(Door: Gerd Buurmann – Vertaling: E.J. Bron)
Op 25 augustus 2017 was ik op de Breitscheidplatz in Berlijn, waar op 19 december 2016 een radicaalislamitische terrorist elf mensen vermoordde, nadat hij een Poolse vrachtwagenchauffeur had doodgeschoten. Ter herinnering aan de slachtoffers bevindt zich voor de Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche een provisorische gedenkplaats (foto boven).
Sinds enige dagen bevindt zich bij deze provisorische gedenkplaats eveneens een aanwijzing naar de terreuraanslag in Barcelona van 17 augustus 2017, waarbij 17 mensen vermoord werden.
Toen ik de lijst van de slachtoffers van Barcelona zag, viel me onmiddellijk het grote verschil op met de lijst van de slachtoffers van Berlijn. De slachtoffers van Barcelona hebben namen en een gezichten. Alle Duitse slachtoffers hebben echter geen gezicht en van maar één Duits slachtoffer wordt de naam genoemd.
De omgang van Duitsland met de slachtoffers van aanslagen is schandalig. Op 19 december 2016 werden er niet twaalf mensen vermoord, maar Fabrizia di Lorenzo, Lukasz Urban, Sebastian B., Dalia Elyakim, Nad´a Čižmárová en nog een mens en nog een mens en nog een mens en nog een mens en nog een mens en nog een mens en nog een mens.
Nad´a Čižmárová uit de Tsjechische Republiek was 34 jaar toen ze vermoord werd. Haar zoon was toen 5 jaar oud. Nu vraagt hij vaak aan zijn vader: “En wat gebeurt er als jij door iemand vermoord wordt?”
Dalia Elyakim uit Israël was 60 jaar toen ze vermoord werd. Ze stierf toen ze met haar man Rami over de kerstmarkt wandelde. Rami raakte zwaargewond.
Fabrizia di Lorenzo uit Italië was 31 jaar toen ze vermoord werd. Op haar begrafenis zei de bisschop: “Ze was een engel met opengeslagen vleugels: Zij, die met zoveel idealen en waarden van het leven hield.”
Lukasz Urban uit Polen was 37 toen jij werd vermoord. Hij was de bestuurder van de vrachtwagen die gekaapt werd door de moordenaar, voordat hij elf andere mensen op barbaarse wijze vermoordde. Zijn zoon was 17 toen hij vermoord werd.
Over de andere slachtoffers van 19 december 2016 weten we niets. Het zijn mensen zonder gezicht. Ze maken slechts deel uit van een koud, bureaucratisch getal: acht!
Ach slachtoffers zonder gezicht en geschiedenis.
Het valt op dat het overwegend de Duitse slachtoffers zijn die tot een cijfer gereduceerd worden. Is het een Duitse manier om slachtoffers niet als individuen, maar als cynisch cijfer te beschouwen?
Zolang de slachtoffers van de aanslag geen gezicht en geen geschiedenis hebben, zullen Duitse politici zulke onbeschrijfelijke dingen blijven zeggen als: “We laten onze manier van leven niet van ons afpakken!”
Wie is dit “Wij”? Van de slachtoffers van 16 december 2016 in ieder geval werd niet alleen hun manier van leven afgepakt, maar tegelijkertijd hun hele leven! Zij kunnen met dit “Wij” niet bedoeld zijn.
Iedere politicus, die na een moorddadige aanslag steeds opnieuw zegt “we laten onze manier van leven niet van ons afpakken”, sluit daarmee de slachtoffers van de aanslag uit.
Er werd op 16 december 2016 wel degelijk iets van ons afgepakt. Er werden twaalf werelden van ons afgepakt, twaalf mensen, die wilden leven en liefhebben, twaalf mensen met een gezicht.
“In het aangezicht van de ander herken je God” (Emmanuel Lévinas)
Zolang we weigeren in het aangezicht van de slachtoffers te kijken, zolang we zonder uitzondering in het aangezicht van de daders kijken, zullen we niet beginnen na te denken over onze eigen verantwoordelijkheid.
De mensen, die op 19 december 2016 vermoord werden, leefden binnen een politieke en maatschappelijke context. Daar werden ze slachtoffer. Ze werden vermoord, omdat de moordenaar niet gestopt werd. De moord zou echter te voorkomen zijn geweest.
Op 27 oktober 2015 werd de politie voor het eerst in kennis gesteld over de radicalisering van de latere moordenaar. In de tijd daarna reisde de latere dader ongehinderd door Duitsland en vroeg onder minstens 14 verschillende aliasnamen asiel of sociale uitkeringen aan. Zijn contacten met de radicale salafistische scene waren bekend.
Wie niet wil uitkomen voor de maatschappelijke en politieke verantwoordelijkheid, moet daarom verhinderen in de ogen van de slachtoffers te moeten kijken. Misschien is dat precies de reden waarom de Duitse slachtoffers geen gezicht krijgen. De Duitse politiek kan en wil hen niet in de ogen kijken, omdat ze weet dat ze niet geheel onschuldig is aan deze moorden.
De dader werd van ons geld gefinancierd. Onze autoriteiten keken weg en onze politici faalden!
Daarom verlang ik dat de Duitse politiek de verantwoordelijkheid op zich neemt en ben het daarom eens met de eis die een bezoeker aan de gedenkplaats op het metalen frame heeft geschreven:
“Geef de slachtoffers een gezicht en niet de daders!”
