WTF! Campingbaas tart zelfbeschikkingsrecht gasten!

(Door: Theresa Geissler)

Bij het ontwaken, op Paaszaterdag 26 maart 2016, besefte ik dat het een lange, inspannende dag zou gaan worden: een demonstratie, hetzij georganiseerd door Pegida zelf, hetzij één waaraan zij, strikt genomen, slechts “medewerking verleent”, betekent reizen, dat is nu eenmaal zo. De ene keer verder dan de andere keer, maar dat de trein gepakt moet worden staat vrijwel vast. Althans voor mij, bij gebrek aan eigen vervoer. Ik had echter nog niet eerder meegemaakt dat Pegida-Nederland haar deelname had toegezegd aan twéé anti-AZC-demonstraties op één dag: om 12.00 uur in Den Haag-Ypenburg en om 16.00 uur in Lunteren, Gelderland. Maar alles heeft een eerste keer en wat dit betrof was die eerste keer nu aangebroken.

Aanvankelijk had deelnemen aan beide te veel van het goede geleken. Tot onze mede-reageerster Helena met het aanbod kwam dat ik, als ik evenals zij en echtgenoot Ton om 12 uur ’s ochtends zou deelnemen aan het evenement Den Haag-Ypenburg, daarna met hen zou kunnen meerijden naar Lunteren. Daar dit automatisch in plaats van vier slechts twéé treinritten zou betekenen – het normale aantal bij één demonstratie, hoe dan ook – wierp dit genereuze aanbod meteen een ander licht op de zaak; vandaar dat ik het aanvaard had.

Dat ik tijdens de treinrit naar Den Haag-Ypenburg tot de conclusie kwam geen ballpoint bij me gestoken te hebben, was op de keper beschouwd geen ramp: ik had me al half voorgenomen een volgend verslag voor E.J. Bron te bewaren tot na de grote komende demonstratie van Pegida-Nederland zelf in het centrum van Den Haag op 10 april aanstaande, ook al omdat ik bij geen van deze twee ‘ondersteunende’ demonstraties iets spectaculairs verwachtte dat de moeite van het vermelden waard zou zijn, louter omdat het zich nog niet eerder had voorgedaan. Evenwel, trouwe lezers, schrijvers, en reageerders van de onvolprezen site van E.J. Bron, juist op zulke momenten leert de ervaring het ónverwachte te verwachten!

Nee, ik wil het hier even niet over de vier speeches hebben, afgestoken door woordvoerder Edwin Wagensveld en nog drie sprekers op de locatie bij het Hofbad te Den Haag-Ypenburg, die pakkend waren als altijd, zeker, maar tevens van het vertrouwde soort, dat hier al meerdere malen besproken is. En evenmin wil ik het hier hebben, althans niet uitgebreid, over het onfortuinlijke feit dat diezelfde speeches later die middag op locatie recreatieoord de Goudsberg in Lunteren goeddeels de mist in gingen, doordat de geluidsinstallatie dienst weigerde en die na, ongelogen, anderhalf uur vruchteloze pogingen blééf weigeren. Dat was, zoals gezegd, jammer, maar niet méér dan dat, aangezien de sfeer er op zichzelf niet noemenswaardig onder leed en de aanwezigen – op beide locaties een redelijk aantal van elk zo’n 200 man – de tijd tóch wel opgewekt door wisten te komen met behulp van levendige conversaties onderling, afgewisseld met het inmiddels vertrouwde assortiment aan strijdleuzen, waaronder zowaar het gaandeweg meer inburgerende “Wij zijn het volk!”

Van aanvaringen, hetzij met AFA en aanverwant tuig, hetzij met ‘de sterke arm der wet’ door overijverige (lees: onterechte) aanhoudingen was al evenmin sprake: de eersten lieten zich, oh wonder, op geen van beide locaties zien en de Hermandad, overigens net als altijd pontificaal aanwezig tot en met bereden collega’s aan toe, hield zich verder eveneens koest, hoewel zij met name in Lunteren wel sommige mensen de toegang tot de demonstratie om de één of andere reden ontzegd schijnt te hebben, maar dat viel op het moment zelf niet echt op.

