De nieuwe roofbaronnen

(Door: John C. Chalberg – Vertaling: “Malpaso”)

Het probleem van nu is niet het bestaan van roofbaronnen, maar de verbinding tussen roofbaronnen en de grote politiek

Elk land heeft altijd zijn roofbaronnen gehad. Maar niet al die baronnen zijn hetzelfde. Ze zijn ook niet allemaal even slecht – of goed. Die titel was niet bedoeld als compliment toen die voor het eerst werd gegeven aan de Rockefellers en Carnegies van de late 19^e eeuw. Vreemd genoeg wordt die titel níet gegeven aan de Big Tech-Baronnen van nu. En toch zijn ze erger, misschien zelfs veel erger, dan hun tegenhangers lang geleden. Dit is om vele redenen zo, verre van de minste daarvan is dat we door hun grote impact minder vrij zijn geworden. Al onze baronnen hebben geprofiteerd van het kunnen opereren in een land dat gebaseerd is op politieke en economische vrijheid. Maar alleen onze moderne Big Tech-baronnen hebben hun macht gebruikt om te controleren en individuen met één klik van individuele gedachten te beroven, terwijl ze zelf een grote mate van kudde-achtig denken en -gedrag produceren. Al doende hebben ze geholpen Amerika als baken van vrijheid in de wereld bijna af te schaffen.

De technologiebaronnen van vandaag – Mark Zuckerberg, Bill Gates en dergelijke – zijn veel machtiger, veel verraderlijker en veel gevaarlijker dan hun tegenhangers van lang geleden. Ze zijn ook net zo bereid als elke Rockefeller om hun concurrenten te verpletteren en net zo toegewijd als elke Carnegie om al hun werknemers te controleren. Meer dan dat, ze zijn ook bereid om het werk van Amerika’s vijanden te doen. Zie Apple’s knieval voor het ‘verzoek’ van het Chinese communistische regime om de communicatie tussen anti-regime demonstranten in Hongkong stil te leggen. In ons land lijken zij veel meer geïnteresseerd in samenwerking met een bepaalde politieke partij dan met de andere. Getuige de ‘investering’ van Zuckerberg van honderden miljoenen in de verkiezingen 2020, minder om de Amerikaanse democratie te versterken dan om de overwinning van de Democratische Partij te verzekeren. Wat te doen, gezien de slagkracht en voorkeuren van onze huidige roofbaronnen? Ironisch genoeg zou het beste antwoord misschien zijn: de handelswijze van de oorspronkelijke progressieven in hun poging om die vroegere roofbaronnen te beteugelen om te draaien.

Het lijdt weinig twijfel dat die oude roofbaronnen een serieuze uitdaging vormden voor onze grondwettelijke orde van beperkte overheid en gescheiden machten. Deze uitdaging was zelfs zo ernstig dat beide grote partijen hervormingsgezinde progressieve vleugels ontwikkelden. En toch hebben die progressieve hervormingen in de vorige eeuw juist een belangrijke rol gespeeld bij het verder omverwerpen van onze oorspronkelijke grondwettelijke orde. Onze eerste progressieve president, Theodore Roosevelt (1901-1909), was ervan overtuigd dat er iets moest gebeuren aan de ‘rijke criminele klasse’. Ondanks zijn reputatie lag de echte nadruk van TR op het opbouwen van de Staat in plaats van op het afbreken van de grote ‘trusts’. Darwinistisch als hij was, ging de Republikein Roosevelt ervan uit dat de evolutie naar steeds groter worden, zowel in het bedrijfsleven als de overheid, onvermijdelijk en uiteindelijk gunstig was. Hij ging ervan uit dat een progressieve overheidsbureaucratie altijd zou bestaan uit politiek ongeïnteresseerde ambtenaren. De Democratische president Woodrow Wilson (1913-1921) was het daar in principe mee eens, waardoor de progressieve agenda een extra glans kreeg vanuit de twee grote partijen. Hoewel deze twee presidenten niet ontkenden dat de grondwet van 1787 een goed startpunt voor een nieuw land kon zijn geweest, waren ze er allebei van overtuigd dat de tijd was gekomen om verder te gaan dan dit oude document.

