Persvrijheid is geen gegeven recht? (deel 1)

(Door: Blazing Cat Fur – Vertaling: “Vederso”)

Het Zweedse establishment is in rep en roer. Ja, alweer. Dat moet het elke dag die eindigt met een “g”. Wat is nu de verontwaardiging in Zweden? Nou, in reactie op de recente fatale messteken door een paar migranten in een IKEA-winkel zijn de “xenofobe” alternatieve websites Fria Tider, Dagens Nyheter en Avpixlat steeds populairder geworden (deze sites zijn ruwweg vergelijkbaar met de Daily Mail – daar kan je van mening over verschillen, ik zou deze vergelijking niet zo gauw maken – vert). In feite zo populair dat de Zweedse persombudsman er kennis van heeft genomen. Omdat de artikelen van deze “xenofobe” websites op sociale media meer worden gedeeld dan artikelen van de ‘respectabele’ pers vraagt links in Zweden ​​om een ​​sterke overheid die stevig optreedt tegen persvrijheid om het beïnvloedbare publiek te stoppen in het krijgen van verkeerde ideeën.

SVT meldt:

De persombudsman Ola Sigvardsson is bezorgd dat de Zweden zich tot sites wenden die meer worden gedreven door politieke motieven dan journalistieke ambities.

Shock en horror! De mensen zijn walgelijk! Oh, maar dat is niet alles. De persombudsman ging verder met te zeggen …

“Persvrijheid is geen gegeven recht. Een gevolg van haatzaaien en propaganda die circuleert op het internet is dat de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid voor iedereen in gevaar komt.

Vrijheid van meningsuiting en pers is iets wat we niet voor lief nemen. Politici geven ons het recht om onszelf te uiten, maar dat vraagt ​​van ons om het te doen op een verantwoorde manier. Als we dat niet op een verantwoorde manier doen, wordt misschien de vrijheid beperkt, zegt Ola Sigvardsson.

Na de dubbele moord in Västerås meldden de media uit welk land de verdachten afkomstig waren. Volgens de regels van de persethiek zouden journalisten voorzichtig moeten omgaan met dergelijke informatie om de integriteit van de individuen te respecteren.

In dit geval was het zo ernstig dat het redelijk was om de vele details te publiceren, bijvoorbeeld dat de twee verdachten vluchtelingen waren die in een asielfaciliteit woonden. Maar de media worden verondersteld voorzichtig om te gaan met de rapportage van de etnische en religieuze achtergrond. Men kan bezorgd zijn dat er een verschuiving [in houding en opinie] zou kunnen zijn en dat dit soort informatie wordt gepubliceerd, zelfs als deze niet relevant is”, zegt Ola Sigvardsson.

Dus, daar heb je het, plebs. De boven u gestelden verlenen u de vrijheid van meningsuiting, maar dat betekent niet dat men deze kan gebruiken om het niet met hen eens te zijn. Als men zo blijft doorgaan, zouden die rechten die wij royaal hebben gegeven gewoon weer weg kunnen worden afgenomen, begrepen?!

Het is belangrijk om te onthouden dat in het postmodernistische “mensenrechten” discours “vrijheid van meningsuiting” een categorie is van meningsuiting. “Free speech” is meningsuiting die is goedgekeurd door de overheid, terwijl “hate speech” iets anders is. De overheid bepaalt wat “vrije meningsuiting” is en wat ‘hate speech’ – dus, “vrijheid van meningsuiting” is door de overheid toegestaan. Vrijwel elke man, elke vrouw en elk kind in Europa is het er van harte mee eens dat ‘hate speech geen vrijheid van meningsuiting of free speech is”. Europeanen leren dit op school en het wordt beschouwd als het gezond verstand – iets waar iedereen het over eens is. Wie het daar niet mee eens is, zal agressief worden gedemoniseerd als hatelijk, racistisch, bekrompen, fascistische nazi’s en vervolgens verwijderd uit de samenleving. Ja, men verliest letterlijk z’n baan in Europa als men zegt dat ‘hate speech’ geen misdaad moet zijn en men zal al z’n vrienden verliezen. Ik overdrijf hier niet. Voor de gemiddelde Europeaan is het zeggen dat je denkt dat ‘hate speech’ geen misdaad zou moeten zijn hetzelfde als dat men zegt dat men baby’s eet en puppies vertrapt.(…)