Wat, zult U dan vragen, is er uiteindelijk zo vermeldenswaard geweest dat ik het nodig vond er tóch weer een klein artikel aan meende te moeten wijden? Nou, dít:

Ooit van een campinghouder gehoord die serieus, op jeugdherberg-vader-niveau, meent te moeten waken over de handel en wandel van zijn betalende, en naar men mag aannemen volwássen gasten en die zodoende zeggenschap denkt te hebben over wáárheen zij zich begeven, zodra zij het terrein verlaten? Nee? Nou, ik ook niet. Tót gisteren. Want spoedig deed als een lópend vuurtje, daar bij locatie de Goudsberg te Lunteren, het bericht de ronde dat campingbaas Roderick zijn gasten de wacht had aangezegd, dat wie zich ‘verstoutte’ om bij deze demonstratie, versterkt door het zo verfoeilijke Pegida, te gaan kijken DEZELFDE AVOND NOG DE CAMPING KON VERLATEN EN NOOIT MEER TERUGKOMEN!

Welnu, daar sta je dan: volwassen mensen met een vrije wilsbeschikking. Behalve volgens hun gastheer, die even denkt te kunnen bepalen waarheen zij hun schreden richten op het moment dat zij de slagbomen passeren! Wat zouden ’s mans drijfveren hier geweest zijn, vraagt men zich af: pure goedmenschelijkheid? De principes van de Biblebelt, die, zeker de laatste jaren, ook al schijnen in te houden dat men alles en iedereen, ook moslims, als zijn naaste dient te beschouwen en kritiekloos de hand dient te reiken tot “het toekeren van de andere wang” aan toe? Of misschien tóch ordinair winstbejag, verband houdende met de subsidie, die hem van overheidswege wordt toebedeeld voor iedere “vluchteling” die een onderkomen vindt op zijn daarvoor te bestemmen camping, wat zijn overige gasten, die er misschien al jaren komen, eenvoudigweg maar te slíkken hebben, net als in de maatschappij daarbuiten?

We weten het niet, maar het onverkwikkelijke feit lígt er. En aldus viel er die middag, naast alle, inmiddels vertrouwde leuzen, een nieuwe te beluisteren, die bij volgende demonstratie weliswaar minder van toepassing zal zijn, maar hier wèl: “Roderick viezerik!” Misschien de komende tijd nog handzaam voor de feitelijke ingezetenen van Lunteren op het moment dat de asielzoekeroverlast zich gaat aandienen. Wie zal het zeggen? Of zijn huidige campinggasten dat zullen beleven, valt evenmin te zeggen: persoonlijk zou ik in hun plaats, na een dergelijke restrictie voor de kiezen gekregen te hebben, stante pede mijn biezen hebben gepakt en vertrokken zijn zonder ooit terug te keren, ook als ik in het geheel niet het plan had gehad deze demonstratie te bezoeken: ik zou deze aanmatiging eenvoudig niet hebben gepíkt. Maar ik geef toe dat dit wellicht gemakkelijk praten is, na de betreffende camping misschien wel jarenlang tot volle tevredenheid te hebben bezocht… Neemt niet weg dat wij hier getuige zijn van een micro-uitgave van wat ons nep-parlement op het ogenblik doet: Islamisering, mogelijk ‘om het geld,’ en daartoe de machteloze burger degraderen tot een onmondig kind, slechts goed om uitgezogen en gemanipuleerd te worden. Frappant, zéér frappant…… Ik zei het al vaker: Sommige dingen moet je meemaken, wil je ze geloven!

Door:
Theresa Geissler
(voor www.ejbron.wordpress.com)