Gezien de macht en de reikwijdte van de hedendaagse roofbaronnen, in combinatie met de macht en de reikwijdte van een centrale overheidsbureaucratie die nu juist met hen sámen werkt, is het misschien tijd om die oude grondwet krachtig te gaan gebruiken. De oprichters zouden het daar wel mee eens zijn. Hoewel ze geloofden in beperkte macht voor de overheid, onderschreven ze ook een ‘energiek’ optreden van de overheid. Indien succesvol toegepast, zou het energiek gaan toepassen van de grondwet een grote omkering kunnen – en moeten – genereren, in tegenstelling tot elke ‘Great Reset’. Het uiteindelijke resultaat kan dan ook een grote ironie zijn. Hoezo? Als het gedrag van die oúde roofbaronnen leidde tot onze grotere overheid, zou het gedrag van onze huídige roofbaronnen gaan leiden tot de gestage omkering van dat proces dat ons in de eerste plaats een steeds groter wordende overheid gaf.

Laten we eerst toegeven dat beide groepen roofbaronnen vernieuwers en bouwers zijn geweest, die het leven ook op vele manieren hebben verbeterd voor mensen. De sociale en politieke kosten die echter gepaard gaan met onze huidige technologische vooruitgang zijn niet minder erg – en zijn veel directer duidelijk geworden – dan alle milieukosten samen van die baronnen van lang geleden. De negatieve impact van Big Tech op de samenleving is veel groter en schadelijker dan alles wat de oude roofbaronnen zich hadden kunnen voorstellen – of wat ze hebben opgelegd. De maatschappelijke ziektes die door Big Tech zijn ontketend, zijn vooral schadelijk onder jongeren. Zie ook de sociale besmetting die de huidige transgender-beweging is. Ten slotte hebben de onthullingen door de overname van Twitter door Elon Musk de onderkant van een zogenaamd politiek neutrale bureaucratie blootgelegd. We zien nu de onthulde samenspanning tussen de FBI en Twitter om te bepalen en te veroordelen wat zíj samen besloten wat ‘desinformatie’ was, gevolgd door Twitter die degenen die dit zogenaamd verspreidden ging ‘de-platformen’.

Alleen de Grondwet, die de progressieven minachten, is toegerust om deze Moloch een halt toe te roepen. Met politieke wil, plus uitvoerende en gerechtelijke steun, zou het parlement zichzelf opnieuw kunnen bevestigen tot wat ze ís: de eerste tak van de overheid, door op te houden zijn autoriteit over te dragen aan de bureaucratie en een échte vertrouwensbreuk met Big Tech. Er moet bureaucratiebestrijding komen. Niet in de verste verte onpartijdig, is de overheidsbureaucratie een arm van de politiek geworden. Misschien is het tijd om terug te keren naar een versie van het oude spoils-systeem. De FBI schrappen en opnieuw beginnen zou al een goede stap zijn. Andere bureaucratieën zouden over het hele land verspreid moeten worden. Ziek gemaakt door de politiek, zou de CDC in Atlanta kunnen blijven, zolang het onder strikte quarantaine wordt geplaatst. Het elimineren van het ministerie van Onderwijs en het teruggeven van schoolbeslissingen aan de regio en lokale schoolbesturen is ook nodig. Laten we het lokalisme nieuw leven inblazen, dát zou het doel van alle partijen moeten zijn, maar dat is het niet.

Het uiteindelijke doel is niet om de 18^e eeuw te herstellen, maar om de geest van Amerika te doen herleven. Zo’n opleving is zeker logischer dan doorgaan met steeds meer centraliseren – en politiseren (in slechts één richting) – van vrijwel alles. Dat zo’n opleving een ommekeer zou zijn, is heerlijk ironisch. Wat is er ironischer dan straks terug te kijken en te beseffen dat deze omkering, deze devolutie, er júist kwam door de acties van onze nieuwe roofbaronnen, wiens gecentraliseerde greep naar macht en controle alles overtrof wat Rockefellers en Carnegies zich ooit hadden kunnen voorstellen? Het probleem van nu is niet dat er roofbaronnen zijn, maar de verbinding tussen onze huidige roofbaronnen en de grote politiek.

Nog meer toevoegend aan de hele ironie van dit alles is dit: de macht en invloed van onze moderne roofbaronnen is zo groot, en de mogelijkheid van een permanente eenpartijstaat is zo reëel, dat er nu actie moet worden ondernomen tegen niet één, maar twee machtige krachten, namelijk Big Tech én de bureaucratie van de centrale overheid; waarvan die laatste juist in het leven werd geroepen om zulke roofbaronnen tegen te gaan, die veel minder beangstigend en veel minder schadelijk waren dan de roofbaronnen van tegenwoordig.

Bron:
americanthinker.com
Door: John C. Chalberg

Vertaald uit het Engels door:
“Malpaso”
(voor www.ejbron.wordpress.com)