(Door: Dr. Manfred Gerstenfeld – Vertaling: E.J. Bron)
Begin november werd Abdelkader Merah door een Franse rechtbank tot 20 jaar gevangenisstraf veroordeeld. Hij werd schuldig bevonden aan crimineel-terroristische samenzwering. Abdelkader had grote invloed gehad op zijn moorddadige broer Mohammed Merah. De analyse van achtergrond van de familie Merah geeft ons belangrijke informatie over de problemen van ongecontroleerde en niet selectieve immigratie van moslims naar Europa evenals over andere thema´s, die veel verder gaan dan de misdaden van de familie Merah.
Eerst de feiten: in maart 2012 vermoordde Mohammed Merah, een in Frankrijk geboren moslims met Algerijnse ouders, een joodse leraar en drie kinderen voor de joodse school Otzar haTorah in Toulouse. Enkele dagen daarvoor vermoordde hij drie Franse soldaten. Een paar dagen na de moorden voor de school werd Merah bij een vuurgevecht met de Franse politie gedood. Men stelde vast dat hij bezoeker van een bolwerk van Al-Qaida in Pakistan geweest was.
Mohammed Merah beweerde dat hij uit solidariteit met Palestijnse kinderen Joden zou hebben willen vermoorden. Daarna distantieerde de toenmalige Palestijnse minister-president Salam Fayyad zich van Merah. Hij verklaarde dat Palestijnse kinderen niet gebruikt zouden moeten worden om terreur te legitimeren. Fayyad verzuimde te vermelden dat de Palestijnen gewoontegetrouw hun eigen terroristische moordenaars van Israëlische burgers op vele manieren verheerlijken.
Volgens informatie van de Franse krant “Le Monde” zei de vader van Merah dat hij, om de Palestijnen te verdedigen, bereid zou zijn om zelfmoorddader te worden. Souad Merah, de oudste zuster van Mohammed werd geciteerd met de uitspraak samen met haar kinderen ondergronds te willen gaan en zelfmoorddader te worden, omdat “het geen onschuldigen zijn die men doodt, maar ongelovigen”. Toen ze van de door Mohammed gepleegde moorden hoorde, zei Merah´s moeder Zoulikha: “Mijn zoon heeft Frankrijk op de knieën gekregen.” De huidige verblijfplaats van Souad Merah is onbekend.
Eind 2012 publiceerde Mohammed´s broer Abdelghani een boek met de titel: “Mijn broer, de terrorist”. Hij schreef dat hun ouders hen tot fanatieke antisemieten hadden opgevoed. Bij een incident stak Abdelkader op zijn broer Abdelghani in en kreeg een gevangenisstraf.
Als de Franse autoriteiten de achtergrond en de opvattingen van de het land binnenkomende migranten gecontroleerd zouden hebben, dan zouden de ouders van Merah nooit toestemming hebben gekregen om het land binnen te komen. Waarom zou het democratische Frankrijk met zijn duistere Vichy-verleden het aan nog meer antisemieten moeten toestaan om zich daar te vestigen? Een onderzoek van de Amerikaanse Anti-Defamation League (ADL) stelde vast dat het aandeel antisemieten in Algerije, Tunesië en Marokko respectievelijk 87%, 86% en 805 bedraagt. Met zulke hoge percentages kun je begrijpen hoe de massale, ongecontroleerde immigratie uit islamitische landen voor het West-Europese Jodendom de meest negatieve gebeurtenis van de afgelopen vijftig jaar is geworden.
De moorden van Mohammed Merah zorgden voor een golf van misdaden door navolgers. Volgens informatie van de joodse defensieorganisatie “Service de Protection de la Commauté Juive” (SPJC) maakte Frankrijk in 2012 in vergelijking met 2011 een toename van de antisemitische voorvallen van 58% mee. Haar rapport verklaarde: “2012 is een jaar geweest van nooit bestaand geweld tegen Joden in Frankrijk”.
Tot de intelligentste apologeten van Mohammed Merah behoorde destijds Tariq Ramadan, professor voor moderne islamstudies in Oxford en kleinzoon van Hassan al-Banna, de oprichter van de Moslimbroederschap. Hij werd onlangs door de universiteit geschorst, nadat twee vrouwen hem beschuldigden van verkrachting. Het is de moeite waard om Ramadan´s techniek van het schoon-praten van de moordenaar te analyseren. Hij begon met de vervalsing van de wereldbeschouwing van Mohammed Merah. Ramadan schreef: “Merah was een in verkeerde banen geleide jongen, in wiens denken geen waarde van de islam of racistische of antisemitische ideeën bestonden.”
