Duitse energierevolutie gestrand

Merkel met haar gedoodverfde opvolgster Kramp-Karrenbauer.

(Door: Chris Ceustermans)

Merkels vervuilde erfenis

Klimaat-betogers en een deel van het maatschappelijk middenveld eisen een systeemverandering op het vlak van energie en klimaat. Niet onbegrijpelijk. Maar het vastlopen van de energierevolutie in Duitsland toont aan dat grootse plannen geen garantie zijn tot succes.

Stijgende CO2-uitstoot

Het gaat niet goed met de Duitse energierevolutie. Die begon toen Angela Merkel (CDU) in 2011-2012 de atoomuitstap na de Fukushima-ramp even bruusk doordreef als haar Wir schaffen es– migratiepolitiek. De idee was om de deur wagenwijd open te zetten voor groene energie. Die werd voordien al ondersteund door het Erneuerbare-Energien-Gesetzes waarbij de overheid een minimumbedrag per kilowattuur garandeerde.

Merkels energie- en klimaatbeleid liep heel anders uit. Sinds 2015 stijgt de CO2-uitstoot, zowel in de industrie als in het verkeer. Het aandeel van alle vormen van groene energie verdubbelde de laatst tien jaar tot ongeveer 35 % van de energievoorziening (cijfers 2018). Maar de drastische afbouw van de kerncentrales maakte de extreem vervuilende bruinkoolcentrales tot de belangrijkste energiebron. Deze bruinkoolcentrales zullen de volgende jaren heel traag en met heel veel dure begeleidende maatregelen worden afgebouwd. Onder meer om de tewerkstelling in die sector te sparen. Zo wedt Duitsland nog vele jaren op twee paarden: een vervuilende bruinkoolsector en de tot hiertoe ook zwaar gesubsidieerde wind- en zonne-energie.

Lees verder>>>
(h/t “Wachteres”)