Merkel over de aanslagen in Parijs: “Wij geloven in het respect voor de ander en in tolerantie.”

 

(Door: L.S. Gabriel – Vertaling: E.J. Bron)

Vanmorgen nam de Duitse bondskanselier het woord over het wrede bloedbad in Parijs. Ze toonde zich diep geschokt door de gebeurtenissen, men wilde bijna al in menselijkheid geloven. Wie echter heel goed luisterde, begreep ook onmiddellijk wat haar uitspraken in principe betekenden. Schijnbaar als geprogrammeerd maakte ze duidelijk dat Duitsland´s reactie geen reactie zou zijn.

Merkel letterlijk:

“De mensen om wie we treuren, werden voor cafés vermoord, in een restaurant, in een concertzaal of op straat. Ze wilden het leven van vrije mensen leven, in een stad die het leven bejubelt. En ze zijn gestuit op moordenaars, die precies dit leven in vrijheid haten. Deze aanval op de vrijheid geldt niet alleen voor Parijs. Hij is voor ons allemaal bedoeld en treft ons allemaal. En daarom zullen wij ook allemaal een gezamenlijk antwoord geven. […]

En dan geven wij ook als burgers een duidelijk antwoord. Dat luidt: Wij leven van de medemenselijkheid, van de naastenliefde, van de vreugde aan de gemeenschap. Wij geloven in het recht van ieder individu om zijn geluk te zoeken en te leven, in het respect voor de ander en in tolerantie. Wij weten dat ons vrije leven sterker is dan welke terreur dan ook. Laat ons de terroristen het antwoord geven door onze waarden zelfbewust te leven. En door deze waarden voor heel Europa te bekrachtigen. Nu meer dan ooit.”

Dat betekent: Het is vreselijk wat daar gebeurd is, maar wij zullen nog steeds iedereen het land binnenlaten die wil komen om “zijn geluk” te zoeken, want dat is het “recht van ieder individu”. Als dit geluk 72 maagden in de islamitische voorstelling van het paradijs na een bloedbad is, dan is dat vermoedelijk de prijs die wij moeten betalen.

Vrijdagavond al, nog voor de aanslagen in Parijs, toonde zij in het ZDF-programma “Wat nu?” haar absolute arrogantie en resistentie tegen iedere vorm van kritiek. De journalisten Bettina Schausten en Peter Frey wilden weten of zij in de “vluchtelingenkwestie” nog de baas over de situatie zou zijn en herinnerden eraan dat haar steun in de eigen partij vermoedelijk meer dan te wensen overlaat. Merkel deed wat ze altijd doet. Negeren, stoïcijns, tegen iedere kijk op de reële situatie in, gewoon het tegendeel beweren en het met zichzelf eens zijn.

De meerdere malen herhaalde zin “We moeten van illegaliteit legaliteit maken” liep als een rode draad door het hele gesprek heen. Dat lost het “vluchtelingenprobleem” op, want zo worden illegale binnendringers legale immigranten.

Ze wil eerst eens “ordenen en sturen”. Het reduceren van de stroom mensen zou pas daarna komen. En wel als de vluchtoorzaken opgelost zouden zijn, aldus Merkel. Dus, Duitsland lost in een oogwenk de conflicten van de halve wereld op. “Wir schaffen das!”.

Ze is echter ook werkelijk van mening dat de Duitse regering de afgelopen weken “veel bereikt” zou hebben en ze zou op dezelfde voet willen doorgaan. Wat heeft de regering dan bereikt, behalve dat er dagelijks steeds meer en meer economische immigranten en potentiële terroristen op weg gaan naar Duitsland? Haar enige argument voor die ongelooflijke massa was dat het gewoon niet zou gaan om een “lawine”, zoals de Duitse minister van Financiën Wolfgang Schäuble deze noemde, want zij zou de individuele mens zien, van wie ieder een reden zou hebben om te vluchten. Zeker, een bloedbad of ook wel een comfortabel leventje op kosten van de Duitse belastingbetaler zijn natuurlijk ook redenen. Beide hebben echter weinig met het vluchten voor oorlog te maken en zelfs voor diegenen die daadwerkelijk vluchten voor vervolging eindigt een vlucht daar, waar men gewoon niet meer vervolgd wordt en dat is in alle gevallen heel ver voor de Duitse grens.

Aangesproken op Erdoğan en Turkije vaart ze dezelfde koers van absolute ontkenning van de realiteit, namelijk dat Erdoğan haar en dus ook Duitsland voor zich uitjaagt. Zij spreekt van “lastenverdeling en contingenten”, die wij van Turkije, dat twee miljoen “vluchtelingen” zou verzorgen, zouden moeten overnemen. Bovendien moeten er geld, “liberalisering van visa” en nogmaals geld voor scholen voor “vluchtelingen”kinderen komen, stelt zij in het vooruitzicht. Tegelijkertijd beweert ze warrig dat Erdoğan het niet in de hand zou hebben ons dingen op te dringen die we niet zouden willen.

“Wij” willen dat? Wij betalen enorme sommen geld aan een islamitisch land dat ons tegelijkertijd zijn sociale gevallen en de ellende van de wereld geeft en voor de daar gebleven kinderen bouwen wij koran-scholen (andere staatsscholen worden door Erdoğan al jarenlang gesloten en vervangen).

En dan de absolute bankroet-verklaring: Duitsland zou niet kunnen vastleggen wie het land binnen zou komen. We zouden een vriendelijk gezicht moeten laten zien. En om dit nog eens te bevestigen: “We moeten van illegaliteit legaliteit maken.” Per slot van rekening zouden de “vluchtelingen” een verrijking en nieuwe ervaring zijn mits we ervoor zouden zorgen dat de mensen graag komen en blijven. Dan zou er weldra minder oorlog in de wereld zijn, zei ze met schitterende ogen. Daarbij wordt het niet duidelijk of dat naïviteit of absolute waanzin is die je daar aankijkt.

Hoe rijk ons de “individuele mensen” kunnen maken, bewezen de terreurmoslims in Parijs. Frankrijk is nu rijk aan tranen, pijn en angst.

Op de vraag of ze de vertrouwenskwestie zou stellen en bereid zou zijn om haar ambt ter beschikking te stellen, was haar duidelijke antwoord: “Nee!” Het zou niet om vertrouwen gaan. “Het gaat om mijn manier waarvoor ik vecht.” Deze zou een van de grootste uitdagingen zijn en: “Ik geloof dat ons dat zal lukken.”

Daarbij blijft het dus: de kanselier gaat zondermeer “haar eigen weg” zonder rekening te houden met het land en het volk. Sinds gisteren kleeft er in ieder geval bloed aan de handen van de bondskanselier.

Hier de video van de uitzending:

 

Bron:
www.pi-news.net
Auteur: L.S. Gabriel

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)