Sociaal paradijs Zweden: Slechts 0,3% van de “asielzoekers” werkt

(Door: Udo Ulfkotte – Vertaling: E.J. Bron)

Van de 163.000 “asielzoekers” die Zweden de laatste tijd heeft opgenomen, werken er 494. Dat zijn 0,303%. Anders gezegd: van de 331 “asielzoekers” zijn er 330 werkloos.

Het zijn de officiële actuele cijfers van de Zweedse migratieautoriteit, die er nadrukkelijk op wijst dat de genoemde 163.000 “asielzoekers” ook daadwerkelijk zouden mogen werken. De Zweedse Groenen en de Zweedse sociaaldemocraten willen nu de druk op de “asielzoekers” verhogen om een baan te zoeken. Want zodra ze geregistreerd zijn en de asielprocedure in werking is gezet, kunnen “asielzoekers” een speciale toestemming aanvragen als ze echt willen werken.

De interesse om tegen betaling in Zweden te werken, is bij deze bevolkingsgroep echter blijkbaar geringer dan gering. Al sinds 2005 bestaan er economische onderzoeken waaruit blijkt dat deze bevolkingsgroep ook voor de razendsnelle stijging van de criminaliteit in Zweden verantwoordelijk is.

Daarvoor bestaat ook een plausibele verklaring: de vele nieuwe “asielzoekers” hebben geen tijd om te werken. Per slot van rekening moeten ze al hun energie gebruiken voor de zoektocht naar een vrouw. En dat kost tijd en geld.

De massa-immigratie van jonge mannen uit Afrika en het Nabije Oosten heeft er voor het eerst in de geschiedenis van Zweden toe geleid dat steeds meer jonge krachtige mannen tegenover steeds minder jonge vrouwen staan. Op dit moment ontbreken in deze leeftijdsgroep ongeveer 12.000 vrouwen – tendens stijgend.

Het gevolg: Zweden is onder de ontwikkelde landen van de wereld het land met het hoogste percentage verkrachtingen. Als je de landen van de Derde Wereld hier bij rekent, dan komen er per 10.000 inwoners alleen in het zwart Afrikaanse Lesotho meer verkrachtingen voor dan in Zweden.

Alleen al in het jaar 2011 zouden 29.000 Zweedse vrouwen verkracht zijn (waarbij men de opvatting vertegenwoordigt dat dit aantal slechts een fractie van de daadwerkelijke gevallen is, omdat er in Zweden slechts van 1 op de 4 verkrachtingen aangifte wordt gedaan).

Politici uit Duitsland zorgden in november 2015 voor opzien, omdat zij de Zweedse vrouwen adviseerden om niet na iedere seksuele overval onmiddellijk naar de politie te lopen. En toen kwam Oudejaarsnacht in Keulen.

De Zweedse regering zoekt nu een oplossing voor het “lijden” van de jonge mannelijke migranten, maar wil nog steeds niet de ware omvang van de seksuele overvallen aan de bevolking meedelen. Uit angst dat dit voor nog meer aanhang voor “rechts-populisten” zou zorgen.

Daarbij heeft de Zweedse regering haar klassieke taken volledig vergeten. Niet alleen de veiligheid van de bevolking. Ook de veiligheid van de verschillende delen van het land. Omdat al het geld alleen nog maar in de zakken van “asielzoekers” terechtkomt, zou zelfs Gotland – dus het in de Oostzee liggende grootste Zweedse eiland – niet meer verdedigd kunnen worden.

Eerst berichtte de Zweedse radio hier over – en nu ook steeds meer lokale media. Ooit was het de droom van veel Duitsers om een (vakantie)huis op Gotland te kopen. Nu is dat geen goed idee meer. Want in Zweden ziet de toekomst er net zo somber uit als in Duitsland.

Bron:
http://info.kopp-verlag.de
Door: Udo Ulfkotte

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)