De pers omvat natuurlijk het internet. Sterker nog, toen het aan de macht was, probeerde links in Australië ook een verplicht nationaal internetfilter op te zetten dat alle “haatsites” en andere “aanstootgevend” materiaal op het internet blokkeert. Dit mislukte jammerlijk als gevolg van technologische incompetentie en het idee werd uiteindelijk verlaten, maar het idee is zeker niet weg en internetfiltering wordt steeds populairder in landen als Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk, waar de elites trachten te voorkomen dat de mensen online toegang zouden hebben tot alles dat zou kunnen leiden tot misdadige gedachten.

De Britse beeldenstormer en zelfverklaarde marxist Brendan O’Neill heeft zeer nauwkeurig en bondig deze linkse poging tot regelgeving voor de pers in zijn vele geweldige artikelen over het onderwerp samengevat. In een artikel in de Telegraph vraagt hij waarom de linksen van vandaag zich zo heftig verzetten tegen de persvrijheid als de linksen van gisteren zoals Karl Marx en George Orwell een vrije pers zeer voorstonden. O’Neill slaat met deze afsluitende paragraaf de spijker op z’n kop:

“In werkelijkheid is het niet dat de pers veranderd is; het is links dat veranderd is. Links heeft vandaag de dag, in tegenstelling tot de radicalen van het verleden, hoe dan ook geen geloof in gewone mensen, in de mensheid zelf, en dus keert het zich voortdurend tot de staat en vraagt om de vermeende verderfelijke problemen in de samenleving, of die problemen die de linksen hoofdpijn bezorgen, op te lossen. De reden dat moderne linksen staatsinmenging in de pers willen, is omdat ze de mensen niet vertrouwen, het gepeupel, de kleine mensen, dat ze kunnen lezen, dingen zien en rationeel hun gedachten hebben over wat goed en slecht is, goed en verkeerd. In de woorden van Brian Cathcart: “Algemeen journalistiek belang” is “natuurlijk niet hetzelfde als wat het publiek interesseert… [omdat] dat allerlei onnodige wreedheid en oneerlijkheid zou legitimeren, de heropleving van een moraal die hondengevechten en openbare executies zou toestaan”. Dat is wat de moderne linksen van de mensen denken – dat ze wreed zijn, oneerlijk, immoreel, gewelddadig en blijkbaar moeten deze neigingen worden getemd door de sector zijn dagelijkse portie van prikkeling en sensatie te ontnemen. Dit is het ware verhaal achter het enthousiasme van modern links voor meer staatsbemoeienis met de wereld van ideeën en nieuws: links heeft ooit geloofd in mensen; nu veracht ze hen”.

Zoals gewoonlijk kon Brendan onmogelijk meer gelijk hebben. Of nu in Zweden, het Verenigd Koninkrijk, Australië, Nieuw-Zeeland of ergens anders; de schijnheilige elite en burgerlijke champagne-socialisten zijn absoluut doodsbang voor de impact die een ongereguleerde pers – en ook een ongereguleerde meningsuiting – op de smerige en ongewassen massa zou kunnen hebben. Men weet immers waar de vrijheid van meningsuiting toe leidt, toch? Yep, dat klopt – Duitsland, waar de meningsuiting niet ingeperkt was en miljoenen mensen stierven als gevolg van deze vrijheid van meningsuiting.

Verwacht veel meer eisen voor persregulering en internetregulering van de “mensenrechten”-lobby in Europa en elders. Een vrije stroom van informatie zoals in het World Wide Web is voor hem niets minder dan een absolute nachtmerrie. Hij staat het gepeupel dat ze verachten niet toe om toegang tot de waarheid te hebben en zijn eigen mening over dingen te vormen; dat kan gewoon niet worden toegestaan.

Bron:
www.blazingcatfur.ca
Auteur: Blazing Cat Fur

Vertaald uit het Engels door:
“Vederso”
(voor www.ejbron.wordpress.com)