Dit is tot nu toe de meest dodelijke uitbraak van Ebola – en het wordt nog erger

(Door: Terrence McCoy – Vertaling: Wans Horst)

Het begint in de ochtend. De slachtoffers worden wakker en voelen zich niet lekker. Zij hebben geen honger. Hun hoofd doet pijn. Droge keel. Koorts. Rillingen. Wat er gebeurt met het lichaam van slachtoffers is niet anders dan bij andere ziekten die het immuunsysteem aanvallen, maar deze is duidelijk agressiever. “Wanneer en waar precies je het virus opdoet, is onduidelijk”, schreef professor Derek Gatherer van de Lancaster University. “Het kan 2 tot 21 dagen duren tussen de infectie en de eerste symptomen. Je bent nu zeker een gevaar voor anderen. Je familie, vrienden en iedereen met wie in aanraking komt, zijn nu in levensgevaar.”

Het gevaar is nog nooit groter geweest in West-Afrika nu de zwaarste uitbraak van Ebola ooit z’n dodelijke weg vervolgt in jungles en steden, landsgrenzen overstekend en tot frustratie van honderden artsen, die vanuit een vliegtuig met een parachute springen om in het gebied de ziekte uit te roeien, maar daarin vooralsnog niet zijn geslaagd. Vanaf donderdag heeft de pandemie met een 90% dodelijkheid aan meer dan 367 mensen het leven gekost en 635 mensen mensen besmet in Liberia, Sierra Leone en Guinea, waar het waarschijnlijk is begonnen.

Het Ebola-virus

De tol is groter dan de 280 doden in 1976, toen het virus voor het eerst werd geïdentificeerd dichtbij de rivier Ebola in wat nu bekend staat als de Democratische Republiek Kongo.

Eerder deze week zei Artsen Zonder Grenzen dat deze situatie nog nooit is voorgekomen. “De epidemie is niet in toom te houden”, zei Bart Janssen, operationeel manager. “We hebben onze limieten bereikt. Ondanks het ingezette personeel en materieel[door Artsen Zonder Grenzen] in de drie betroffen landen, zijn we niet meer in staat om mensen in te zetten in nieuwe infectiehaarden.”

Nu dringt de Wereldgezondheidsorganisatie WHO aan op “drastische maatregelen” om de uitbraak een halt toe te roepen. Ze waarschuwde vrijdag dat landen dicht bij die te maken hebben met de Ebola-epidemie zich moesten opmaken voor de mogelijke aankomst van reizigers die het virus bij zich dragen.

“We willen dat andere landen in West-Afrika — aangrenzende landen, Ivoorkust, Mali, Senegal, Guinea Bissau — voorbereid zijn voor het geval mensen die geïnfecteerd zijn met de ziekte mogelijk gaan reizen.” Dat zei hoofdarts dr. Pierre Formenty van de WHO op een persconferentie in Geneve.

De WHO is “ernstig verontrust [door] de verdergaande verspreiding over de grens in naburige landen evenals over het potentieel van verdere internationale verspreiding”, aldus de regionale arts voor Afrika Luis Sambo tegenover The Guardian. “Dit is niet langer een landgebonden uitbraak, maar een subregionale crisis die een stevige aanpak vereist door regeringen .”

Een gebrek aan informatie en opleiding en een onderschatting van de ernst van de uitbraak hebben allemaal bijgedragen aan wat zich snel ontwikkelt tot een internationale crisis. “Eind april begonnen we een afname in het aantal gevallen te zien en misschien ook een ontspanning bij de teams in de drie landen en deze ontspanning liet ruimte voor een herhaling van gebeurtenissen”, zei Janssen.

Één van de grootste problemen: begrafenissen. Mensen blijven begrafenissen bijwonen, ondanks waarschuwingen en voorzorgsmaatregelen. Een paar dagen of weken later worden bezoekers zelf onwel wakker, zonder eetlust en met koorts.

 

Dan escaleert Ebola, schrijft Gatherer, met opkomende “chronische buikpijn. De koorts neemt in intensiteit toe en de patiënt begint over te geven en krijgt diarree.” Daarna kan de ziekte twee dingen doen. Verslappen of “verder ontwikkelen tot de schrikbeelden van een cytokinestorm”.

Wat is een cytokinestorm? Het is de “opschudding van jouw ernstig beschadigde immuunsysteem dat je in de terminale fase van de Ebola virusziekte brengt, bekend als bloedingenkoorts”, schreef Gatherer in “The Conversation”. Op dit punt zal het immuunsysteem van het slachtoffer ieder orgaan in het lichaam aanvallen en het slachtoffer bloedt langzaam dood, omdat aders overal openspringen. De ogen worden dieprood. Zijn of haar braaksel zal rode vlekken bevatten. En er ontwikkelen zich grote bloedblaren onder je huid”, schreef Gatherer. “Op dit moment ben je besmettelijker dan je ooit zal worden nu de Ebola-deeltjes, klaar om hun volgende slachtoffer te vinden, samen met je bloed je lichaam verlaten.”

Deze kennis over de ziekte is nog niet doorgedrongen tot sommige gemeenschappen, aldus artsen. De regering van Sierra Leone heeft het geprobeerd met een opsomming van feiten die de mensen aanraadt om zich te onthouden van “wild vlees” en stelt dat een combinatie van gember, honing, knoflook, ui en azijn Ebola niet kunnen genezen. “Is het waar dat het drinken van alcohol Ebola voorkomt? Is het waar dat Ebola een vervloeking is?” stond er. “Nee, het is niet waar.”

Wantrouwen in medische professionals in enkele gemeenschappen heeft het moeilijk gemaakt om te voldoen aan gezondheidsvoorschriften. “Staten worden beter, maar de moeilijkheden in communicatie blijven bestaan”,  vertelde WHO-specialist Pierre Formenty tegen Agence France-Presse. “De medische divisie kan in z’n eentje de epidemie niet tegenhouden. Alleen met hulp van de bevolking kunnen we deze epidemie bestrijden en stoppen.”

De WHO heeft begin juli een vergadering van 11 staten aangekondigd om de uitbraak aan te pakken en over “de beste manier om de crisis gezamenlijk te bestrijden en te bespreken.”

Bron:
www.washingtonpost.com
Auteur: Terrence McCoy

Vertaald uit het Engels door:
Wans Horst
(voor www.ejbron.wordpress.com)