Bedankt, Angela Merkel!

Angela Merkel en Alexander Gauland (AfD). 

(Door: “LEO” – Vertaling: E.J. Bron)

Er is Merkel veel gelukt. Zonder Merkel zou er geen AfD zijn. Zonder Merkel zou ook de zogenaamde “EU” veel stabieler zijn, zou er in de “EU” noch een noord-zuid noch een oost-west conflict zijn. Zonder Merkel´s “vluchtelingen” zou de Brexit er waarschijnlijk niet zijn geweest en waarschijnlijk ook geen Donald Trump. Zonder Merkel´s afschrikwekkende voorbeelden zou er geen vicekanselier Strache in Oostenrijk zijn, en in Italië zou de Lega nog steeds een kleine regionale partij zijn. Wordt het niet eens tijd om hartelijk dankjewel te zeggen?

Nog nooit sinds de vroege jaren-60 was de politieke uitgangssituatie in de westelijke wereld vanuit conservatief-liberaal oogpunt beter dan nu. In de VS regeert Donald Trump, in Europa kantelt de ene na de andere regering naar rechts. De zogenaamde “Europese Unie” wordt doorkliefd door diepe politieke tegenstellingen. Zulke tegenstellingen in de “EU” waren er weliswaar altijd al, maar nooit doorkliefden ze het Europese continent van noord naar zuid en van oost naar west. Goed voor Europa, zou je willen zeggen, want deze politieke ontwrichting is exact de toestand die de Europeanen dringend moeten meemaken om het juk van de Brusselse heerschappij van bureaucraten eindelijk weer van zich af te schudden. De “EU” in haar huidige opzet moet voorgoed ten onder gaan, en op dit moment is ze dichter bij deze ondergang dan ooit.

En aan wie hebben we deze fantastische politieke situatie te danken? Wie is er in de westelijke wereld het langst aan de macht en had bij alle crises, die überhaupt eerst gezorgd hebben voor deze nieuwe ordening van de politieke landkaart, de vinger in het spel? Bij elke politieke analyse van de gebeurtenissen van de afgelopen jaren valt onvermijdelijk steeds opnieuw dezelfde naam: Angela Merkel.

Laten we eens terugdenken. Het begin van het einde van de “EU” vormde de eurocrisis: “als de euro mislukt, mislukt Europa” – wat een domme zin. De zin wordt pas juist in de inhoudelijk correcte vertaling: “Als de euro mislukt, mislukt de EU”. En gelukkig voor Europa begon daarom vooral de Duitse kanselier de Grieken dood te bezuinigen in plaats van hen een tijdlang de vrijheid van een eigen munt te geven. Maar in werkelijkheid wilde men ten koste van de Grieken immers noch de Grieken noch Europa, maar vooral de eigen prestigeprojecten – de “EU”, de euro – redden. Nu. Tien jaar later, is Griekenland nog net zo kapot als toen en geen stap verder. Goed zo, want nog nooit eerder hadden de Grieken zo weinig sympathie voor de Brusselse bonzen dan nu. Bedankt, Angela Merkel!

De winkel werd echter pas echt instabiel door Merkel´s tweede domme uitspraak: “Ons asielrecht kent geen bovengrens”.  Deze zin is net zo idioot als de eerste. Natuurlijk kent het Duitse asielrecht een grens, omdat het letterlijk in de grondwet alleen geldt voor mensen, die van buiten de “EU” binnenkomen – wie dat niet gelooft, kan het in artikel 16 nalezen. En natuurlijk kent het Duitse asielrecht ook een bovengrens, omdat het alleen voor politiek (!) vervolgde mensen geldt en daarom niet voor al diegenen die daar niet onder vallen. Maar gelukkig voor Europa kan of wil Merkel niet lezen, want wie zou het nu zonder Merkel´s massale vestiging van illegale binnendringers nog over de “Visegrád-groep” hebben? Wie zou in het narcistische West-Europa de ideeën van de een of andere president van Tsjechië, Hongarije of Slowakije interesseren – allemaal landen, waarin volgens de gangbare mening van de West-Europese betweters alleen maar achtergebleven boerenkinkels wonen, die veel te stom zijn voor democratie? Maar dankzij Merkel en haar zogenaamde “vluchtelingen” moeten al deze eigenwijze rotzakken in Brussel, Parijs en Berlijn zich nu serieus met andere politieke denkwijzen bezighouden – een duidelijke vooruitgang voor de democratische discussiecultuur in heel Europa. Bedankt, Angela Merkel!

