“Wat in het Midden-Oosten gebeurt, zal ook in Europa gebeuren.”

Isa Gürbüz, de Syrisch-orthodoxe bisschop in Zwitserland.

(Door: Michael Meier – Vertaling: E.J. Bron)

“Over 20, 30 jaar zal er in Europa een islamitische meerderheid zijn. De helft van de Europese vrouwen zal dan een hidjab dragen.” Degene die dit voorspelt, is niet Michel Houellebecq of Thilo Sarrazin, maar Dionysos Isa Gürbüz, de Syrisch-orthodoxe bisschop in Zwitserland. Hij resideert in het idyllisch aan de Zugersee gelegen Kapucijnerklooster Arth met twee monniken en twee nonnen. Vanuit het klooster Mor Avgin, zoals het tegenwoordig heet, verzorgt hij de 10.000 Syrisch-orthodoxe gelovigen in Zwitserland en 4.000 in Oostenrijk.

Isa Gürbüz zit midden in de voorbereidingen voor de paasdiensten, die eind april in zijn kerk gevierd worden. Dan zullen zijn geloofsgenoten met honderden naar Arth stromen. Ze zullen samen bidden, zingen en debatteren – in de Aramese moedertaal, de heilige taal die Jezus gesproken had. De Syrisch-orthodoxe Kerk is de oudste überhaupt. In zijn thuisland in het voormalige Mesopotamië, tegenwoordig Syrië en Irak, wordt hij vervolgd. “Arth is daarom een centrum geworden voor het behoud van onze bedreigde religie en cultuur”, zegt Gürbüz.

Er wil niet echt Paas-vreugde bij de bisschop opkomen. Daarvoor is hij teveel bezig met het lot van de christenen in het Midden-Oosten: “”Wat nu duizenden terreurgroepen van ISIS, de Taliban of Al-Qaida aanrichten, is de verlenging van de genocide van 1915.” Destijds zijn bijna twee miljoen christenen – Arameeërs, Syrisch- en Grieks-orthodoxen – omgekomen. Miljoenen bekeerden tot de islam. De bisschop gaat nog verder: “Wat ons nu overkomt, is 1.300 jaar geleden begonnen.” In de 7^e eeuw zou de genocide op de christenen zijn begonnen, destijds in het donker, nu in het licht van de schijnwerpers van de media. De agenda van de islam is wat hem betreft altijd dezelfde gebleven, namelijk de christenen uit het Midden-Oosten te verdrijven. Ook de komende jaren zou daar de geest van de terreur regeren.

VN-veiligheidszone voor christenen

De 51-jarige bisschop is zoals de meeste in Zwitserland wonende Syrisch-orthodoxe christenen afkomstig uit het oostelijke deel van Turkije, dat vroeger tot Syrië behoorde. Woonden er aan de toenmalige Syrische grens in het begin van de eeuw nog 230.000 Arameeërs, nu wonen er praktisch geen meer. Turkije zou de vijand van de christenen zijn, zegt Isa Gürbüz. Hij was eerst monnik in het beroemde klooster Mor Gabriel, verliet in 1989 het zuidoosten van Turkije om aan het theologische seminarie in Damascus Syrisch en liturgie te studeren. In 1997 werd hij de eerste Syrisch-orthodoxe bisschop in Duitsland, voordat hij tien jaar geleden naar Arth kwam.

400 tot 500 families van de in Zwitserland wonende Arameeërs zouden afkomstig zijn uit Syrië, zegt hij. De afgelopen jaren zouden er maar net 50 christelijke vluchtelingenfamilies naar Zwitserland zijn gekomen. De meesten zouden in Tessino en in de Aargau wonen. Men zou met het inzamelen van kleding, etenswaren of geld proberen de geloofsgenoten in Syrië te helpen, aldus Isa Gürbüz. Hij wil graag dat Zwitserland meer christelijke vluchtelingen zou opnemen. Wat hij vorig jaar ook gezegd heeft in een gesprek met minister van Buitenlandse Zaken Didier Burkhalter.

De bisschop heeft al 20 jaar een visioen in zijn hoofd volgens welke er voor de twee miljoen christenen in het Midden-Oosten – op een veilige plaats in Syrië of Libanon – een veiligheidszone onder VN-mandaat ingesteld zou kunnen worden. Lijkend op de zone die in 1999 door de NAVO onder deelname van Swisscoy werd opgebouwd om de vrede in Kosovo te garanderen.

Een toekomst van Syrië zonder Assad?

Zoals veel christelijke bisschoppen en patriarchen uit het Midden-Oosten kan Isa Gürbüz zich een toekomst van Syrië zonder Assad maar heel moeilijk voorstellen. Er zou niet gemakkelijk een betere man te vinden zijn. Voor de oorlog zou Syrië het enige land in het Midden-Oosten zijn geweest waarin christenen ongestoord hun geloof konden uitoefenen. “Als Assad aan de kant gezet zou worden, dan zou er hetzelfde kunnen gebeuren als in Irak, waar na de val van Saddam Hussein de democratie uiteenviel en radicaalislamitische groeperingen de scepter overnamen.” De “Arabische Lente” is wat betreft Gürbüz alleen maar een spel, een intermezzo geweest. “Omdat de islam uiteindelijk geen democratie accepteert, maar de sharia wil doordrukken.”

De bisschop is zo getraumatiseerd door de vervolging in het Midden-Oosten dat hij het zeer nodig acht om tot waakzaamheid op te roepen, vooral de op politieke correctheid gerichte kerken. Het zou naïef zijn om te denken dat de miljoenen vluchtelingen die nu via Turkije naar Europa zouden komen, zich allemaal zouden aanpassen en met de christenen in Europa in vrede zouden leven. Ook onder de vluchtelingen zouden zich terroristen bevinden. “Waarom nemen de Golfstaten, de Emiraten en Qatar geen vluchtelingen op?” Omdat het hun agenda zou zijn Europa tot de islam te bekeren.

Isa Gürbüz ziet Eurabia al opdoemen: het aantal kinderrijke moslims zou snel toenemen, de macht overnemen en met de vervolging beginnen, denk hij. “Wat nu in het Midden-Oosten gebeurt, zal ook hier in Europa gebeuren.”Hij roept niet op tot haat, benadrukt de bisschop. Alleen de 1.300 jaar lange geschiedenis van de vervolging zou hem geleerd hebben moslims niet te vertrouwen. Hier in het land ziet hij al het begin van de noodlottige missionering van Europa in de door het wahabitische Saoedi-Arabië en de Turkse religieautoriteit Diyanet ingerichte moskeeën.

De Zwitserse katholieke bisschop Harald Rein kent bisschop Isa Gürbüz en hij zou hem geen islamofoob willen noemen. Net zoals andere christelijke bisschoppen en patriarchen uit het Midden-Oosten zou hij wantrouwend zijn tegenover islamitische groepen in Syrië. Het zou een traumatische ervaring zijn wanneer buren, met wie men ooit vreedzaam samengeleefd zou hebben, plotseling over iemand heen vallen, zegt Rein.

Bron:
www.tagesanzeiger.ch
Door: Michael Meier

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)