(Door: Torsten Groß – Vertaling: E.J. Bron)
Op 15 maart 2019 schoot de Australiër Brenton Tarrant bij terreuraanslagen op twee moskeeën in Christchurch in Nieuw-Zeeland in totaal 51 mensen dood. Bij de aanslagen raakten 50 anderen gewond, enkelen van hen zwaar. De regering van Nieuw-Zeeland onder minister-president Jacinda Ardern reageerde op deze massamoord – een massamoord met de meeste slachtoffers in de criminele geschiedenis van het land sinds 1943 – met een drastische aanscherping van het tot dan toe liberale wapenrecht.
Al direct na de bloedige daad werd de verkoop van semiautomatische geweren en halfautomatische wapens verboden, later werd ook hun bezit wettelijk verboden. Datzelfde gold voor bouwpakketten waarmee civiele geweren tot militaire wapens konden worden omgebouwd.
Verder werd in mei 2019 begonnen met een wapenaankoopprogramma van de staat (Buy-Back), dat in december afliep. Door dit initiatief konden bijna 48.000 vuurwapens worden ingezameld. Maar het Buy-Back-programma was slechts schijnbaar een succes. Want volgens schattingen van de politie bevonden zich voor de aanslag tot 240.000 halfautomatische wapens in privébezit. Volgens informatie van de lobbyvereniging Council of Licenced Firearm Owners (Colfo) zouden er nog minstens 170.000 in omloop zijn geweest. Colfo beschouwt daarom de inspanningen van de autoriteiten om deze wapens grotendeels uit de circulatie te nemen als mislukt. Veel Nieuw-Zeelanders hebben hun geweren ondanks het verbod gewoon gehouden.
Wie na het einde van het But-Back-programma gesnapt wordt, moet behalve met het kwijtraken van zijn wapenvergunning rekenen op tot vijf jaar gevangenisstraf.
Wapen-tegenstanders hadden verwacht dat de strengere wetten in Nieuw-Zeeland tot een duidelijke afname van het gebruik van illegale vuurwapens zou leiden. Het land werd daarom onmiddellijk na de bekendmaking van de restrictieve maatregelen als lichtend voorbeeld voor de nieuwe regeling van de wapenwetgeving vooral geprezen in de VS, het enige land in de wereld, waarin het recht op wapenbezit in de grondwet verankerd is.
Maar deze verwachting kwam niet uit. Dat toont de officiële politiestatistiek aan, waarvan de cijfers onlangs door “Radio New Zealand” werden gepubliceerd. Volgens de statistiek werden er in 2019 in Nieuw-Zeeland zoveel dodingsdelicten met vuurwapens gepleegd als sinds bijna tien jaar niet meer.
De al in 2018 waar te nemen stijging van deze criminaliteit zette zich ondanks de duidelijk strengere wetten in het afgelopen jaar voort. In 3540 gevallen werden delicten onder gebruikmaking van vuurwapens gepleegd. In 2019 namen de autoriteiten 1263 illegale vuurwapens in beslag, 50% meer dan vijf jaar geleden.
Het is ook opvallend dat de politie van Nieuw-Zeeland ondanks deze ontwikkeling niet vaker gebruik gemaakt heeft van haar eigen dienstwapens. Dat is echter niet zo verwonderlijk. Want de agenten komen normaal gesproken pas op de plaats delict aan wanneer de misdaad al werd gepleegd en de daders al lang weg zijn.
Het voorbeeld Nieuw-Zeeland bevestigt eens temeer de ook in andere landen gedane waarneming dat de vuurwapencriminaliteit toeneemt zodra het wapenrecht aangescherpt wordt – en dus niet omgekeerd, zoals van linkse zijde graag beweerd wordt. Dat is ook te begrijpen. Want criminelen houden zich niet aan voorschriften, ook niet aan wapenwetten, hoe streng ze ook zijn. Ze weten echter dat hun wetsgetrouwe slachtoffers minder weerbaar zijn wanneer hen het bezit van een wapen ter zelfverdediging verboden of moeilijker gemaakt wordt.
Het risico voor de daders om de eigen gezondheid of zelfs hun leven bij een delict te riskeren, neemt dus af, wat als consequentie tot een stijging van de criminaliteit en in het bijzonder van geweldsmisdrijven leidt.
Deze ervaring doet nu ook Nieuw-Zeeland op.
Mocht de regering in Wellington aan haar restrictieve koers vasthouden, dan kan voor de toekomst op een verdere toename van de criminaliteit in het land gerekend worden.