De “EU” zodoende een puinhoop: trammelant tussen noord en zuiden, trammelant tussen oost en west. Overal waar de Berlijnse heks zich inmengt, is er ruzie. Splijten en tweedracht zaaien, dat kan ze goed. En dat is een geluk, want zouden de Britten zich echt van de “EU” hebben afgescheiden wanneer Merkel met haar televisiebeelden van kriskras door Europa struinende vagebonden uit het Midden-Oosten en Afrika niet een stevig handje zou hebben geholpen? Heeft UKIP Merkel misschien zelfs omgekocht, opdat dit wijf in de Brexit-discussie het levende bewijs van een onbekwame, passieve, met de politieke realiteit totaal overbelaste groep landen levert – precies het bewijs dat het team rondom Nigel Farage dringend nodig had om het lange tijd onbesliste Fifty-Fifty van de Britten op de laatste meters in een minimale 52:48 te veranderen? In ieder geval waren Merkel´s legerkampen der heiligen exact de juiste actie op het juiste moment, beter had het niet kunnen lopen voor UKIP. Engeland neemt afscheid naar de vrijheid, en de Brexit is in principe ook de Exit voor de hele “EU”. Macedonië en Kosovo zullen een lidstaat zoals Groot-Brittannië nooit kunnen vervangen. Hartelijk bedankt, Angela Merkel!

Niet minder nipt was de uitslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Van de Brexit naar Trump, dat is één en dezelfde politieke zwaai, die een historisch ogenblik lang door de Angelsaksische wereld veegde. En Trump wist Merkel´s verkiezingsgeschenk te gebruiken: in de verkiezingscampagne heeft hij meermaals gewezen op haar afschrikwekkende voorbeeld. Want de Duitse Bondskanselier leverde hem heel vriendelijk exact die scenario´s die hij nodig had om het Amerikaanse publiek zijn horrorvisies van ongecontroleerd het land binnenstromende edele wilden levendig voor ogen te voeren. Merkel – dus ook door Trump gekocht? Misschien zou Horst Seehofer niet alleen het “Bundesamt für Migration und Flüchtlinge” (BAMF) moeten uitmesten, maar bij gelegenheid ook de Bondskanselarij. In ieder geval eind goed, al goed, en gelukkig voor de hele westerse wereld regeert nu in plaats van de jammerende en tierende Hillary de conservatieve contrarevolutie in het Witte huis. Bedankt, Angela Merkel!

Daarom zouden we er trots op haar moeten zijn, op onze Duitse Merkel: deze vrouw is de turbokatalysator voor rechtse en conservatieve stromingen wereldwijd, zelfs in Oostenrijk. Daar heet de vicekanselier H.C. Strache – wie had dat een tijdje geleden nog durven dromen? En in Italië zit een voormalig onbelangrijke stram conservatieve regionale partij, de Lega, nu zelfs in de regering. Thuis in het ingeslapen Duitsland heeft Merkel ons uiteindelijk die rechts-liberale partij gegeven waarop we al jarenlang gewacht hebben. Want zonder Merkel geen AfD. Daarvoor zouden we haar überhaupt het meest dankbaar moeten zijn. Wie herinnert zich niet de wanhopige eenzaamheid, toen we allemaal moeizaam in de eigen kennissenkring probeerden oppositionele “netwerken” op te bouwen? Nu zijn er niet alleen netwerken, er is een organisatie, er zijn aanspreekpunten, er is een structuur, er zijn demonstraties, er zijn afgevaardigden. En dat alles zou er niet zijn zonder Merkel. We hebben aan deze vrouw dus een hele nieuwe kwaliteit van oppositiearbeid tegen deze kapotte, corrupte leugenstaat te danken, die Duitsland van ons wil afpakken.

De AfD, de Brexit, Donald Trump, Visegrád, H.C. Strache en de Lega – wat is Angela Merkel allemaal wel niet gelukt! Ook Macron zal ons nog ontdoen van Merkel: Frankrijk zal, als alles zo doorgaat, de volgende zijn die kantelt. Laten we Angela Merkel een lang leven wensen en dat zij nog vele jaren in de Bondskanselarij moge “regeren”!

Bron:
www.pi-news.net
Door: “LEO”

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)