De eerlijke recensent?

(Door: “bozeoudeman”)

In een ‘ingezonden’ artikel las ik, tussen de regels door, een fraai stukje promotie voor ‘eigen werk eerst’ zonder dit zo te stellen. Zo oogt dit opiniestuk in de Volkskrant van een schrijver die tevens boekrecensent is bij, hoe kan het bijna anders, diezelfde Volkskrant. Toe maar, zo zou ik bijna de stopwoordjes van weer een ander schrijver uit verwondering uit mijn mond laten vallen.

De recensent schrijft hoe moeilijk hij het wel niet heeft vanwege al die vreselijke publish on demand boeken die hij moet doorspitten. Moet? Hoezo moet? Bovendien neem ik aan dat hij hier toch wel door de krant voor betaald wordt of is hij vrijwilliger? Bagger, zoals hij dit alles noemt, de bagger is onvoorstelbaar. Hij lijkt dan ook de uitgeefwereld op te roepen om dit te stoppen.

Waarom? Waar is hij bang voor? Als hij dit alles bagger vindt, dan leest hij het toch gewoon niet meer. Is dit te simpel? Of ligt de reden van zijn aanval op al die ‘zondagsschrijvers’ bij het feit dat hij er een veelheid aan concurrenten bij heeft gekregen waardoor zijn, natuurlijk zeer hoogstaand, eigen literair werk niet langer opvalt noch verkoopt.

Dat laatste is natuurlijk vervelend, maar zo zit de wereld nu eenmaal in elkaar. Als het broodje bij broodjeszaak A lekkerder lijkt dan bij winkeltje B gaat het publiek nu eenmaal massaal naar winkeltje A, en net zo simpel werkt dat met boeken.

De wereld draait nu eenmaal niet om een, naar ik aanneem niet erg succesvol, schrijver die voor zijn broodje werk van anderen zit te bekritiseren. Hoe zou hij dit doen? Hoe eerlijk zal hij hierin zijn? Vrienden of collega’s van zijn eigen uitgeefbaas krijgen een goede recensie, terwijl minkukels, die ook zo nodig moeten, de grond worden ingestampt. Nee toch, zo iets corrupts doet een keurige schrijver niet.

Maar ja, de koek wordt nu eenmaal echt niet groter naarmate er meer ‘minkukels’ denken te kunnen schrijven en, zoals hij stelt, er zijn er pakweg een miljoen van in Nederland, die dit vaak ook nog eens als soort hobby doen. Daar gaan je miljoenen die je jezelf al had toebedacht. Geen ‘Er komt een vrouw bij de dokter’ voor jou.

Beste man, zoek in dat geval een ander beroep en laat verder ieder vrij om zijn/haar expressie te delen en uit te oefenen, in woord, in klank, in verf. Wat is er mooier dan een stortvloed aan cultuur in allerlei vormen. Voor ieder wat. Jammer voor degenen die dachten via familie of vriendjes het al te hebben gemaakt.

Gewoon achter aansluiten, ook voor de meeste van hen, gewoon op je zolderkamertje wat zitten rotzooien en hopen dat het ooit iets wordt, niks geen voordelen meer als happy few. Ergo, de happy few wordt ondergesneeuwd. Laat het oordeel over die ‘minkukels’ aan lezers, meneer waarschijnlijk niet erg succesvol schrijver. Schrijf zelf een boek. Als gratis idee, over bijvoorbeeld een recensent die collega schrijvers de grond in boort, zonder dit met zoveel woorden te doen, om zo eigen werk te promoten. Succes!  En al die ‘minkukels’, ga door en leef je creatief uit op wat voor manier ook, schrijf dat boek, schilder, musiceer en heb maling aan dit soort wel of niet eerlijke recensenten.

Door:
“bozeoudeman”
(voor www.ejbron.wordpress.com)