“Il-liberale democratie”: Waarom Viktor Orbán steeds meer fans krijgt in Europa

De Hongaarse minister-president Viktor Orbán.

(Door: Tim Kirby – Vertaling: E.J. Bron)

De Europese Commissie zal een “juridische procedure” tegen Hongarije beginnen, omdat het de ondersteuning van migranten binnen de landsgrenzen zou criminaliseren. Dit vormt een interessante zaak voor de vrijheid van meningsuiting en de nationale soevereiniteit. Hongarije zou het concept van de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van vergadering schenden door individuen ertoe te dwingen migranten niet te ondersteunen. Terwijl de Europese Commissie ook direct tegen deze “westelijke waarden” handelt door de poging Hongarije tot het tegendeel te dwingen en de mening van een natie opzettelijk te veranderen, wat de rol van de natiestaat in de EU op lossen schroeven zet.

Hoewel Hongarije diep in het postmoderne imperium ligt, bestaan er veel toenemend kritieke ideologische onenigheden met het bondgenootschap die niet kunnen worden verzoend. Minister-president Viktor Orbán heeft er herhaaldelijk toe opgeroepen dat de EU zowel wat betreft de retoriek als in haar politiek moet terugkeren naar haar christelijke wortels. In tegenstelling tot vele zogenaamde “eurosceptici” heeft de regering daadwerkelijk een hek gebouwd en de migrantenstroom van Hongarije weggeleid. Dit zijn handelingen en niet alleen maar populistische woorden om het verschil van mening tot rust te brengen. De Europese Commissie beschouwt dit gebrek aan ondersteuning voor migranten als een soort schending van de mensenrechten. Op grond van zulke acties van Orbán groeit de “fan-gemeenschap” echter in de Europese “zwijgende meerderheid”.

Bovendien zou Orbán zelf vormgegeven hebben aan het begrip “il-liberale democratie” als naam voor datgene wat hij en vele anderen in Oost-Europa als mogelijke nieuwe politieke theorie voor de 21^e eeuw beschouwen.

Zoals u zich kunt voorstellen, is de gemiddelde ultra-liberale Brusselse bureaucraat niet bijzonder enthousiast over Orbán´s inspanningen (ondanks zijn enorme ondersteuning door de bevolking in Hongarije), vooral niet over zijn wens een concurrerende ideologie voor de Status Quo te creëren. Dat is in het huidige middeleeuwse Europa zoiets als godslastering. Vaak lijkt het net alsof dit het enige zou zijn waarover Hongarije en de EU het eens zijn (tenminste nu): Hongarije is een Europese natie.

De enig werkelijke straf die door de Europese Commissie aan Hongarije opgelegd zou kunnen worden, als het “schuldig” is, zou een vorm van sancties zijn. Dit betekent echter dat wanneer de organisatoren van de Europese Unie de bevoegdheid hebben om leden van deze Unie te bestraffen deze leden inderdaad onderdanen zijn en geen vrijwillige “leden”.

Zelfs wanneer ze tegen Orbán en zijn politiek zijn, moeten ze toegeven dat niemand de macht mag hebben om “slecht gedrag” te bestraffen wanneer de EU een groep naties moet zijn die zou willen samenwerken. Ze zouden ook niet in staat moeten zijn om de burgerbevolking van hun bondgenoten (die het meest de dupe wordt van de sancties) economisch aan te vallen.

“De Verenigde Staten van Europa” zou een veel betere naam voor de “Europese Unie” zijn, omdat deze naam veel nauwkeuriger zou zijn. De EU lijkt steeds meer op de VS. Voorbeeld: Ohio heeft wellicht andere snelheidsbeperkingen dan Massachusetts, kan echter met geen mogelijkheid de politiek van Washington overtreden. Enkele samenzweringstheoretici zeggen dat een soort federalisering het einddoel van de EU is. De uit Brussel afkomstige dreigingen schijnen deze samenzweringstheorieën een stap dichterbij de samenzweringspraktijk te brengen.

Afgezien van de huichelarij is het vooral de vraag hoe het goede Europa het slechte Europa met sancties in het kader van een volkerenblok zou kunnen bestraffen met totale vrijhandel en open grenzen. Om het uitgesloten Rusland te sanctioneren is één ding, maar hoe kan men het economisch opmerkelijke rijk van de Magyaren bereiken?

Een straf die daadwerkelijk (op de korte termijn) verwoestend zou kunnen zijn voor Hongarije, zou haar volledige uitstoting uit de EU zijn. Dit zou tot een geopolitieke nachtmerrie van Hongarije leiden, omdat het land aan bijna alle kanten door de EU wordt omringd, met uitzondering van een kleine grens met een pro-Europese (maar door oorlog verwoeste en instortende) Oekraïne in het oosten en met een economisch beperkt, maar mogelijk vriendelijk Servië in het zuiden. Servië is een prachtig land met fantastische mensen, maar economisch zal men niet kunnen vertrouwen op Servië.

Wanneer Hongarije werkelijk de veel geciteerde laars zou krijgen, dan zou het hetzelfde lot ondergaan als veel van de voormalige Sovjet-republieken, die onmiddellijk uit diepe economische bindingen werden gescheurd. Ze waren direct genoodzaakt om nieuwe bindingen aan te gaan. Zij beschikten absoluut niet over bronnen om deze taak de baas te worden.

De dreiging om volledig uit de Europese Unie buitengesloten te worden, zou Orbán tot aftreden dwingen of er in ieder geval toe brengen enkele concessies te doen. Dat zou een aanzienlijke tegenslag betekenen.

Orbán en zijn populaire politiek kwamen niet vanuit het niets of uit persoonlijke redenen. Orbán haatte het dat Hongarije tijdens het communisme door Moskou gedicteerd werd en hij haat het dat Brussel nu dicteert. De ontevredenheid in de EU neemt steeds meer toe, en het “eruit gooien” van een lid zou tot meer instabiliteit en een mogelijk domino-effect kunnen leiden. In veel opzichten leven of sterven economieën op grond van hun “vertrouwen” in hen, een “eruit gooien” uit de EU zou tot een crisis van het financiële vertrouwen kunnen leiden.

Orbán heeft op dit moment verrassend de bovenhand. Zijn politiek maakt zijn populariteit geldend. Zolang hij zich blijft inzetten voor een onafhankelijker Hongaars Hongarije, zal hij aan de macht blijven, en zolang hij aan de macht is, kan hij zich voor een onafhankelijker Hongarije inzetten (een westelijk ondersteunde anti-Orbán-kleurenrevolutie kan echter niet uitgesloten worden).

De EU heeft geen mogelijkheid hem te bestraffen. Alle pogingen om dit te doen, tonen alleen maar aan hoe restrictief en repressief de EU voor de massa´s kan zijn. De poging om Hongarije uit het Brusselse rijk te slaan, zou wel eens heftige gevolgen kunnen hebben.

Goed gespeeld, meneer Orbán.

Bron:
www.contra-magazin.com
Door: Tim Kirby

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)