Struisvogelpolitiek

(Door: Ben Heavem)

INLEIDING (Henk V.): In dit artikel uit de online versie van de ‘Telegraph’ werd verslag gedaan van een zelfmoordaanslag die door een jihadistische ‘Brit’ (van Pakistaanse komaf) gepleegd werd op een gevangenis in Aleppo (Noord-Syrië)..
Over het algemeen wordt door de politiek-correcte elites en in de mainstream media de gewelddadige betrokkenheid van uit Groot-Brittannië afkomstige radicaalislamitische moslims in de meest algemene termen behandeld, waarbij de veralgemenisering van wat de Jihadisten in de oorlogsgebieden uitvoeren zo ver gaat dat er steeds de indruk wordt gewekt dat het om gebeurtenissen gaat die allemaal op zichzelf staan. De bedoeling is duidelijk: het grote publiek mag vooral niet tot het besef komen dat de islam zeer ontwrichtende trekken vertoont, wat ook logisch is wanneer men van hogerhand één ding vooral wil benadrukken: de islam is van goede wil en bovenal vredelievend van aard.
Dit ontkenningsgedrag van de elites in Groot Brittannië wordt consequent volgehouden en het neemt zelfs eerder toe dan af, om de vele moslims die in het Verenigd Koninkrijk wonen vooral niet te ‘kwetsen’.
Langzamerhand begint het echter tot de Britse bevolking door te dringen waar de politiek-correcte houding in de praktijk toe leidt en er is een sterke beweging gaande in electoraal opzicht: massa’s mensen keren zich af van de partijen die het politieke gezicht van het Verenigd Koninkrijk decennia lang bepaalden en zij wenden zich vooral tot de zeer anti-EU gezinde partij, de UKIP. De bevolking begint genoeg te krijgen van wegkijkende overheden die men niet meer competent acht en die de neiging hebben hun kop in het zand te steken.
Vandaar de titel van een beschouwing van een Nederlandse Brit die onder de naam Ben Heavem schrijft.
(Henk V.)

Struisvogelgedrag dankt zijn naam aan de vermeende analogie met het vluchtgedrag van een struisvogel, die volgens het fabeltje de kop in het zand steekt om de vijand niet te zien en in de veronderstelling verkeert dat de vijand dan de struisvogel ook niet kan zien. De term wordt gebruikt waar men vaak bewust de consequenties van een bepaald beleid (of gedrag) niet wil inzien en simpelweg doorgaat op de ingeslagen weg.

Dit is wat de – toen nog – toekomstige burgemeester van Londen, Boris Johnson, schreef in het blad ‘The Spectator’, nadat op 7 juli 2005  vier Britse moslims zichzelf en 53 anderen hadden opgeblazen in de ondergrondse treinen in Londen:

“De islamisten hebben de afgelopen week op een afgrijselijke manier en op een manier die niemand kan weerleggen, laten zien waar het in hun geloof bovenal om draait. Ze hebben afstand genomen van alle overwegingen die gangbaar zijn in de wereld en het zal een enorme inspanning aan moed en vaardigheid kosten om de duizenden Britse moslims, die zich in een soortgelijke toestand van vervreemding bevinden, te laten inzien dat hun geloof verenigbaar moet zijn met Britse waarden en met loyaliteit aan Groot-Brittannië. Dat betekent dat men afstand moet nemen van (de onbespreekbaarheid van) het grootste taboe (de aard van de islam) en moet accepteren dat het probleem de islam is. Het probleem IS de islam.”

Boris Johnson wil graag bekend staan als iemand die zegt waar het op staat en wat is het jammer dat hij, nadat hij een paar jaar als gekozen burgemeester van Londen in functie is  geweest, zijn toon heeft veranderd. Jaren waarin hij heeft geluisterd naar zijn kiezers, veelal moslims. Jaren, waarin hij de tijd heeft gehad om zich te realiseren dat voor een eventuele herverkiezing het niet gezond is om door de pers als racist te worden beschouwd.