Gezien vanuit Duits gezichtspunt is de wapenwetgeving van Nieuw-Zeeland ondanks de nieuwste aanscherpingen altijd nog heel liberaal. Want in Duitsland is de aanschaf van een scherp vuurwapen slechts toegestaan onder heel strenge voorwaarden en het bezit ervan is aan strenge voorschriften gebonden.
Als alternatieven staan de wetsgetrouwe burgers in Duitsland alleen maar vrij verkoopbare wapens ter beschikking, waarvan enkele in de afweer van aanvallers echter heel effectief zijn, zoals de expert T.C.A. Greilich in zijn boeken aantoont.
Bron:
www.pi-news.net
Door: Torsten Groß
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)
E.J. Bron 
met een nepwapen kan je de aanvaller niet van je lijf houden. Alleen met een echt wapen kan je jezelf verdedigen maar in principe gaat de dreiging niet van het wapen zelf uit maar van degene die het hanteert. De meeste mensen durven nauwelijks een vuurwapen in de hand te nemen, laat staan op iemand te schieten. Vanaf grote afstand is het gemakkelijk maar hoe dichter bij het slachtoffer, hoe moeilijker. In amerika mag je een inbreker dood schieten ook al is die ongewapend.
Dat is het huisrecht. In nederland mag dat niet. Daar moet je beleefd aan de inbreker of overvaller vragen of hij alstublieft wil vertrekken. Doet hij dat niet niet dan kan je aangifte doen terzake huisvredebreuk. Maar je weet nu al dat dit een doodlopende weg is. Dus daar doe ik niet aan mee. In mijn huis heerst mijn recht en niet het recht van het wetboek van strafrecht. Daarna zal ik wel tegen de rechter zeggen wat ik er van vind.
LikeGeliked door 3 people
Oud Amerikaans gezegde: God created men, Colt made men equal.
Criminelen hebben hier ook altijd wapens, maar het wordt stukken minder aantrekkelijk om die te gebruiken als de andere partij ook wapens kan hebben.
Nu is het risico, extra geholpen door de rechterlijke macht, zowat nihil.
LikeGeliked door 2 people
Lijkt me dat er een omslagpunt komt: hoe zwaarder de straffen op vuurwapenbezit door burgers, hoe meer kans dat de burger zelf de keuze maakt om in de aanval te gaan, uit zelfbehoud, het ontnemen van middelen tot zelfbescherming en het recht daartoe het komt ten slotte neer op slavernij en rechteloos worden waar het zelfbeschikking over lijf en leven betreft…..gelijkwaardig aan slachtvee, als u wenst….
De complete Pavlov reacties van onze eigen overheids diensten als men met vuurwapens(denkt) te maken krijgt/denkt te krijgen, arrestatieteams omdat een stel pubers met een windbuks in het bos schiet, het zegt alles over de waanzin die zich meester heeft gemaakt in de hogere regionen der staatsregenten.
De simpele ziel op de grond in uniform geloofd dat de duivel komt als de burger weerbaar is. Het zou ze goed doen niet naar beneden te kijken om duivels te vangen maar naar boven….
Het is zo simpel: wie kwaad wil doen zal anderen iedere mogelijkheid tot zelf verdediging proberen afhandig te maken cq te ontnemen en draconische straffen invoeren op de poging tot zelfbescherming….
Nederland is een land dat de mensen tot nummers heeft gereduceerd, rechteloos heeft gemaakt met wetboek in de hand en grondwet onder de schoenen….
LikeLike
En dan te bedenken dat onze net droog achter de oren boa’s graag met allerlei wapens rond willen lopen.
Deze vieze ettertje’ s het zijn de NSB ers van 2020🤮🤮
LikeLike
Kan je zelf ook, kijk hier maar https://www.aliexpress.com/item/32985960185.html?spm=a2g0o.productlist.0.0.e8f8405bNTarYq&algo_pvid=9e385a7d-f37f-450d-80c4-d460e85ba0e8&algo_expid=9e385a7d-f37f-450d-80c4-d460e85ba0e8-24&btsid=0be3769015902661137165141e4261&ws_ab_test=searchweb0_0,searchweb201602_,searchweb201603_
LikeLike
De enige reden voor de absurd strenge Nederlandse wapenwetgeving is dat ondemocratisch politici als de dood zijn dat de bevolking het een keertje zat wordt en dan over de middelen beschikt om daadwerkelijk wat tegen hen te ondernemen.
De rest is “bullshit”.
LikeLike
Wat heeft iedereen toch met semi en halfautomatische wapens? Koop je toch gewoon een old skool revolver.
LikeLike