunnen tot uw achterachterkleinkinderen niet op vakantie, biertje of wijntje laten staan etc.

    In het allerslechtste secenario (1,2 triljard, met derivatenramp, nog steeds geen renteberekening) duurt het zo lang dat de zon is geexplodeerd en in een uitgedoofde ster veranderd. Dan maakt het allemaal niets meer uit.

    Bovenstaande cijfertjes zijn natuurlijk uit de lucht gegrepen in die zin dat niemand deze in absolute zin weet. De tendens is niet uit de lucht gegrepen. Het is een onoverkomelijk probleem.

    Gelukkig kan Rutte niet rekenen en een foutje van 50 miljard heeft ie in het verleden reeds gemaakt, dus het komt allemaal goed. Zijn naam is al ingevuld bij het kruisje, nu nog even een krabbel zetten.

    Like

Plaats een reactie