Bron:
https://tapferimnirgendwo.com
Auteur: Gerd Buurmann
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)
E.J. Bron 
De daders mogen geen gezicht hebben omdat de Duitse Overheid in haar pervers politiek correct gedachten goed niet de antipathie tegen de Islam onnodig wil aanwakkeren. Dat die antipathie er al jaren is wil men niet bekennen. De groeiende antipathie tegen de islam ligt niet aan de Duitsers, niet aan de Nederlanders enzovoorts. Krijgen de slachtoffers een gezicht dan straalt dat ook negatief af op al die politici die de islam en de immigratie omarmd hebben en tegen beter weten in nog steeds omarmen. Het project van de “multiculturele samenleving” mag immers niet stuklopen. Het bloed van de slachtoffers kleeft aan de handen van al de Europese politici die weigeren op te komen voor de veiligheid van hun eigen volkeren. Niet de moslim terrorist is de echte dader ook al pleegde hij de moorden. Hij werd vanaf zijn vroegste jeugd met behulp van de islam doctrine gehersenspoeld. Dat maakt hem niet geheel schuldloos als dader maar het was de islam die hem in zijn kinderjaren knakte diep in zijn ziel en de weg afsneed naar normaal burgerschap. De echte grote schuldigen aan het terreur drama veroorzaakt door de islam zijn al die politici die beter hadden kunnen weten. Zij waren niet vanaf hun vroege jeugd geïndoctrineerd zij kozen voor hun politiek van vernietiging Europa uit opportunisme, uit carrière dwang en uit partij politiek belang. Nooit hebben ze een mandaat gehad voor de islamisering van Europa van de burger. De ware schuldigen zitten in de nationale parlementen en in het Europese parlement. Het zijn zij die liever niet hebben dat de slachtoffers een gezicht hebben en het zijn zij die liever hebben dat de berichtgeving omtrent de islam terreur van de hoofdpagina verdwijnt naar pagina vier rechts beneden. Berichtgeving waarin niets verwijst naar islam, niets naar multiculturele samenleving en niets naar de slachtoffers. In volledige anonimiteit moeten de slachtoffers van hun politiek handwerk naar de achtergrond verdwijnen. Dat proces zie je nu al ontstaan en verantwoord worden in de diverse propaganda activiteiten van de elite.
LikeGeliked door 2 people
Uitstekend verwoord Guusvelraads.
LikeLike
offtopic,
maandje geleden vertelde ik hier over de islamisering van mijn dorp, dat ging over taallessen voor mannen (met een huichelachtige omschrijving om de zaak te camoufleren dat het natuurlijke om de religie van de vrede gaat).
.
wat lees ik verdorie vandaag weer in het plaatselijke propaganda vod ?
taallessen voor autochtone vrouwen (zonder verdere camouflage).
.
we zijn verloren…….
LikeLike
oeps, moet natuurlijk voor ALLOCHTONE vrouwen zijn..
LikeLike
LikeGeliked door 2 people
Men zwijgt de doden door de islamterreur letterlijk dood..
De islam eist onderwerping aan de islam met alle middelen.
Ook terreur is een middel van de islam om kafirs (niet gelovigen) te doen onderwerpen aan de islam.
Het woord islam betekent onderwerping aan de islam ..
LikeLike
Als de Duitse bevolking blijft geloven in dat Merkel monster zal het in Duitsland niet blijven bij die ene gedenkplaats
LikeLike
Pingback: Het Catalaanse kalifaat | E.J. Bron
Pingback: “Geef de slachtoffers een gezicht!” | Tapfer im Nirgendwo
Het is trouwens heel erg opvallend dat op internet de 9 of 11 slachtoffers van Peter Kürten, bijgenaamd de Vampier van Düsseldorf, ook vrijwel nauwelijks bij hun namen worden genoemd, uitgezonderd Christine Klein, een meisje van 10 jaar die hij in 1913, tijdens een inbraak in een herberg bij Keulen in een bed zag liggen. Kürten randde daarop Christine aan, verdachte haar, wurgde het kind en sneed toen haar keel door!
Als ik een wens had dan had de Vampier in deze tijd alle moslimextremisten en de linkse elite de keel mogen afsnijden of hen in de rijn mogen gooien waar zij toch niet uitkwamen omdat ze vast niet kunnen zwemmen!
Overigens verdrinken er in Rusland rond de zomer vele tientallen, zo niet honderden, mensen per jaar omdat ze zichzelf daarginder helemaal klem zuipen met zelfgestookte wodka en het alcoholpercentage daarin is vaak zo groot dat het meer als brandstof voor auto’s kan worden gebruikt! GroenLinks wil trouwens in Amsterdam alle auto’s en Zwarte Piet hieruit bannen en zodra zij zelf het slachtoffer worden van de islam geven we hen gewoon GEEN gezicht omdat ik hun gore tronies niet meer kan luchten of zien!
Dus daarom mogen ze de 11 slachtoffers van de aanslag op Breitscheidplatz in Berlijn, waar op 19 december 2016 de radicaalislamitische terrorist hen doodreed, inderdaad herdenken en een gezicht geven maar hun moordenaar (godzijdank is hij hierna kapotgeschoten en langzaam gestorven !) NOOIT EN TE NIMMER!
LikeLike