De toon verandert. De islam is nu vrede en jihad betekent nu: “Er naar streven om een goede moslim te zijn”. We moeten de moslims niet het gevoel geven dat ze niet welkom zijn. Zelfs nadat in 2013 Lee Rigby in een straat in Londen werd aangereden door twee van deze radicale islamieten en zijn hoofd er bijna werd afgehakt met een mes,  heeft die handeling niks met de ‘religie van de vrede’ te maken.

Misschien heeft hij wat bijgeleerd in zijn tijd als burgemeester? Misschien zijn hem wat nuances uitgelegd, die hij eerder niet begreep? Of misschien heeft hij uit eigen belang besloten zijn kop in het zand te steken?! Hij staat niet alleen in dit gedrag! De ‘Groten der Aarde’; Obama, Kerry en ja, vooruit, laten we voor dit artikel Cameron erbij halen, kunnen er ook wat van. Ze hebben, na het fiasco dat Irak heet, de kans gehad om te laten zien dat ze de situatie wel door hebben.

In de Arabische wereld draait alles om religie; de Soennieten en de Sjiieten hebben een hekel aan de Ahmadiyya moslims en die worden dan ook regelmatig door beide stromingen afgemaakt. Het is nu ook wel duidelijk dat de Soennieten en de Sjiieten elkaar helemaal niet mogen! In Irak werd het Westen bespeeld door fanaten die, met gezwam over democratie en chemische wapens, met veel succes datzelfde Westen voor hun karretje spanden. In Syrië is een gigantisch bloedbad aan de gang; het is overduidelijk dat dit eveneens gebaseerd is op een enorme haat tussen “Sunni en Shiah”. Maar onze wereldleiders willen daar alleen maar democratiezoekers zien, die tegen een tiran vechten! Amerika en Engeland geven maar wat graag wapens aan de soennieten.

Wij hebben beelden kunnen zien van een vrouw die gewurgd werd, omdat haar man voor ‘de andere kant’ vocht. “Allah is de grootste!” wordt er dan geschreeuwd, terwijl het arme mens langzaam dood gaat…

Wij hebben beelden gezien van twee priesters die geknield zitten en dan met een mes onthoofd worden. Opnieuw veel “Allah is de grootste!” geschreeuw, terwijl ook deze arme kerels op een gruwelijke manier om het leven worden gebracht. Maar onze leiders zien democratie aan het werk.

Vlak over de grens in Libanon escaleert het geweld eveneens. Soennieten en Sjiieten bestrijden elkaar daar nu openlijk. Grenzen worden getrokken in buurten, op basis van religie. Mensen die jaren bij elkaar gewoond hebben, maken elkaar nu af. Onze leiders zien ‘de religie van de vrede’ aan het werk.

In Pakistan worden mensen opgeblazen, omdat ze in een bioscoop zaten waar posters een gedeelte van een vrouwenbeen laten zien.

Onze leiders zien ….. ik weet het niet. WAT zie je eigenlijk als je je kop in het zand steekt?

Onze leiders denken dat WIJ niet hard genoeg proberen om tot een goede SAMEN-leving te komen. Als we de moslims hier naartoe halen, dan komt er na een paar jaar vast een fijne veranderde samenleving, geloven zij. Geen kleuren meer, geen landen meer, geen geschiedenis meer en geen geloof meer…

Iemand van Pakistaanse afkomst, die al jaren hier woont en die drie kinderen heeft die hier allemaal zijn opgegroeid, gaat vanwege zijn geloof naar Syrië en blaast zich zelf op in een vrachtwagen, die gevuld is met explosieven. Wat ziet het Westen dan als het de kop in het zand steekt?

Als ik zijn familie – die hier ook woont –  op tv hoor zwijmelen dat hij op humanitaire gronden daarheen ging, samen met een broer van iemand die in de gevangenis zit wegens terrorisme, wat ziet politiek correct dan precies?

Boris, je had gelijk al die jaren geleden; JIJ had moeten accepteren dat het probleem de islam is.

Door:
Auteur: Ben Heavem
(voor www.ejbron.wordpress.com)