Over Chèr.e.s ami.e.s, een taalinvasie

(Door: Petra de Geus)

Chèr.e.s ami.e.s was de opening van een recente Franse post en het was geen grapje. Het was ook geen experiment, het was een demonstratie van “Inclusief schrijven”. In het Frans, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het Nederlands, wordt het geslacht van een woord altijd bepaald en eveneens of het om een enkelvoud of een meervoud gaat. Dat geeft natuurlijk problemen in het recent ontwikkelde inter-seksuele wonderland. Maar door middel van de puntjes kan de lezer zelf de gewenste gender en meervoudsvorm bepalen.

In het Duits wordt dit “Geslechtgerechte Sprache” genoemd. In het Merkel-paradijs worden evenwel geen puntjes gebruikt, maar asterisken en underlines. Daar wordt gesproken over Bürger*innen of Bürger_innen. Ook wordt er gebruik gemaakt van de postfixen “x” of “cs”.  Professx betekent zowel Professor als Professorin. Lesecs betekent Leser of Leserinnen.

In Spanje worden de @ en de x gebruikt. Señor@s kan dan señores of señoras betekenen en chicxs kan zowel als chicos en als chicas worden gelezen.

Behalve een hoop gedoe over gender-neutrale toiletten en het moeiteloos degraderen van bijna de hele bevolking tot “Reizigers” en “Burgers”, in plaats van ze als Dames en Heren toe te durven spreken, vanwege enkele seksueel ambigue mede”burgers” m/v, vindt er nu ook een invasie plaats op onze syntax. Men is creatief in het afzeiken van de witte cultuur. Want dat er hier opzet in het spel is om verwarring te kweken, lijkt me om meerdere redenen evident. Allereerst vanwege de onzinnigheid van het onderwerp, ten tweede vanwege de gelijktijdigheid ervan in meerdere landen en ten derde vanwege de selectieve aanpak.

Over de onzinnigheid van het onderwerp wil ik kort zijn. Het is natuurlijk hartstikke vervelend als je denkt het verkeerde geslacht te hebben. Maar ten eerste, er is iets aan te doen. En ten tweede, om hoeveel mensen gaat het nu eigenlijk? Moet iedereen zich aanpassen vanwege een super kleine minderheid met een identiteitsprobleem? Ik dacht het niet.

Ten tweede, de gelijktijdigheid steekt mij. Er is een breed front van cultuurstrijd gaande en daar past deze inter-seksuele correctheid precies in. De strijd om zwarte Piet, de Kerstdagen, de Paasdagen, de islamitische feestdagen, verboden productnamen zoals de negerzoen en de Jodenkoek, de #metoo hype en nu dit inter-seksueel gezever dat op meerdere terreinen verder wordt uitgewerkt. Daar kom ik zo nog op. Het feit dat er gelijktijdig in het Frans, Duits en Spaans nieuwe schrijfvormen ontstaan, wijst er voor mij op dat er van hogerhand wordt gemanipuleerd.

Want, en dat is mijn derde punt, de verontwaardiging is, net als bij de #metoo hype en de LHBTQ discussie, weer zeer selectief. In Zweden is God van de week gender-neutraal verklaard. Nu is het natuurlijk heel goed dat men beseft dat God geen man is – en ook geen vrouw trouwens – maar waarom is die discussie alleen over God en niet over Allah? In Zweden worden God en Allah toch aan elkaar gelijk gesteld? Dus, worden er nu moskeeën aangeschreven dat er niet meer op een sekse rol identificerende wijze over Allah mag worden gesproken? Over Jezus bestaan al theorieën als was hij homo of inter-seksueel, maar waarom hoor ik niks over Mohamed? Waarom worden er enerzijds het hoofddoekje en de boerkini gepromoot – beide sekse-bevestigende symbolen – en waarom wordt er niet verwezen naar pedofilie, bestialiteit en necrofilie? En verder: Waarom wordt er niet gesproken over aanslagen, het verdrijven van christenen, sekse gerelateerde eerwraak en huiselijk geweld, Taharrush en de verkrachtingsepidemie, het endemisch antisemitisme, de criminaliteit en gewelddadigheid, het lak hebben aan onze wetten, de respectloosheid en het eindeloos profiteren en klagen? Waarom staan er enkel blank-culturele onderwerpen ter discussie, terwijl er uit islamitische hoek veel grotere klachten en bedreigingen komen?

Daarmee is het inclusief schrijven wegens de gender gap een nieuwe poging de blanke cultuur aan te vallen. Het is een invasie op onze syntax. Niet alleen moeten we onze gebruiken wijzigen vanwege de problemen van enkelingen, nu wil men ook onze taal vervuilen. Het lijkt er om begonnen verwarring te stichten, de westerse cultuur belachelijk te maken en ons te verzwakken. Dat is een selectieve benadering en daarmee ruikt deze zaak naar manipulatie. Men wil ons blijkbaar (gender) neutraliseren.

Tot nu toe zijn er al heel wat verschillende seksetypen “ontdekt”. Maar volgens sommige wetenschappers komen er nog veel meer, omdat zij denken dat het man-vrouw onderscheid geen dichotomie is, maar een continuüm. De volgende keer dat er naar je geslacht wordt gevraagd, kun je je creativiteit gebruiken.

Door:
Petra de Geus (december 2017)
(voor www.ejbron.wordpress.com)