De volgende stap was om van Merah een slachtoffer te maken. Volgens Ramadan was Merah “een arme kerel, schuldig en zonder twijfel te veroordelen, hoewel hij zelf het slachtoffer was van een sociale orde, die hem en miljoenen anderen al tot een randgeval en het niet erkennen van zijn status als burger met gelijke rechten en kansen had veroordeeld”. Ramadan veranderde Merah zodoende in een niet racistisch, niet antisemitisch slachtoffer van de samenleving, wiens ideeën niets met de een of andere islamitische ideologie te maken hadden.
De inmiddels overleden Franse filosoof André Glucksmann viel het schoon-praten van Ramadan aan. Hij schreef dat je tegenwoordig zou kunnen zeggen: “De beul was een slachtoffer en de slachtoffers zijn beulen.” Glucksmann wees bovendien op islamitische fundamentalistische massamoordenaars met een veel betere ontwikkeling, toen hij schreef dat diegenen die van 1992 tot 1997 in Algerije veel mensen hadden afgeslacht, vwo-eindexamen hadden.
In veel kringen werd Merah eveneens een held. In Rouen werd een lerares geschorst, nadat zij haar klas ertoe had opgeroepen een minuut stil te zijn voor Merah. Daarop maakte haar vakbond een slachtoffer van haar door te zeggen dat ze “psychische problemen” zou hebben. Een Facebook-site die de moordenaar verheerlijkte, werd op last van de Franse autoriteiten afgesloten.
Sindsdien hebben in Frankrijk andere islamitisch-terroristische moordenaars het voorbeeld van Mohammed Merah gevolgd. In 2015 concentreerden enkelen van hen zich op Joden bij de Hypercacher-moorden, terwijl anderen bepaalde Franse doelwitten zoals de journalisten van Charlie Hebdo aanvielen. Weer anderen vielen willekeurig Franse doelwitten aan, zoals het geval was bij de moorden in Parijs in november 2015 en in Nice in 2016. Eerst leek het erop dat de Franse regering met haar nalatige immigratiepolitiek buiten verhouding had gefaald tegenover Frankrijk´s Joden. De afgelopen jaren is echter duidelijk geworden dat zij ook tegenover haar burgers in totaal heeft gefaald.
Bron:
https://heplev.wordpress.com
Auteur: Dr. Manfred Gerstenfeld
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)
E.J. Bron 
Dit is op jowitteroosblog herblogd.
LikeLike
Het onvoldongen feit dat ideologisch gehandicapten maar al te graag een excuus aanwenden als exercitie om vooral de greep op hun coniurationes te behouden, door gewelddadigheid als force majeur te laten gelden, en binnen een “samenleving”(geen islamitisch begrip) een status aparte te verkrijgen waar alle ge(mis)dragingen met een roze bril worden beoordeeld.
Het is duidelijk dat de rechten en plichten voor de mens niet gelijk zijn in onze samenleving, het creëren van parallelle geloofsculturen is de steen des aanstoots voor een groeiende meerderheid..
In de Nadagen van de Europese Unie onder de Brusselse Dictatuur, hoeft men niet te wachten op een invasiemacht uit de Balkan, de kazernes staan al strategisch opgesteld binnen de lidstaten, het legertje islamgehandicapte wahjongeren staan al te trappelen om hun getto’s te verdedigen, en politieke bevooroordeeldheid zal Nederland veranderen in een tweede “bloedbad van Srebrenica”.
De Arabieren zijn binnen de Europese moslimstaten al de gebeten hond, doordat de wereld bezig is door (milieu)maatregelen als excuus te gebruiken om de macht van de oliestaten op de wereld in te perken, zullen de inkomsten van de oliestaten ernstig teruglopen en de steun aan de parallelle culturen in Europa zal opdrogen.
Het leven binnen het Paarse Paradijs word al onbetaalbaar, de segregatie maakt het onleefbaar,
de ontevredenheid is de lont in het kruitvat………….biem.
LikeLike
Goede brief van Hovawart. Ideologisch gehandicapten houden we erin.
Daar weten de superamateurs die bij het ggz werken alles van.
Ja, het zijn de linksche welzijnwerkers en zogenaamde psychologen
die zichzelf voor de gek houden. Maar de Nederlander is niet gek.
Ook de linksche leraren verpesten alles met hun romantisch wereldbeeld.
Gelukkig zijn er ook realistische leraren als Theo Hiddema, Leon de Winter,
Nausica Marbe, Paul liteur en psychiaters als Netanjanu en Donald John Trump.
LikeLike
Wat een subtiel verschil, “het waren geen onschuldigen, maar ongelovigen”. Inderdaad, volgens de salafistische logica zijn ongelovigen die van de islam gehoord hebben niet onschuldig, maar afvallig, iedere persoon wordt volgens die logica als moslim geboren (“de natuurlijke godsdienst”), als ongelovige is men dus afvallig, als men de islam niet aanneemt, als men er kennis van neemt. Dus wees op uw hoede ongelovige, want je bent schuldig. Het zou bleachelijk zijn als het niet zo tragisch was. Waarom halen zij dergelijke mensen hier binnen?
LikeLike